De komst van de vergunning op hoofdzaken

%

Sinds kort beschikken de Arbo- en Milieuadviseurs (AMa%s) van de TU-onderdelen over een nieuw Handboek Milieuvergunningen. Hiermee is de eerste versie, daterend uit 1995, vervangen. Louis Lodder, coördinator milieu en risicobeheer van de Arbo- en Milieudienst (AMD), is samen met Mirjam Tonk één van de samenstellers hiervan.

Het handboek is aangepast omdat er sinds 1995 veel is veranderd. Niet alleen op het gebied van wet- en regelgeving, maar ook vanwege de hoeveelheid ervaring op het gebied van milieuzorg die de AMa%s ondertussen hebben opgedaan. Lodder: ,,Om die reden kon een aantal ‘beginnersconstructies%, vaak in de vorm van brochures, uit het handboek.%%
Lappen

Bij de herziening van het Handboek is uitvoerig overlegd met de AMa%s. ,,Zelfs over het formaat van het boek. Op hun verzoek is het een A-4 map geworden waar voorin plaats is voor hun eigen aantekeningen. Daarnaast hebben wij getracht het boek zo dun mogelijk te houden en de toegankelijkheid te vergroten.%%

De presentatie van de gegevens is uitgebreid onder de loep genomen. De tekst is duidelijk en beknopt en indien nodig is er gebruik gemaakt van voorbeelden en interpretaties om wetteksten te verhelderen. De uiteenlopende procedures om een milieuvergunning te verkrijgen, worden in het nieuwe Handboek aan de hand van stroomschema%s toegelicht. Hierin wordt een procedure stap voor stap grafisch toegelicht met kleine blokjes tekst en pijlen die de vereiste volgorde aangeven. ,,Uit onderzoek blijkt dat technische mensen beter met een schematische voorstelling van zaken om kunnen gaan dan met lappen tekst.%%

Telefoonnummers, namen en adressen van allerlei instanties komen in dit Handboek niet meer voor. ,,Deze verouderen in zo%n hoog tempo dat het weinig zin heeft ze op te nemen in een handboek dat langer mee moet. Voortaan brengen wij ieder jaar, of zonodig vaker, een los overzicht uit van telefoonnummers en adressen.%%
Hoofdzaken

Inhoudelijk zijn de accenten ook verlegd. Veel aandacht is besteed aan het aanvragen van een zogenoemde ‘vergunning op hoofdzaken%. Langzamerhand is er in de milieuwetgeving een tendens te zien waarin bedrijven en instellingen meer ruimte krijgen voor een eigen verantwoordelijkheid bij het ontwikkelen van een milieuzorgsysteem. Één keer per jaar wordt aan de hand van het jaarverslag met het bestuursorgaan (in veel gevallen de gemeente) gesproken over veranderingen in de organisatie en verbeteringen van het systeem.

Lodder: ,,Bij een gewone milieuvergunning met veel voorschriften over bijvoorbeeld gevaarlijke stoffen, moet je stap voor stap aangeven hoe je met deze stoffen omgaat. Het is een keurslijf van regels waar je je strikt aan moet houden. Als je bijvoorbeeld de opslaglocatie verandert, ben je verplicht om een wijzigingsvergunning aan te vragen. Dat hoeft niet bij een vergunning op hoofdzaken. Mits je aan de randvoorwaarden (je eigen procedures) blijft voldoen, kun je daarbinnen flexibeler werken.%%

Bij Technische Natuurkunde wordt sinds kort gewerkt met een vergunning op hoofdzaken. Ook bij Scheikundige Technologie waren de voorbereiding al ver gevorderd. ,,Door de Modernisering Ondersteunende Diensten (MOD) zijn veel mensen, die nauw bij de milieuzorg betrokken waren, op andere functies terechtgekomen”, zegt Lodder. ,,Opnieuw beginnen kost teveel tijd, daarom wordt voor de locatie aan de Julianalaan 136 een ‘gewone% vergunning aangevraagd en het proces verder opgepakt als de herhuisvesting met TN en andere ‘STM-locaties% is gerealiseerd.

Ondanks alle veranderingen is het doel van het Handboek gelijk gebleven, legt Lodder uit: ,,De TU-onderdelen zijn zelf verantwoordelijk voor het actueel houden en naleven van hun milieuvergunningen. Het handboek is hierbij een hulpmiddel. De AMD zal daar waar nodig adviseren en de communicatie met de bestuursorganen voor TU-breed onderhouden. Graag wil ik er aan toevoegen dat het uiteindelijke doel van milieuzorg niet is het aanvragen van vergunningen, maar het beheersen en waar mogelijk verminderen van de milieubelasting van de TU Delft. Dit kan alleen echt tot stand komen als bij alle medewerkers én studenten de zorg voor het milieu vanzelfsprekend wordt.%%

Het vernieuwde Handboek Milieuvergunningen is uit. Louis Lodder, samensteller: ,,Belangrijker dan de vergunning ‘hebben%, vind ik dat mensen de regels ook daadwerkelijk nakomen.%%

Sinds kort beschikken de Arbo- en Milieuadviseurs (AMa%s) van de TU-onderdelen over een nieuw Handboek Milieuvergunningen. Hiermee is de eerste versie, daterend uit 1995, vervangen. Louis Lodder, coördinator milieu en risicobeheer van de Arbo- en Milieudienst (AMD), is samen met Mirjam Tonk één van de samenstellers hiervan.

