De meeste mensen uit haar omgeving vinden dat organisatieadviseur Cindy Copier iets totaal anders is gaan doen dan waarvoor ze is opgeleid. Zelf ziet ze dat heel anders.
Share
Voor haar zijn bedrijven, processen en stofzuigers allemaal hetzelfde: een product.
,,Hoe het was om als meisje op de TU te studeren? Prima, Ik heb er nooit last van gehad. Maar ik word echt niet goed van die vraag. Als je in Delft studeert begint iedereen daarover, terwijl de TU helemaal niet zo’n mannenwereld is. Zo’n twintig procent van de studenten bestaat uit vrouwen en bij industrieel ontwerpen is dat zelfs iets van vijfendertig procent.”
Als kind al hield Copier zich bezig met typische ‘jongenshobby’s’ zoals het uit elkaar schroeven van apparaten. Zelfs een hele brommer moest eraan geloven. ,,Ik vond het interessant om te kijken hoe producten werken en om te zien of het beter kon. Die brommer liep een stuk beter toen ik hem weer in elkaar had gezet.”
Daar draait een technische studie volgens Copier om: het oplossen van problemen. ,,Industrieel ontwerpen was voor mij te veel op ontwerpen gericht en er was te weinig aandacht voor marketing. In de kern gaat het om het optimaliseren van een bedrijf op de markt. Een echt goed product sluit aan op die markt en dus moet je voordat je gaat ontwerpen goed marktonderzoek doen. Ik koos juist voor IO omdat ik dingen wilde integreren, en niet om het honderdduizendste krukje te ontwerpen – het zoveelste van hetzelfde. Dat tekenen en uitwerken van een ontwerp hoeft van mij niet zo. Ik ben liever bezig met het analyseren van behoeften en gaten in de markt. Ik denk dat er teveel producten op de markt zijn en ik vraag me af of dat nodig is.”
Copier noemt zichzelf een generalist. Gewoon ontwerpen vind ze te specialistisch. ,,Ik ben veel meer bezig met alles er omheen, met het totale plaatje.” Zo richtte ze, op zoek naar een bijbaantje, in 1997 studentenuitzendbureau Stud op. ,,Ik vond het vreemd dat baantjes waarin ik iets met mijn studie kon doen moeilijk te vinden waren. Ik wilde wel als studentenassistent aan de slag, maar daar had je contacten met de docenten voor nodig en bij de grote IO-faculteit was de afstand tussen studenten en docenten relatief groot. Ik vond het raar om zomaar op een docent af te stappen en besloot om een intermediair te creëren. Samen met twee andere studenten heb ik dit toen opgepakt. Al met al zijn we er een jaar mee bezig geweest.”
Blijkbaar voorzag Copier daarmee in een stevige behoefte want nu, vijf jaar later, staat een kwart van alle TU-studenten bij Stud ingeschreven. Naast de chauffeursbaantjes zijn het de studiegerelateerde banen – waarnaar Copier op zoek was – die goed lopen.
Bugaboo
Zo op het eerste gezicht heeft het oprichten van een uitzendbureau voor studenten niets te maken met industrieel ontwerpen. Maar in de ogen van Copier was het nauwelijks een uitstapje te noemen. Zodra ze het woord product uitspreekt, krijgt ze iets gedrevens en kan ze het niet nalaten om een illustratie op een kladblaadje te priegelen. ,,De term ‘product’ kun je veel breder trekken naar bijvoorbeeld een dienst of een proces. Als IO’er kun je ook goed je ei kwijt in het bedenken van bijvoorbeeld administratieve processen. Tijdens een stage voor Bugaboo (kinderwagens) bijvoorbeeld, bekeek ik hoe het bedrijf zijn export naar Duitsland moesten aanpakken. Dat was wel echt op het randje van IO. Zoiets had ik waarschijnlijk niet als afstudeerstage kunnen doen. Je moet namelijk nog steeds op een product afstuderen.”
Copiers afstudeerproducten waren posters en radiocommercials. De aanvankelijke opdracht van Procter & Gamble om een wasservice voor het Ariel te ontwikkelen en implementeren, groeide uit tot een stevig marketingproject.
