Campus

‘Eigenlijk wilden we geen tweede zetel’

Het is hem gelukt. TB-student Michel Schut heeft met zijn partij Project Blauw een zetel gehaald in de centrale studentenraad. De nieuwe partij kreeg 289 stemmen. ,,Komend jaar kunnen we ons bewijzen.”

,,Een partij oprichten is heel laagdrempelig. Je vraagt een lijst aan op het hoofdgebouw, je gaat tien mensen langs voor een handtekening en je bent verkiesbaar”, vertelt Michel Schut in zijn flatje in de TU-wijk. ,,Een nieuwe studentenpartij bestaat als je eind april een lijst inlevert.”

,,Ik wilde graag in de studentenraad, maar in je eentje doe je niet zoveel. Daarom heb ik met dertig mensen overlegd over wat ik wilde doen.” Tien daarvan staan op de lijst van Project Blauw en zo’n twintig mensen hebben die lijst ondertekend. ,,Die vinden mijn punten belangrijk en mijn mening is veranderd door met hen te praten.”

,,Nu we een zetel hebben, kunnen we ons komend jaar bewijzen. In 1995 had je De Andere Partij (DAP). Op internet zag ik dat die partij een aantal overeenkomsten had met de onze. DAP had echter de pech dat zij het net niet haalde bij de verkiezingen.”

Schuts kamer is het hoofdkwartier van zijn nieuwe partij. Op de bank liggen spandoeken en posters en op de muur hangen VSSD-posters en een T-shirt met een handtekening van demissionair onderwijsminister Loek Hermans. ,,Die is echt”, vertelt Schut. ,,Ik heb nog een foto waarop ik dit T-shirt draag zonder handtekening.”

Het campagneteam van Project Blauw bestond uit zo’n acht mensen. ,,Ralph Feenstra heeft vorige week de campagne gecoördineerd. Die heeft ervoor gezorgd dat ik ’s avonds tot twee uur bezig was en ’s morgens al om zeven uur weer spandoeken moest ophangen.”

Schut is erg blij met één zetel voor zijn partij. ,,We wilden eigenlijk geen tweede zetel hebben, want we hadden geen tweede persoon die genoeg tijd heeft om zich vol overgave op de studentenraad te storten. Volgend jaar zijn we hopelijk bekender en sluiten zich nieuwe mensen bij ons aan. Daarnaast hebben we een aantal jongerejaars op onze lijst die dan wat meer ervaring hebben. Ze hebben dan een jaartje meegedraaid en weten dus wat er speelt.”
Pythagoras

Het idee om een nieuwe partij te beginnen kwam tijdens de kerstvakantie. Schut stond toen met zijn ouders op de camping in Oostenrijk waar hij een student uit Utrecht ontmoette. Ze filosofeerden over studentenpolitiek. ,,In Utrecht waren net twee nieuwe partijen opgericht en dat leek mij ook wel wat. Na de vakantie heb ik het idee bij wat mensen gedropt en een aantal waren wel enthousiast”

Een flink aantal namen voor de partij passeerde de revue. ,,DeZetel zou ons voorlopige doel mooi weergeven. Met de naam Piet zou een fusie met Aag en Oras de naam Pythagoras kunnen opleveren. We dachten ook aan Delft University Technical Studentparty, afgekort Duts.”

,,Toen we er niet uitkwamen, bedachten we dat we ons met de kleur blauw goed konden profileren. Blauw staat ook voor Delft en de andere partijen hebben deze kleur nog niet in gebruik. Project staat voor onze manier van werken. We kiezen voor een projectaanpak zoals we die hier op de TU leren.”

,,Binnenkort gaan we een stichting oprichten om de partij meer te laten worden dan alleen een pure vriendjesclub; dan wordt het iets formeler. We gaan ook nieuwe mensen werven.”
Studiepunten

Schut gaat zonder bestuursbeurs aan de slag in de studentenraad. Hij kreeg namelijk al een bestuursbeurs toen hij in het VSSD-bestuur zat en zo’n beurs krijg je maar één keer.

Het VSSD-bestuur deed hij fulltime, aan de facultaire studentenraad bij TB besteedt hij nu bijna een dag per week. Voor de centrale studentenraad heeft hij niet meer dan twee dagen per week, want er moeten dit jaar 21 studiepunten worden gehaald. ,,Het scheelt dat ik weinig fractievergaderingen heb. Waarschijnlijk houd ik elke maand een overleg met mijn partijgenoten. Andere studenten vraag ik ook of ze problemen zijn tegengekomen.”

