Delftse studenten ontwerpen Rotterdamse incubator

Een oerwoud van hijskranen, af en aan varende schepen, rokende schoorstenen zo ver als het oog rijkt. Het uitzicht vanuit de Startup Campus op de elfde verdieping van de Rotterdam Science Tower is adembenemend. Het pand staat vlakbij het tochtige en onoverzichtelijke Marconiplein, maar elf verdiepingen hoger is daarvan niets te merken. Wie op de plek staat waar studenten straks achter een bureautje kunnen gaan zitten, waar ze ook colleges kunnen gaan volgen en lezingen en workshops bijwonen, kijkt aan vier zijden naar buiten en staat middenin de stad.



Die openheid is precies wat bouwkundestudenten Roel Vogels en Bart Wolbert voor ogen hadden, vertellen ze tijdens een rondleiding over de 1500 vierkante meter grote verdieping. De twee deden in maart 2013 mee aan een prijsvraag om een kwartverdieping in de toren om te bouwen tot incubator voor jonge ondernemers. Ze hadden samen de minor house of the future gedaan bij Bouwkunde. “Dat beviel zo goed, dat onze docent zei: jullie moeten samen verder. Meedoen aan een prijsvraag leek ons een goed begin”, vertelt masterstudent architecture Vogels.



De studenten lieten zich tijdens het ontwerpen niet inspireren door YesDelft, dat volgens hen een corporate uitstraling heeft. Ze keken wel naar de kantoren van Google en Facebook, waar de ruimtes open zijn en mensen op allerlei plekken en op allerlei manieren kunnen werken. “Zo komen ze uit hun comfort zone en komen ze elkaar tegen”, weet Vogels, iets wat hij voor de Rotterdamse jonge ondernemers ook wil. De Delftenaren wonnen van vooraanstaande architectenbureaus en gaandeweg wisten ze het project uit te breiden tot de gehele verdieping.



Een bezoekje aan een verdieping lager, waar tot voor kort de gehele Startup Campus zat, maakt in één oogopslag duidelijk hoe het open ontwerp van de twee studenten op de zintuigen werkt. Op de tiende verdieping, die binnenkort vanuit de bar met een glijbaan te bereiken is, geven ouderwetse systeemplafonds en gipsen tussenwandjes een hokkerig gevoel.



Terug naar de elfde. Vogels vertelt hoe het ontwerp tot stand kwam. “We hebben ons afgevraagd wat ondernemerschap voor ons betekent. Dat is kennis opdoen, weten hoe je kennis toepast en netwerken. De campus is de plek waar die drie elementen samen komen.”



De verdieping bestaat deels uit vaste luxe-kantoren, waarvan sommige al bezet zijn. Daarnaast zijn er kantoorruimtes, die ondernemende studenten per dag, week of maand kunnen huren. Er zijn vergaderzaaltjes, waar mensen staand, zittend in fauteuils of schommelend met elkaar kunnen overleggen. Ook komt er een bar, ontworpen door Vogels en Wolbert. Verder komen er vrije werkplekken in de grote open ruimte aan de zuidkant van de verdieping. Met dichtgeschoven gordijnen en een andere plaatsing van stoelen en tafels wordt dezelfde ruimte een collegezaal. Een paar keer per jaar moeten op dezelfde plek evenementen worden georganiseerd.



De betonnen kern van het gebouw zat de studenten tijdens het ontwerpen het meest dwars. Die oogt massief, maar geeft de achttien verdiepingen tellende toren zijn stevigheid. Daarbij herbergt de kolom belangrijke zaken als toiletten, liften en trappen. “Die kern ervoeren we echt als hinderlijk. We hadden hem het liefst helemaal opengebroken”, vertelt Vogels. De oplossing kwam in de vorm van twee kokers, die door de kern heen zijn gestoken en waar je doorheen kunt lopen. Om de betonnen kern te maskeren, hebben de studenten daar een houtconstructie omheen laten maken inclusief zitjes en belplekken. De toiletten zijn vernieuwd en zoveel mogelijk opengebroken, er zijn douches aangelegd en er komt een fitnessruimte.



Vogels en Wolbert hebben de afgelopen maanden vele honderden uren gestoken in ontwerpen, herzien, overleggen met opdrachtgevers, gebruikers en aannemers. Ze fungeerden als opzichters tijdens de bouw en hielden de details nauwlettend in de gaten. De studenten hebben er veel van geleerd, vertellen ze. Vogels: “Het is een leuk spel geweest om er met al die partijen uit te komen, en om binnen het budget te blijven.”  In februari 2013 hebben ze hun eigen architectenbureau Studio Olduvai Gore opgericht. De tweede opdracht, het verbouwen van een villa vlakbij Bloemendaal, is al binnen.



Het geeft Wolbert, die nog bezig is aan de afronding van zijn bachelor en die daarna de master architecture gaat doen, vertrouwen in de toekomst. De arbeidsmarkt voor architecten is slecht, weet hij. “Het is steeds belangrijker om naast je studie iets bijzonders gedaan te hebben. De Startup Campus is een mooi referentieproject.” Dat hij daardoor wat studievertraging heeft opgelopen, deert hem niet. “Dit is een hele goede kans. Onze docenten zeggen ook: die studievertraging is je vergeven.”