Inmiddels is Copier aan de studie economics & business begonnen aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Hier wordt uiteraard wel meer naar bedrijven zelf gekeken. ,,Een bedrijf is in feite ook een product dat geoptimaliseerd kan worden. Waar ik me ontzettend aan kan storen is dat binnen organisaties lang niet altijd alles op elkaar is afgestemd. Je moet binnen een bedrijf één lijn trekken en dat duidelijk naar buiten uitstralen.” Met die gedachtegang reorganiseerde Copier kort na haar afstuderen het klantensysteem van electriciteitsnetbeheerder Eneco. ,,Ik was daar aanvankelijk via Stud als typemiep aangenomen. Het was vlak voor de liberalisering van de energiemarkt en alle klanten die op het netwerk van Eneco waren aangesloten moesten een nieuw contract krijgen. Ik zat daar een beetje gegevens voor in te voeren en ik vond het nogal vreemd dat grote klanten voor iedere aansluiting een apart contract kregen. Sommige bedrijven kregen wel vijftig keer dezelfde brief opgestuurd. Ik heb toen op eigen initiatief alles in kaart gebracht en het systeem aangepast zodat er per klant maar één contract opgesteld hoefde te worden. Voor mij was dat ook een soort productontwikkeling, waarbij het proces dus het product was. Eneco was er wel blij mee.”
Na het versturen van het laatste contract huurde Eneco Copier opnieuw in voor een nieuw project. Niet meer via Stud, maar via een consultantbureau. Ze kreeg de leiding over een team dat moest uitzoeken waarom naar bepaalde energiemeters geen factuur gestuurd kon worden. ,,Er zaten hele complexe problemen tussen. Klinkt raar, maar sommige panden bleken gewoon niet meer te bestaan, zonder dat het energiebedrijf daarvan op de hoogte was gesteld. We kregen met van alles te maken. Zo was er bijvoorbeeld een dichtgetimmerd pand dat waarschijnlijk was gekraakt. Eneco vermoedde dat er gewoon stroom werd afgenomen, maar kon dat niet bewijzen omdat de meter in het pand stond en we daar niet zomaar naar binnen mochten. Dat soort dingen moest het team uitzoeken. Ik hield me alsorganisatieadviseur en projectleider vooral bezig met processen binnen het team en het op elkaar afstemmen van afdelingen.”
Flexwet
Alles ging Copier voor de wind tot ze in februari van dit jaar met de Flexwet te maken kreeg. Deze wet, onder andere bedoeld om uitzendkrachten en freelancers te beschermen, zorgde er juist voor dat zij op straat kwam te staan. ,,Je kunt niet eindeloos als uitzendkracht bij een bedrijf blijven. Na een tijdje moeten ze je aannemen, maar vanwege reorganisaties had Eneco een aannamestop afgekondigd. Ik kon ook niet voor mezelf beginnen. Als je als freelancer niet verschillende opdrachtgevers hebt, wordt je werk gezien als verkapt dienstverband en kun je proberen een contract af te dwingen. Dat risico durfde Eneco niet aan. Het project ging verder zonder mij.”
Het zoeken naar een nieuwe baan pakt Copier eveneens op een bijna procesmatige manier aan. Elke ochtend fietst ze naar de TU-bibliotheek om daar de hele dag op internet naar een nieuwe werkgever te zoeken. In de avonduren studeert ze. Een saai leven? ,,Ja, inderdaad. Het is een lastige periode, maar ik houd het goed vol. Ik sport nog wel tussendoor om een beetje fit te blijven, maar van uitgaan komt weinig terecht. Ik weet niet of ik deze nieuwe studie die ik op ‘fulltime snelheid’ volg wel helemaal zal afmaken. Naast een fulltime baan is dat wel erg zwaar.”
Copier is hard op zoek naar nieuwe organisatorische uitdagingen. ,,Naast een generalist, ben ik ook een idealist. Dat botst nog wel eens met commerciële functies. Ik kan niet zomaar alles verkopen. Non-profitbedrijven vind ik leuk. En kleine bedrijven helpen die tegen grote op moeten boksen. Het liefst zou ik een eigen adviesbureau opzetten waarbij je een bedrijf op alle niveaus kunt aanpakken en helemaal doorlichten. Vaak zit een bedrijf vast en verandert er niks, terwijl het maar een duwtje nodig heeft waardoor de werknemers het weer meer naar hun zin krijgen.”
Naam: Cindy Copier
Leeftijd: 28 jaar
Woonplaats: Delft
Studie: industrieel ontwerpen
Afstudeerjaar: 2001
Afstudeerrichting: productontwerpen, praktische variant
Loopbaan: Eerst ’typemiep’ bij Eneco. Later organisatieadviseur en projectleider bij hetzelfde bedrijf. Momenteel in between jobs.