,,Ik zit op deze universiteit om veel te leren, veel mee te maken en aan het eind van de rit af te studeren. Soms moet je uitkijken dat je niet te veel naast je studie doet. Afstuderen is voor mij echt een heel concreet doel”, vertelt de student technische bestuurskunde die zich in zijn studie specialiseert in informatievoorziening.

Hij heeft wel veel zin in zijn jaar studentenraad. ,,Als je ergens mee bezig bent en je hebt goede ideeën, kun je echt iets veranderen. Dat is het leuke van studentenpolitiek. Vorig jaar ben ik in het VSSD-bestuur bezig geweest met de omroepbijdrage voor studenten. Het is heel raar dat studenten die samen in huis wonen, allemaal apart moeten betalen, terwijl een vader met acht kinderen maar één keer betaalt. Daarover hebben we een brief gestuurd naar de toenmalige staatssecretaris Nuis met een afschrift naar de Tweede Kamerleden. Die hebben Kamervragen gesteld en er ligt nu een plan om kijk- en luistergeld via de inkomstenbelasting te heffen, naar draagkracht dus. Hoe groot onze rol daarin is geweest, weet je natuurlijk nooit. Toch heb je het idee dat er wel wat gebeurt, dat je niet helemaal een roepende in de woestijn bent.”

Is hij een echte politicus? ,,Mijn politieke voorkeur ligt tussen D66 en PvdA in. Ik heb nog geen landelijke politieke partij gevonden waar ik me echt helemaal bij wil aansluiten. Ik ben nu nog te nieuwsgierig. En ik ben mezelf nog aan het ontwikkelen, aan het nadenken over hoe ik de universiteit en de maatschappij wil vormgeven.”

,,Twee weken geleden heb ik met spanning naar de stemming in de Eerste Kamer gekeken. Politiek is een soort rollenspel waarin politici zoveel mogelijk stukjes van de taart proberen te krijgen. Dat hele spel trekt me wel aan. Dat maakt eenmeerpartijensysteem ook fascinerend. Heb je maar één partij, dan krijg je wat we in de bestuurskunde groupthink noemen. Meer partijen kijken kritisch naar elkaar. Dat levert een win-winsituatie, ook hier in Delft.”

,,Een partij oprichten is heel laagdrempelig. Je vraagt een lijst aan op het hoofdgebouw, je gaat tien mensen langs voor een handtekening en je bent verkiesbaar”, vertelt Michel Schut in zijn flatje in de TU-wijk. ,,Een nieuwe studentenpartij bestaat als je eind april een lijst inlevert.”

,,Ik wilde graag in de studentenraad, maar in je eentje doe je niet zoveel. Daarom heb ik met dertig mensen overlegd over wat ik wilde doen.” Tien daarvan staan op de lijst van Project Blauw en zo’n twintig mensen hebben die lijst ondertekend. ,,Die vinden mijn punten belangrijk en mijn mening is veranderd door met hen te praten.”

,,Nu we een zetel hebben, kunnen we ons komend jaar bewijzen. In 1995 had je De Andere Partij (DAP). Op internet zag ik dat die partij een aantal overeenkomsten had met de onze. DAP had echter de pech dat zij het net niet haalde bij de verkiezingen.”

Schuts kamer is het hoofdkwartier van zijn nieuwe partij. Op de bank liggen spandoeken en posters en op de muur hangen VSSD-posters en een T-shirt met een handtekening van demissionair onderwijsminister Loek Hermans. ,,Die is echt”, vertelt Schut. ,,Ik heb nog een foto waarop ik dit T-shirt draag zonder handtekening.”

Het campagneteam van Project Blauw bestond uit zo’n acht mensen. ,,Ralph Feenstra heeft vorige week de campagne gecoördineerd. Die heeft ervoor gezorgd dat ik ’s avonds tot twee uur bezig was en ’s morgens al om zeven uur weer spandoeken moest ophangen.”