Het handboek is aangepast omdat er sinds 1995 veel is veranderd. Niet alleen op het gebied van wet- en regelgeving, maar ook vanwege de hoeveelheid ervaring op het gebied van milieuzorg die de AMa%s ondertussen hebben opgedaan. Lodder: ,,Om die reden kon een aantal ‘beginnersconstructies%, vaak in de vorm van brochures, uit het handboek.%%
Lappen

Bij de herziening van het Handboek is uitvoerig overlegd met de AMa%s. ,,Zelfs over het formaat van het boek. Op hun verzoek is het een A-4 map geworden waar voorin plaats is voor hun eigen aantekeningen. Daarnaast hebben wij getracht het boek zo dun mogelijk te houden en de toegankelijkheid te vergroten.%%

De presentatie van de gegevens is uitgebreid onder de loep genomen. De tekst is duidelijk en beknopt en indien nodig is er gebruik gemaakt van voorbeelden en interpretaties om wetteksten te verhelderen. De uiteenlopende procedures om een milieuvergunning te verkrijgen, worden in het nieuwe Handboek aan de hand van stroomschema%s toegelicht. Hierin wordt een procedure stap voor stap grafisch toegelicht met kleine blokjes tekst en pijlen die de vereiste volgorde aangeven. ,,Uit onderzoek blijkt dat technische mensen beter met een schematische voorstelling van zaken om kunnen gaan dan met lappen tekst.%%

Telefoonnummers, namen en adressen van allerlei instanties komen in dit Handboek niet meer voor. ,,Deze verouderen in zo%n hoog tempo dat het weinig zin heeft ze op te nemen in een handboek dat langer mee moet. Voortaan brengen wij ieder jaar, of zonodig vaker, een los overzicht uit van telefoonnummers en adressen.%%
Hoofdzaken

Inhoudelijk zijn de accenten ook verlegd. Veel aandacht is besteed aan het aanvragen van een zogenoemde ‘vergunning op hoofdzaken%. Langzamerhand is er in de milieuwetgeving een tendens te zien waarin bedrijven en instellingen meer ruimte krijgen voor een eigen verantwoordelijkheid bij het ontwikkelen van een milieuzorgsysteem. Één keer per jaar wordt aan de hand van het jaarverslag met het bestuursorgaan (in veel gevallen de gemeente) gesproken over veranderingen in de organisatie en verbeteringen van het systeem.

Lodder: ,,Bij een gewone milieuvergunning met veel voorschriften over bijvoorbeeld gevaarlijke stoffen, moet je stap voor stap aangeven hoe je met deze stoffen omgaat. Het is een keurslijf van regels waar je je strikt aan moet houden. Als je bijvoorbeeld de opslaglocatie verandert, ben je verplicht om een wijzigingsvergunning aan te vragen. Dat hoeft niet bij een vergunning op hoofdzaken. Mits je aan de randvoorwaarden (je eigen procedures) blijft voldoen, kun je daarbinnen flexibeler werken.%%

Bij Technische Natuurkunde wordt sinds kort gewerkt met een vergunning op hoofdzaken. Ook bij Scheikundige Technologie waren de voorbereiding al ver gevorderd. ,,Door de Modernisering Ondersteunende Diensten (MOD) zijn veel mensen, die nauw bij de milieuzorg betrokken waren, op andere functies terechtgekomen”, zegt Lodder. ,,Opnieuw beginnen kost teveel tijd, daarom wordt voor de locatie aan de Julianalaan 136 een ‘gewone% vergunning aangevraagd en het proces verder opgepakt als de herhuisvesting met TN en andere ‘STM-locaties% is gerealiseerd.

Ondanks alle veranderingen is het doel van het Handboek gelijk gebleven, legt Lodder uit: ,,De TU-onderdelen zijn zelf verantwoordelijk voor het actueel houden en naleven van hun milieuvergunningen. Het handboek is hierbij een hulpmiddel. De AMD zal daar waar nodig adviseren en de communicatie met de bestuursorganen voor TU-breed onderhouden. Graag wil ik er aan toevoegen dat het uiteindelijke doel van milieuzorg niet is het aanvragen van vergunningen, maar het beheersen en waar mogelijk verminderen van de milieubelasting van de TU Delft. Dit kan alleen echt tot stand komen als bij alle medewerkers én studenten de zorg voor het milieu vanzelfsprekend wordt.%%