Ecologie voor ingenieurs

Sinds de clustering is nieuwbouw voorzien voor Geodesie en Technische Aardwetenschappen, ergens bij Civiele Techniek. Maar ik vrees het ergste, want we staan niet zo heel hoog op de prioriteitenlijst.

Ik ben wel toe aan een verhuizing. Het Geodesiegebouw is weliswaar modern en ruim bemeten, maar het staat ook aan de Thijsseweg, de ecologische proeftuin van de TU-Delft. Leuk, denkt u, werken in de natuur. Doe mij maar een werkplek in het hart van de TU-campus. Ik kan geen natuur meer zien.

Mag ik u uitnodigen in de lunchpauze op uw door de TU gesponsorde rijwiel te stappen (zeg eens eerlijk, hoeveel van u hebben hem als extra weekendfietsje thuis staan?). Regel anders een blauwe dienstfiets of ga desnoods carpoolen. U gaat op een korte excursie ecologie voor ingenieurs. Rij de Mekelweg af in zuidelijke richting. Onder de Kruithuisweg door en bij het IRI zonder aarzeling rechtuit de Thijsseweg op. Daar komt het al: groen. Links volkstuinen, rechts weiland. Uw eigen TU-landerijen.

In de eerste bocht, rechts een veld met gestorte hopen zand, speels afgewisseld met wat puin. Vergis u niet, dit is ook natuur. Om acht uur ’s morgens is dit in het voorjaar dé plek voor fazanten. Vanaf zo’n hoop zand heb je als fazantenman een geweldig uitzicht.

Dan de tweede bocht. Nu wordt het opletten. Na ongeveer 200 meter komt aan uw rechterhand de Thijssevaart in beeld, ofwel de sloot van Donze (zie Delft Integraal nr.2). De trots van ecologisch Delft. Om het niet te missen staat er een bord bij: ‘De Natuurvriendelijke Sloot’. De natuurwaarde van deze sloot wordt nog eens extra versterkt door het omliggende landschap: rechts de genoemde zandstort, links opdrogende blubber. Wekenlang smeerden bulldozers de door druipende vrachtwagens aangevoerde smurrie over het land uit. Vanuit mijn raam heb ik er uitzicht op. Soms lopen er mannen met glazen potjes op rond. Studenten Ecologie van professor Donze, hoop ik? Ik twijfel of ik mij witte pakken kan herinneren. Sinds kort staat er een hek omheen. Nu ga ik mij pas echt zorgen maken.

Het uitzicht op de enorme hal van het Waterloopkundig Laboratorium is overweldigend. Tot voor kort omzoomd door een park met bomen, maar die zijn onlangs gekapt. Het jaarlijks broedende zwanenpaar is niet meer gesignaleerd. Aan de andere kant van de Thijsseweg stonden loodsen van aannemers. Geen gezicht voor een topuniversiteit, dus die moesten worden verwijderd. Niets oogt echter slordiger dan afgebroken loodsen van aannemers. En dan zwijg ik nog over de crossbaan.

Tenslotte bereikt u het park rond het Geodesiegebouw. De vijver is enkele jaren geleden grondig gerenoveerd, met aantrekkelijke oevers voor de salamander. Ecologie in de TU-wijk: zo’n sloot en vijvertje worden ecologische oases als je het omliggende landschap in een woestijn verandert.

Geacht cvb, heeft u in het masterplan echt niet een paar miljoen en een te bebouwen groenstrookje over voor de opvangvan een bedreigde soort?

Ik ben wel toe aan een verhuizing. Het Geodesiegebouw is weliswaar modern en ruim bemeten, maar het staat ook aan de Thijsseweg, de ecologische proeftuin van de TU-Delft. Leuk, denkt u, werken in de natuur. Doe mij maar een werkplek in het hart van de TU-campus. Ik kan geen natuur meer zien.

Mag ik u uitnodigen in de lunchpauze op uw door de TU gesponsorde rijwiel te stappen (zeg eens eerlijk, hoeveel van u hebben hem als extra weekendfietsje thuis staan?). Regel anders een blauwe dienstfiets of ga desnoods carpoolen. U gaat op een korte excursie ecologie voor ingenieurs. Rij de Mekelweg af in zuidelijke richting. Onder de Kruithuisweg door en bij het IRI zonder aarzeling rechtuit de Thijsseweg op. Daar komt het al: groen. Links volkstuinen, rechts weiland. Uw eigen TU-landerijen.

In de eerste bocht, rechts een veld met gestorte hopen zand, speels afgewisseld met wat puin. Vergis u niet, dit is ook natuur. Om acht uur ’s morgens is dit in het voorjaar dé plek voor fazanten. Vanaf zo’n hoop zand heb je als fazantenman een geweldig uitzicht.

Dan de tweede bocht. Nu wordt het opletten. Na ongeveer 200 meter komt aan uw rechterhand de Thijssevaart in beeld, ofwel de sloot van Donze (zie Delft Integraal nr.2). De trots van ecologisch Delft. Om het niet te missen staat er een bord bij: ‘De Natuurvriendelijke Sloot’. De natuurwaarde van deze sloot wordt nog eens extra versterkt door het omliggende landschap: rechts de genoemde zandstort, links opdrogende blubber. Wekenlang smeerden bulldozers de door druipende vrachtwagens aangevoerde smurrie over het land uit. Vanuit mijn raam heb ik er uitzicht op. Soms lopen er mannen met glazen potjes op rond. Studenten Ecologie van professor Donze, hoop ik? Ik twijfel of ik mij witte pakken kan herinneren. Sinds kort staat er een hek omheen. Nu ga ik mij pas echt zorgen maken.

Het uitzicht op de enorme hal van het Waterloopkundig Laboratorium is overweldigend. Tot voor kort omzoomd door een park met bomen, maar die zijn onlangs gekapt. Het jaarlijks broedende zwanenpaar is niet meer gesignaleerd. Aan de andere kant van de Thijsseweg stonden loodsen van aannemers. Geen gezicht voor een topuniversiteit, dus die moesten worden verwijderd. Niets oogt echter slordiger dan afgebroken loodsen van aannemers. En dan zwijg ik nog over de crossbaan.

Tenslotte bereikt u het park rond het Geodesiegebouw. De vijver is enkele jaren geleden grondig gerenoveerd, met aantrekkelijke oevers voor de salamander. Ecologie in de TU-wijk: zo’n sloot en vijvertje worden ecologische oases als je het omliggende landschap in een woestijn verandert.

Geacht cvb, heeft u in het masterplan echt niet een paar miljoen en een te bebouwen groenstrookje over voor de opvangvan een bedreigde soort?