Het is ongelijk verdeeld in de wereld en wij docenten trekken daarbij aan het kortste eind. Studenten mogen tegenwoordig overal zeggen wat zij van ons vinden.
Delen
En wat staat daar tegenover? In het kader van kwaliteitsverbetering van het onderwijs worden voortdurend enquêtes afgenomen. Delta kende de onzalige serie Bij de les. De Meer dan Konsumenten Gids heeft al menig goedbedoelende onderwijskracht de wao ingesabeld. Voor ons vak milieurecht krijgen we van die gids al drie jaar hetzelfde laffe stukje opgestuurd, met een verzoek om eventueel commentaar. Drie jaar onderwijsverbeteringen, weken op cursus enz. maar nee hoor, dat ontgaat de Gids, die komt al drie jaar met ,,niet inkoppen, zoals zoveel WTM-vakken, maar redelijk te doen”. Daar heb je dus niets aan.
Kortom, er moet maar eens een einde gemaakt worden aan de situatie dat studenten ons voortdurend lopen te beoordelen, maar niet andersom. Akkoord, wij kunnen een tentamen becijferen, maar de vervelende beperking daarbij is dat je gebonden bent aan wat er op de vraag geantwoord is. Een rotstudent met een goed antwoord kan je geen drie geven. Dat is heel oneerlijk. Daarom moet het dit jaar maar eens anders: ook docenten moeten kunnen kiezen. Als tegenhanger van het keuze-vak stellen wij in: de Delftse Keuzestudent. Ziehier de elementen.
Twee soorten studenten vallen in ieder geval af: jongens met van die correcte hoofden op overigens smakelijke roeiersschouders die voortdurend ‘mevrouw’ zeggen. Van die types die vroeger op openbare festiviteiten ineens ongevraagd een Dunhill onder je neus duwden. Dat zijn de allerstomsten. Op weg van de sociëteit naar een carriëre in het bedrijfsleven waarbij de collegezaal een hinderlijke omweg is. Ook de meisjes die in plaats van puntjes op de i en de j rondjes zetten, hoef ik niet te zien. Die hebben in hun jeugd teveel de Tina en de Yes gelezen en daar krijg je met geen tien tractoren een onsje maatschappijbesef in.
Neem de colleges die maandag 8.45 uur beginnen. De helft van de studenten zit, met rubber maskers, de armen over elkaar geslagen, achterin de zaal bij te komen van het weekend. De andere helft sloft in de loop van het uur binnen en de derde helft komt helemaal niet. Zo niet de Keuzestudent. Die is er altijd, op tijd en uitgeslapen. Er worden intelligente vragen gesteld, duidelijk verstaanbaar ook voor iedereen achterin de zaal. Men doet dit uiteraard niet allemaal tegelijk, maar luistert ook heel aandachtig, vooral naar mijn antwoord.
De behandeling van de Nederlandse taal baard zorgen. In de tentamenz maakd de gemidelde studend zofeel vouden in het gebruik van d’s en t’s dad er meer foud is dan goet. De Keuzestudend speld echter minstens vijftig procent van de woorden correcd.
De Keuzestudent bereidt altijd de colleges voor. Omdat men zo belangstellend is en zo goed onderlegd (men leest dagelijks drie kranten) onstaan er spontaan discussies, waaraan iedereen in gelijke mate deelneemt. Na afloop van de collegeserie stelt de Delftse Keuzestudent zelf zijn tentamens op, en kijkt zena, waarna ik volkomen arbitrair een cijfer geef.
De Keuzestudent is dus creatief, belangstellend, ontwikkeld, intelligent en heeft bovendien gevoel voor humor, kortom precies zoals wij zelf vroeger als student niet waren. Degenen die menen aan bovenstaand profiel te voldoen zie ik graag dinsdag in de collegezaal.
Het is ongelijk verdeeld in de wereld en wij docenten trekken daarbij aan het kortste eind. Studenten mogen tegenwoordig overal zeggen wat zij van ons vinden. En wat staat daar tegenover? In het kader van kwaliteitsverbetering van het onderwijs worden voortdurend enquêtes afgenomen. Delta kende de onzalige serie Bij de les. De Meer dan Konsumenten Gids heeft al menig goedbedoelende onderwijskracht de wao ingesabeld. Voor ons vak milieurecht krijgen we van die gids al drie jaar hetzelfde laffe stukje opgestuurd, met een verzoek om eventueel commentaar. Drie jaar onderwijsverbeteringen, weken op cursus enz. maar nee hoor, dat ontgaat de Gids, die komt al drie jaar met ,,niet inkoppen, zoals zoveel WTM-vakken, maar redelijk te doen”. Daar heb je dus niets aan.
Kortom, er moet maar eens een einde gemaakt worden aan de situatie dat studenten ons voortdurend lopen te beoordelen, maar niet andersom. Akkoord, wij kunnen een tentamen becijferen, maar de vervelende beperking daarbij is dat je gebonden bent aan wat er op de vraag geantwoord is. Een rotstudent met een goed antwoord kan je geen drie geven. Dat is heel oneerlijk. Daarom moet het dit jaar maar eens anders: ook docenten moeten kunnen kiezen. Als tegenhanger van het keuze-vak stellen wij in: de Delftse Keuzestudent. Ziehier de elementen.
Twee soorten studenten vallen in ieder geval af: jongens met van die correcte hoofden op overigens smakelijke roeiersschouders die voortdurend ‘mevrouw’ zeggen. Van die types die vroeger op openbare festiviteiten ineens ongevraagd een Dunhill onder je neus duwden. Dat zijn de allerstomsten. Op weg van de sociëteit naar een carriëre in het bedrijfsleven waarbij de collegezaal een hinderlijke omweg is. Ook de meisjes die in plaats van puntjes op de i en de j rondjes zetten, hoef ik niet te zien. Die hebben in hun jeugd teveel de Tina en de Yes gelezen en daar krijg je met geen tien tractoren een onsje maatschappijbesef in.
Neem de colleges die maandag 8.45 uur beginnen. De helft van de studenten zit, met rubber maskers, de armen over elkaar geslagen, achterin de zaal bij te komen van het weekend. De andere helft sloft in de loop van het uur binnen en de derde helft komt helemaal niet. Zo niet de Keuzestudent. Die is er altijd, op tijd en uitgeslapen. Er worden intelligente vragen gesteld, duidelijk verstaanbaar ook voor iedereen achterin de zaal. Men doet dit uiteraard niet allemaal tegelijk, maar luistert ook heel aandachtig, vooral naar mijn antwoord.
De behandeling van de Nederlandse taal baard zorgen. In de tentamenz maakd de gemidelde studend zofeel vouden in het gebruik van d’s en t’s dad er meer foud is dan goet. De Keuzestudend speld echter minstens vijftig procent van de woorden correcd.
De Keuzestudent bereidt altijd de colleges voor. Omdat men zo belangstellend is en zo goed onderlegd (men leest dagelijks drie kranten) onstaan er spontaan discussies, waaraan iedereen in gelijke mate deelneemt. Na afloop van de collegeserie stelt de Delftse Keuzestudent zelf zijn tentamens op, en kijkt zena, waarna ik volkomen arbitrair een cijfer geef.
De Keuzestudent is dus creatief, belangstellend, ontwikkeld, intelligent en heeft bovendien gevoel voor humor, kortom precies zoals wij zelf vroeger als student niet waren. Degenen die menen aan bovenstaand profiel te voldoen zie ik graag dinsdag in de collegezaal.
Comments are closed.