Afgelopen maandag ging het oude ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) tegen de vlakte.Overjarige fabrieksschoorstenen worden meestal ‘gesprongen’, maar Nederlandse slopers laten de explosieven verder op de plank liggen.
Bij het afbreken van gebouwen maken pneumatische beitels en zwiepende sloopbollen nog steeds de dienst uit.
Het voormalige ministerie van VWS in Rijswijk kreeg maandag een knallende primeur. Het gebouw moest tegen de vlakte, maar de dichte bebouwing rondom het kantoor biedt nauwelijks ruimte aan sloopkranen.
Je kunt dat probleem ook opblazen. Sloopbedrijf Van Vliet bracht daarom 84 kilo springstof in de reeds verzwakte constructie aan. Iets over elven luidde een reeks van vijf ontploffingen de implosie van het kantoor in. Na vijftien seconden restte er niets anders dan een grote stofwolk en een berg betonpuin.
Maar dan? ,,De overheid heeft in 1994 een algemeen stortverbod ingesteld voor te hergebruiken afval”, vertelt ir. Ralph Luiken desgevraagd. Hij studeerde onlangs bij civiele techniek af op een onderzoek naar het hergebruik van naoorlogse woningen. ,,Betonpuin valt daar ook onder en het storten ervan is daardoor bijna onbetaalbaar. Daarom wordt het nu meestal als granulaat gebruikt in de wegenbouw.”
Casco’s
Wegenbouwers kijken een beetje argwanend naar Luikens onderzoek, want hij wil het slopen van gebouwen eigenlijk vermijden. ,,Ik kreeg wel een keer de opmerking: ja, maar dan blijft er straks geen puin meer over. De komende jaren komen echter veel naoorlogse woningen leeg te staan die kwalitatief onder de maat zijn. En dan zit je met de vraag: renoveren of slopen? Maar je kunt natuurlijk ook kijken of je bepaalde bouwelementen kunt hergebruiken.”
In Maassluis wordt dit principe momenteel al toegepast. Flats van vijf verdiepingen worden omgekat tot eengezinswoningen met twee woonlagen. De casco’s van grauwe elementenflats krijgen zo een tweede leven.
Maar netjes slopen is niet altijd kosteneffectief. ,,Als er grote prefab-onderdelen zijn gebruikt, is een gebouw nog wel uit elkaar te halen. Maar bouwwerken die uit gegoten betonelementen bestaan, kun je eigenlijk alleen maar tegen de vlakte gooien.”
Sloopbewust ontwerpen, bijvoorbeeld door niet-permanente verbindingen te gebruiken, heeft natuurlijk de voorkeur. Hoewel dit demontabel bouwen al vele jaren mogelijk is, wordt de methode mondjesmaat toegepast. Luiken: ,,Het wordt vooral gebruikt voor scholen. Door vergrijzing in een woonwijk wordt een schoolgebouw na verloop van tijd niet meer gebruikt. Dan moet hij makkelijk verwijderd kunnen worden. Maar demontabele kantoorgebouwen zijn nu ook in opkomst.”
Afgelopen maandag ging het oude ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) tegen de vlakte.
Overjarige fabrieksschoorstenen worden meestal ‘gesprongen’, maar Nederlandse slopers laten de explosieven verder op de plank liggen. Bij het afbreken van gebouwen maken pneumatische beitels en zwiepende sloopbollen nog steeds de dienst uit.
Het voormalige ministerie van VWS in Rijswijk kreeg maandag een knallende primeur. Het gebouw moest tegen de vlakte, maar de dichte bebouwing rondom het kantoor biedt nauwelijks ruimte aan sloopkranen.
Je kunt dat probleem ook opblazen. Sloopbedrijf Van Vliet bracht daarom 84 kilo springstof in de reeds verzwakte constructie aan. Iets over elven luidde een reeks van vijf ontploffingen de implosie van het kantoor in. Na vijftien seconden restte er niets anders dan een grote stofwolk en een berg betonpuin.
Maar dan? ,,De overheid heeft in 1994 een algemeen stortverbod ingesteld voor te hergebruiken afval”, vertelt ir. Ralph Luiken desgevraagd. Hij studeerde onlangs bij civiele techniek af op een onderzoek naar het hergebruik van naoorlogse woningen. ,,Betonpuin valt daar ook onder en het storten ervan is daardoor bijna onbetaalbaar. Daarom wordt het nu meestal als granulaat gebruikt in de wegenbouw.”
Casco’s
Wegenbouwers kijken een beetje argwanend naar Luikens onderzoek, want hij wil het slopen van gebouwen eigenlijk vermijden. ,,Ik kreeg wel een keer de opmerking: ja, maar dan blijft er straks geen puin meer over. De komende jaren komen echter veel naoorlogse woningen leeg te staan die kwalitatief onder de maat zijn. En dan zit je met de vraag: renoveren of slopen? Maar je kunt natuurlijk ook kijken of je bepaalde bouwelementen kunt hergebruiken.”
In Maassluis wordt dit principe momenteel al toegepast. Flats van vijf verdiepingen worden omgekat tot eengezinswoningen met twee woonlagen. De casco’s van grauwe elementenflats krijgen zo een tweede leven.
Maar netjes slopen is niet altijd kosteneffectief. ,,Als er grote prefab-onderdelen zijn gebruikt, is een gebouw nog wel uit elkaar te halen. Maar bouwwerken die uit gegoten betonelementen bestaan, kun je eigenlijk alleen maar tegen de vlakte gooien.”
Sloopbewust ontwerpen, bijvoorbeeld door niet-permanente verbindingen te gebruiken, heeft natuurlijk de voorkeur. Hoewel dit demontabel bouwen al vele jaren mogelijk is, wordt de methode mondjesmaat toegepast. Luiken: ,,Het wordt vooral gebruikt voor scholen. Door vergrijzing in een woonwijk wordt een schoolgebouw na verloop van tijd niet meer gebruikt. Dan moet hij makkelijk verwijderd kunnen worden. Maar demontabele kantoorgebouwen zijn nu ook in opkomst.”
Comments are closed.