Als je vroeger als TU-student de eindstreep niet haalde, was je een watje dat het niet verdiende om op een elite-universiteit te zitten. Nu kan de universiteit zich wel voor het hoofd slaan over die houding.
Delen
Red de verdoolde student, is het nieuwe streven. ,,Slechts vijftig procent doorstroom na de propedeuse: dat moet wel een verspilling van talent zijn.”
Voor de eerstejaars die zich verloren waant, kan de TU Delft een eindeloze steenwoestijn lijken. Te weinig persoonlijke begeleiding, tegenvallende studiefaciliteiten, het gevoel dat je een halve Einstein moet zijn om je door alle wiskunde-, natuurkunde- en mechanicatentamens heen te slaan. Tel het bij elkaar op en je begint te begrijpen waarom zelfs een student die het vwo met prima eindcijfers afsloot, zich de gevaarlijke vraag kan gaan stellen: wat doe ik hier eigenlijk?
Een systeem om drop-outs op te sporen bestaat niet, maar het onlangs verschenen onderwijsvernieuwingsrapport van de commissie-Rullmann bevat vele suggesties om de talentvolle potentiële drop-outs binnenboord te houden. Naast intensievere begeleiding lijkt de voornaamste remedie: aantrekkelijk onderwijs, dat goed aansluit op het zelfstandig studeren binnen het studiehuis.
,,Binnen de TU Delft bestaat een stroming die zegt: we willen alleen de besten, en als dat betekent dat er van de tien maar drie overblijven, jammer”, erkende collegelid Paul Rullmann afgelopen donderdag tijdens een presentatie over de studenteninstroom. ,,Maar ik vind dat we ons uiterste best moeten doen om te zorgen dat studenten niet onnodig afhaken. Die vwo’er kan er niets aan doen dat zijn wiskundepakket anders is dan tien jaar geleden.”
Opleidingsdirecteur maritieme techniek prof.ir. Hans Klein Woud wees er op dat bij sommige opleidingen de doorstroom na de propedeuse nauwelijks boven de vijftig procent uitkomt. ,,Dat moet wel een verspilling van talent zijn. Soms denk ik: rammen we het enthousiasme er in het begin niet uit? We gooien ze behoorlijk in het diepe. En door de organisatorische en logistieke lijkt de TU Delft voor sommige studenten een demotiverend doolhof.”
De uitkomsten van een onderzoek naar de studentenstroom in 2001-2002 gaven de discussie extra urgentie. Iowo, een aan de katholiek Universiteit Nijmegen verbonden onderwijsadviesbureau, had in kaart gebracht waarom studenten wel of niet voor de TU Delft kiezen. Delft blijkt een uitstekende naam te hebben als het gaat om diepgravend onderwijs en onderzoek, solide loopbaanperspectieven, een internationale oriëntatie en goede contacten met het bedrijfsleven. Maar qua onderwijsomgeving moet Delft buigen voor Twente en Eindhoven. Studiefaciliteiten, persoonlijke begeleiding, de manier waarop het onderwijs wordt gegeven: hier scoort Delft minder. Ook als het gaat om de aansluiting op het vwo krijgt Delft een lagere beoordeling, hoewel nog geen onvoldoende.
Ook opvallend: veel potentiële studenten blijken Delft als een massale universiteit te zien, minder overzichtelijk en knus dan bijvoorbeeld de Universiteit Twente. (JP)
Als je vroeger als TU-student de eindstreep niet haalde, was je een watje dat het niet verdiende om op een elite-universiteit te zitten. Nu kan de universiteit zich wel voor het hoofd slaan over die houding. Red de verdoolde student, is het nieuwe streven. ,,Slechts vijftig procent doorstroom na de propedeuse: dat moet wel een verspilling van talent zijn.”
Voor de eerstejaars die zich verloren waant, kan de TU Delft een eindeloze steenwoestijn lijken. Te weinig persoonlijke begeleiding, tegenvallende studiefaciliteiten, het gevoel dat je een halve Einstein moet zijn om je door alle wiskunde-, natuurkunde- en mechanicatentamens heen te slaan. Tel het bij elkaar op en je begint te begrijpen waarom zelfs een student die het vwo met prima eindcijfers afsloot, zich de gevaarlijke vraag kan gaan stellen: wat doe ik hier eigenlijk?
Een systeem om drop-outs op te sporen bestaat niet, maar het onlangs verschenen onderwijsvernieuwingsrapport van de commissie-Rullmann bevat vele suggesties om de talentvolle potentiële drop-outs binnenboord te houden. Naast intensievere begeleiding lijkt de voornaamste remedie: aantrekkelijk onderwijs, dat goed aansluit op het zelfstandig studeren binnen het studiehuis.
,,Binnen de TU Delft bestaat een stroming die zegt: we willen alleen de besten, en als dat betekent dat er van de tien maar drie overblijven, jammer”, erkende collegelid Paul Rullmann afgelopen donderdag tijdens een presentatie over de studenteninstroom. ,,Maar ik vind dat we ons uiterste best moeten doen om te zorgen dat studenten niet onnodig afhaken. Die vwo’er kan er niets aan doen dat zijn wiskundepakket anders is dan tien jaar geleden.”
Opleidingsdirecteur maritieme techniek prof.ir. Hans Klein Woud wees er op dat bij sommige opleidingen de doorstroom na de propedeuse nauwelijks boven de vijftig procent uitkomt. ,,Dat moet wel een verspilling van talent zijn. Soms denk ik: rammen we het enthousiasme er in het begin niet uit? We gooien ze behoorlijk in het diepe. En door de organisatorische en logistieke lijkt de TU Delft voor sommige studenten een demotiverend doolhof.”
De uitkomsten van een onderzoek naar de studentenstroom in 2001-2002 gaven de discussie extra urgentie. Iowo, een aan de katholiek Universiteit Nijmegen verbonden onderwijsadviesbureau, had in kaart gebracht waarom studenten wel of niet voor de TU Delft kiezen. Delft blijkt een uitstekende naam te hebben als het gaat om diepgravend onderwijs en onderzoek, solide loopbaanperspectieven, een internationale oriëntatie en goede contacten met het bedrijfsleven. Maar qua onderwijsomgeving moet Delft buigen voor Twente en Eindhoven. Studiefaciliteiten, persoonlijke begeleiding, de manier waarop het onderwijs wordt gegeven: hier scoort Delft minder. Ook als het gaat om de aansluiting op het vwo krijgt Delft een lagere beoordeling, hoewel nog geen onvoldoende.
Ook opvallend: veel potentiële studenten blijken Delft als een massale universiteit te zien, minder overzichtelijk en knus dan bijvoorbeeld de Universiteit Twente. (JP)
Comments are closed.