De Japanse toeristen die dinsdag 15 november hun bril niet bij zich hadden, zullen pas thuis, wanneer ze de foto’s bekijken, de lettertjes kunnen lezen op de rode vlag die door ‘actievoerders’ aan de Nieuwe Kerk in Delft was bevestigd.
Delen
Dan zullen ze ontdekken dat dat niet het begin betekende van een communistische revolutie – in Nederland gebeurt toch alles vijftig jaar later? – maar de openingsstunt van het tiende lustrum van de Vliegtuigbouwkundige Studievereniging ‘Leonardo da Vinci’.
De mannen die de vlag bevestigd hebben, komen abseilend naar beneden om even later plaats te nemen in de Raadszaal van het Stadhuis. Daar vindt de ledenvergadering plaats waarmee het lustrum officieel geopend wordt. Na het voorlezen van een gelukstelegram van Prins Bernhard, die ondanks of juist door Lockheed en andere schandalen ooit tot erepresident van Leonardo is benoemd, volgen er enkele toespraken, waarin met weemoed naar het verleden gekeken wordt en met hoop naar de toekomst: dat de luchtvaartindustrie er maar weer bovenop moge komen en dat de Lambach, het zelfgebouwde vliegtuig van de VSV, begonnen in 1989, ooit een keer klaar zal zijn.
Daarnaast wordt, om de discussies die al weken op de faculteit woeden definitief de kop in te drukken, nog eens haarfijn uitgelegd waarom rood de lustrumkleur is geworden. ,,Rood is de kleur van de passie, van het enthousiasme, van de liefde”, zegt S. van den Berg, president van de VSV.
Daarna komt het belangrijkste onderdeel van de vergadering. Rector Wakker, oud-lid van de de studievereniging, wordt benoemd tot erelid. Dit vanwege zijn grote verdiensten voor de ruimtevaartwereld, die in een lange considérance door Van den Berg worden opgesomd.
Wakker, die naar hij zegt de lustra van de vereniging sowieso al een warm hart toedroeg, sinds hij bij een van de feesten dertig jaar geleden het meisje leerde kennen die later zijn vrouw zou worden, voelt zich ,,zeer vereerd”.
Desondanks heeft Wakker nog twijfels bij de kleur rood. Hij is het niet helemaal eens met het feit dat die met liefde geassocieerd wordt. ,,Ik heb vandaag mijn rode lustrumsokken aangetrokken”, vertelt hij, ,,maar toen ik vanochtend een onderhoud had met enkele ambtenaren van het ministerie van Onderwijs, keken die mij wel fronsend aan toen ze die sokken zagen.” (M.P.)
De Japanse toeristen die dinsdag 15 november hun bril niet bij zich hadden, zullen pas thuis, wanneer ze de foto’s bekijken, de lettertjes kunnen lezen op de rode vlag die door ‘actievoerders’ aan de Nieuwe Kerk in Delft was bevestigd. Dan zullen ze ontdekken dat dat niet het begin betekende van een communistische revolutie – in Nederland gebeurt toch alles vijftig jaar later? – maar de openingsstunt van het tiende lustrum van de Vliegtuigbouwkundige Studievereniging ‘Leonardo da Vinci’.
De mannen die de vlag bevestigd hebben, komen abseilend naar beneden om even later plaats te nemen in de Raadszaal van het Stadhuis. Daar vindt de ledenvergadering plaats waarmee het lustrum officieel geopend wordt. Na het voorlezen van een gelukstelegram van Prins Bernhard, die ondanks of juist door Lockheed en andere schandalen ooit tot erepresident van Leonardo is benoemd, volgen er enkele toespraken, waarin met weemoed naar het verleden gekeken wordt en met hoop naar de toekomst: dat de luchtvaartindustrie er maar weer bovenop moge komen en dat de Lambach, het zelfgebouwde vliegtuig van de VSV, begonnen in 1989, ooit een keer klaar zal zijn.
Daarnaast wordt, om de discussies die al weken op de faculteit woeden definitief de kop in te drukken, nog eens haarfijn uitgelegd waarom rood de lustrumkleur is geworden. ,,Rood is de kleur van de passie, van het enthousiasme, van de liefde”, zegt S. van den Berg, president van de VSV.
Daarna komt het belangrijkste onderdeel van de vergadering. Rector Wakker, oud-lid van de de studievereniging, wordt benoemd tot erelid. Dit vanwege zijn grote verdiensten voor de ruimtevaartwereld, die in een lange considérance door Van den Berg worden opgesomd.
Wakker, die naar hij zegt de lustra van de vereniging sowieso al een warm hart toedroeg, sinds hij bij een van de feesten dertig jaar geleden het meisje leerde kennen die later zijn vrouw zou worden, voelt zich ,,zeer vereerd”.
Desondanks heeft Wakker nog twijfels bij de kleur rood. Hij is het niet helemaal eens met het feit dat die met liefde geassocieerd wordt. ,,Ik heb vandaag mijn rode lustrumsokken aangetrokken”, vertelt hij, ,,maar toen ik vanochtend een onderhoud had met enkele ambtenaren van het ministerie van Onderwijs, keken die mij wel fronsend aan toen ze die sokken zagen.” (M.P.)
Comments are closed.