De meeste mensen uit haar omgeving vinden dat organisatieadviseur Cindy Copier iets totaal anders is gaan doen dan waarvoor ze is opgeleid. Zelf ziet ze dat heel anders. Voor haar zijn bedrijven, processen en stofzuigers allemaal hetzelfde: een product.
,,Hoe het was om als meisje op de TU te studeren? Prima, Ik heb er nooit last van gehad. Maar ik word echt niet goed van die vraag. Als je in Delft studeert begint iedereen daarover, terwijl de TU helemaal niet zo’n mannenwereld is. Zo’n twintig procent van de studenten bestaat uit vrouwen en bij industrieel ontwerpen is dat zelfs iets van vijfendertig procent.”
Als kind al hield Copier zich bezig met typische ‘jongenshobby’s’ zoals het uit elkaar schroeven van apparaten. Zelfs een hele brommer moest eraan geloven. ,,Ik vond het interessant om te kijken hoe producten werken en om te zien of het beter kon. Die brommer liep een stuk beter toen ik hem weer in elkaar had gezet.”
Daar draait een technische studie volgens Copier om: het oplossen van problemen. ,,Industrieel ontwerpen was voor mij te veel op ontwerpen gericht en er was te weinig aandacht voor marketing. In de kern gaat het om het optimaliseren van een bedrijf op de markt. Een echt goed product sluit aan op die markt en dus moet je voordat je gaat ontwerpen goed marktonderzoek doen. Ik koos juist voor IO omdat ik dingen wilde integreren, en niet om het honderdduizendste krukje te ontwerpen – het zoveelste van hetzelfde. Dat tekenen en uitwerken van een ontwerp hoeft van mij niet zo. Ik ben liever bezig met het analyseren van behoeften en gaten in de markt. Ik denk dat er teveel producten op de markt zijn en ik vraag me af of dat nodig is.”
Copier noemt zichzelf een generalist. Gewoon ontwerpen vind ze te specialistisch. ,,Ik ben veel meer bezig met alles er omheen, met het totale plaatje.” Zo richtte ze, op zoek naar een bijbaantje, in 1997 studentenuitzendbureau Stud op. ,,Ik vond het vreemd dat baantjes waarin ik iets met mijn studie kon doen moeilijk te vinden waren. Ik wilde wel als studentenassistent aan de slag, maar daar had je contacten met de docenten voor nodig en bij de grote IO-faculteit was de afstand tussen studenten en docenten relatief groot. Ik vond het raar om zomaar op een docent af te stappen en besloot om een intermediair te creëren. Samen met twee andere studenten heb ik dit toen opgepakt. Al met al zijn we er een jaar mee bezig geweest.”
Blijkbaar voorzag Copier daarmee in een stevige behoefte want nu, vijf jaar later, staat een kwart van alle TU-studenten bij Stud ingeschreven. Naast de chauffeursbaantjes zijn het de studiegerelateerde banen – waarnaar Copier op zoek was – die goed lopen.
Bugaboo
Zo op het eerste gezicht heeft het oprichten van een uitzendbureau voor studenten niets te maken met industrieel ontwerpen. Maar in de ogen van Copier was het nauwelijks een uitstapje te noemen. Zodra ze het woord product uitspreekt, krijgt ze iets gedrevens en kan ze het niet nalaten om een illustratie op een kladblaadje te priegelen. ,,De term ‘product’ kun je veel breder trekken naar bijvoorbeeld een dienst of een proces. Als IO’er kun je ook goed je ei kwijt in het bedenken van bijvoorbeeld administratieve processen. Tijdens een stage voor Bugaboo (kinderwagens) bijvoorbeeld, bekeek ik hoe het bedrijf zijn export naar Duitsland moesten aanpakken. Dat was wel echt op het randje van IO. Zoiets had ik waarschijnlijk niet als afstudeerstage kunnen doen. Je moet namelijk nog steeds op een product afstuderen.”
Copiers afstudeerproducten waren posters en radiocommercials. De aanvankelijke opdracht van Procter & Gamble om een wasservice voor het Ariel te ontwikkelen en implementeren, groeide uit tot een stevig marketingproject.