Schut is erg blij met één zetel voor zijn partij. ,,We wilden eigenlijk geen tweede zetel hebben, want we hadden geen tweede persoon die genoeg tijd heeft om zich vol overgave op de studentenraad te storten. Volgend jaar zijn we hopelijk bekender en sluiten zich nieuwe mensen bij ons aan. Daarnaast hebben we een aantal jongerejaars op onze lijst die dan wat meer ervaring hebben. Ze hebben dan een jaartje meegedraaid en weten dus wat er speelt.”
Pythagoras

Het idee om een nieuwe partij te beginnen kwam tijdens de kerstvakantie. Schut stond toen met zijn ouders op de camping in Oostenrijk waar hij een student uit Utrecht ontmoette. Ze filosofeerden over studentenpolitiek. ,,In Utrecht waren net twee nieuwe partijen opgericht en dat leek mij ook wel wat. Na de vakantie heb ik het idee bij wat mensen gedropt en een aantal waren wel enthousiast”

Een flink aantal namen voor de partij passeerde de revue. ,,DeZetel zou ons voorlopige doel mooi weergeven. Met de naam Piet zou een fusie met Aag en Oras de naam Pythagoras kunnen opleveren. We dachten ook aan Delft University Technical Studentparty, afgekort Duts.”

,,Toen we er niet uitkwamen, bedachten we dat we ons met de kleur blauw goed konden profileren. Blauw staat ook voor Delft en de andere partijen hebben deze kleur nog niet in gebruik. Project staat voor onze manier van werken. We kiezen voor een projectaanpak zoals we die hier op de TU leren.”

,,Binnenkort gaan we een stichting oprichten om de partij meer te laten worden dan alleen een pure vriendjesclub; dan wordt het iets formeler. We gaan ook nieuwe mensen werven.”
Studiepunten

Schut gaat zonder bestuursbeurs aan de slag in de studentenraad. Hij kreeg namelijk al een bestuursbeurs toen hij in het VSSD-bestuur zat en zo’n beurs krijg je maar één keer.

Het VSSD-bestuur deed hij fulltime, aan de facultaire studentenraad bij TB besteedt hij nu bijna een dag per week. Voor de centrale studentenraad heeft hij niet meer dan twee dagen per week, want er moeten dit jaar 21 studiepunten worden gehaald. ,,Het scheelt dat ik weinig fractievergaderingen heb. Waarschijnlijk houd ik elke maand een overleg met mijn partijgenoten. Andere studenten vraag ik ook of ze problemen zijn tegengekomen.”

,,Ik zit op deze universiteit om veel te leren, veel mee te maken en aan het eind van de rit af te studeren. Soms moet je uitkijken dat je niet te veel naast je studie doet. Afstuderen is voor mij echt een heel concreet doel”, vertelt de student technische bestuurskunde die zich in zijn studie specialiseert in informatievoorziening.

Hij heeft wel veel zin in zijn jaar studentenraad. ,,Als je ergens mee bezig bent en je hebt goede ideeën, kun je echt iets veranderen. Dat is het leuke van studentenpolitiek. Vorig jaar ben ik in het VSSD-bestuur bezig geweest met de omroepbijdrage voor studenten. Het is heel raar dat studenten die samen in huis wonen, allemaal apart moeten betalen, terwijl een vader met acht kinderen maar één keer betaalt. Daarover hebben we een brief gestuurd naar de toenmalige staatssecretaris Nuis met een afschrift naar de Tweede Kamerleden. Die hebben Kamervragen gesteld en er ligt nu een plan om kijk- en luistergeld via de inkomstenbelasting te heffen, naar draagkracht dus. Hoe groot onze rol daarin is geweest, weet je natuurlijk nooit. Toch heb je het idee dat er wel wat gebeurt, dat je niet helemaal een roepende in de woestijn bent.”

Is hij een echte politicus? ,,Mijn politieke voorkeur ligt tussen D66 en PvdA in. Ik heb nog geen landelijke politieke partij gevonden waar ik me echt helemaal bij wil aansluiten. Ik ben nu nog te nieuwsgierig. En ik ben mezelf nog aan het ontwikkelen, aan het nadenken over hoe ik de universiteit en de maatschappij wil vormgeven.”

,,Twee weken geleden heb ik met spanning naar de stemming in de Eerste Kamer gekeken. Politiek is een soort rollenspel waarin politici zoveel mogelijk stukjes van de taart proberen te krijgen. Dat hele spel trekt me wel aan. Dat maakt eenmeerpartijensysteem ook fascinerend. Heb je maar één partij, dan krijg je wat we in de bestuurskunde groupthink noemen. Meer partijen kijken kritisch naar elkaar. Dat levert een win-winsituatie, ook hier in Delft.”

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.