Inmiddels is Copier aan de studie economics & business begonnen aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Hier wordt uiteraard wel meer naar bedrijven zelf gekeken. ,,Een bedrijf is in feite ook een product dat geoptimaliseerd kan worden. Waar ik me ontzettend aan kan storen is dat binnen organisaties lang niet altijd alles op elkaar is afgestemd. Je moet binnen een bedrijf één lijn trekken en dat duidelijk naar buiten uitstralen.” Met die gedachtegang reorganiseerde Copier kort na haar afstuderen het klantensysteem van electriciteitsnetbeheerder Eneco. ,,Ik was daar aanvankelijk via Stud als typemiep aangenomen. Het was vlak voor de liberalisering van de energiemarkt en alle klanten die op het netwerk van Eneco waren aangesloten moesten een nieuw contract krijgen. Ik zat daar een beetje gegevens voor in te voeren en ik vond het nogal vreemd dat grote klanten voor iedere aansluiting een apart contract kregen. Sommige bedrijven kregen wel vijftig keer dezelfde brief opgestuurd. Ik heb toen op eigen initiatief alles in kaart gebracht en het systeem aangepast zodat er per klant maar één contract opgesteld hoefde te worden. Voor mij was dat ook een soort productontwikkeling, waarbij het proces dus het product was. Eneco was er wel blij mee.”
Na het versturen van het laatste contract huurde Eneco Copier opnieuw in voor een nieuw project. Niet meer via Stud, maar via een consultantbureau. Ze kreeg de leiding over een team dat moest uitzoeken waarom naar bepaalde energiemeters geen factuur gestuurd kon worden. ,,Er zaten hele complexe problemen tussen. Klinkt raar, maar sommige panden bleken gewoon niet meer te bestaan, zonder dat het energiebedrijf daarvan op de hoogte was gesteld. We kregen met van alles te maken. Zo was er bijvoorbeeld een dichtgetimmerd pand dat waarschijnlijk was gekraakt. Eneco vermoedde dat er gewoon stroom werd afgenomen, maar kon dat niet bewijzen omdat de meter in het pand stond en we daar niet zomaar naar binnen mochten. Dat soort dingen moest het team uitzoeken. Ik hield me alsorganisatieadviseur en projectleider vooral bezig met processen binnen het team en het op elkaar afstemmen van afdelingen.”
Flexwet
Alles ging Copier voor de wind tot ze in februari van dit jaar met de Flexwet te maken kreeg. Deze wet, onder andere bedoeld om uitzendkrachten en freelancers te beschermen, zorgde er juist voor dat zij op straat kwam te staan. ,,Je kunt niet eindeloos als uitzendkracht bij een bedrijf blijven. Na een tijdje moeten ze je aannemen, maar vanwege reorganisaties had Eneco een aannamestop afgekondigd. Ik kon ook niet voor mezelf beginnen. Als je als freelancer niet verschillende opdrachtgevers hebt, wordt je werk gezien als verkapt dienstverband en kun je proberen een contract af te dwingen. Dat risico durfde Eneco niet aan. Het project ging verder zonder mij.”
Het zoeken naar een nieuwe baan pakt Copier eveneens op een bijna procesmatige manier aan. Elke ochtend fietst ze naar de TU-bibliotheek om daar de hele dag op internet naar een nieuwe werkgever te zoeken. In de avonduren studeert ze. Een saai leven? ,,Ja, inderdaad. Het is een lastige periode, maar ik houd het goed vol. Ik sport nog wel tussendoor om een beetje fit te blijven, maar van uitgaan komt weinig terecht. Ik weet niet of ik deze nieuwe studie die ik op ‘fulltime snelheid’ volg wel helemaal zal afmaken. Naast een fulltime baan is dat wel erg zwaar.”
Copier is hard op zoek naar nieuwe organisatorische uitdagingen. ,,Naast een generalist, ben ik ook een idealist. Dat botst nog wel eens met commerciële functies. Ik kan niet zomaar alles verkopen. Non-profitbedrijven vind ik leuk. En kleine bedrijven helpen die tegen grote op moeten boksen. Het liefst zou ik een eigen adviesbureau opzetten waarbij je een bedrijf op alle niveaus kunt aanpakken en helemaal doorlichten. Vaak zit een bedrijf vast en verandert er niks, terwijl het maar een duwtje nodig heeft waardoor de werknemers het weer meer naar hun zin krijgen.”
Naam: Cindy Copier
Leeftijd: 28 jaar
Woonplaats: Delft
Studie: industrieel ontwerpen
Afstudeerjaar: 2001
Afstudeerrichting: productontwerpen, praktische variant
Loopbaan: Eerst ’typemiep’ bij Eneco. Later organisatieadviseur en projectleider bij hetzelfde bedrijf. Momenteel in between jobs.
Comments are closed.