Campus

De aarde is omsingeld door ruimteschepen

Niet iedereen heeft het in de gaten, maar de aarde wordt momenteel gereset door buitenaardse wezens die heel erg op mensen lijken. Ze zijn vreedzaam en onder ons.

Dat zegt Anton Teuben. De man achter niburu.nl (‘onthullend en bewustmakend nieuws’) gelooft heilig in UFO’s en buitenaardse wezens die het goed voor hebben met ons. Het stikt van de ruimteschepen rond de aarde, vol wezens die ons bewustzijnsniveau willen verhogen. “Er is een heel kosmisch plan om ons te ontzetten uit onze situatie. Wie zich ervoor openstelt, krijgt vanzelf contact. Hun kennis kan gezondheidsproblemen oplossen.” De straling van Tsjernobyl is destijds, al klinkt het gek zegt Teuben, ingepakt in liefde. “Ze beschermen ons ook tegen massavernietigingswapens. Overheden en media zijn van dit alles op de hoogte, maar vertellen het de mensen niet.”
Teuben overrompelt tijdens de laatste Studium Generale-lezing in de reeks ‘weird science’ het volle zaaltje in bibliotheek DOK met een vurig betoog. Twintig jaar geleden zag de Groninger foto’s uit Duitsland, uit de Tweede Wereldoorlog, waarop UFO’s te zien waren. Hij zette een ‘ufomeldpunt’ op en ontving sindsdien talloze reacties. “Bewijs is er genoeg, al wordt dat door onze overheden bewust weggehouden. Als je een energievorm hebt die overbodig blijkt te zijn – olie – valt je hele economie in elkaar.”
In 1992 kwam hij in contact met iemand die zei van de sterrenhoop de Pleiaden afkomstig te zijn. Hij voelde dat dat waar was. Wetenschappers die volhouden dat er geen mogelijkheid is om hier te komen, omdat andere zonnestelsels lichtjaren ver weg zijn, hebben het mis: “Voor andere bewustzijnsvormen is het een schijntje om hier te komen. Buitenaardse wezens kennen negen dimensies, wij slechts drie. Wereldwijd hebben we bevestigingen dat op alle militaire vliegvelden UFO’s te zien zijn geweest en dat ze de apparatuur onklaar hebben gemaakt. Doorgaan met de technologie die we hebben, betekent dat de aarde ten onder gaat. Maar omdat de overheid, ‘de elite’, ons die kennis niet doorgeeft, benaderen de buitenaardse wezens nu de gewone burgers. Die hebben geen belangenverstrengeling. We hebben veel foto’s aangeleverd, maar de overheid zwijgt als het graf.”
Teuben laat een portret zien van een van zijn contacten. Een jong ogende vrouw, afkomstig van de Pleiaden. Ze is 288 jaar oud en woont 2,5 uur vliegen van de aarde vandaan. Dan volgt een filmpje uit Mexico, waarop een heleboel witte vlekken zijn te zien: UFO’s. Ze vliegen zelfs in formatie.
Dap Hartmann, docent innovatiemanagement en ondernemerschap aan de TU maar van oorsprong astronoom, ondervraagt Teuben als sceptische maar nieuwsgierige wetenschapper. Hij heeft moeite met de bewijslast en hij vindt het wonderlijk dat al die aliens zo geïnteresseerd zijn in onze aarde en ons willen redden. “Is er niet een die ons wil vernietigen?” Teuben: “Dat was wel zo, nu niet meer.” Hartmann concludeert na het vraaggesprek weinig aanknopingspunten te kunnen vinden.
Als afsluiting volgt de beloofde ‘pittige discussie’ met het publiek. Er worden vragen gesteld over de getekende vrouw. Hoe ze heet (Semjase), waar ze nu is (in een ruimteschip rond de aarde) en waarom Teuben haar niet heeft meegenomen. Dan had ze zich voor kunnen stellen en een praatje met het publiek kunnen maken. Teuben verzekert dat dat in een ‘tweede ronde’ zal gebeuren. Een tastbaar bewijs, bijvoorbeeld in de vorm van een metaal dat op aarde niet voorkomt, kan hij ook al niet tonen. Het is de vraag of Teuben bezoekers heeft kunnen overtuigen. Priscilla Edel, met drie vriendinnen aanwezig, zegt er open voor te staan. “Maar ik ben iemand van eerst zelf zien, dan geloven. Zo’n filmpje met die vlekken zegt niks.” Bezoeker Peter Wouda: “Wat een vermoeiend verhaal. Ik had wel meer diepgang verwacht. Stellingen als ‘dat is nou eenmaal zo’, daar kun je hier in Delft niet mee aankomen.”

Delftse studenten hebben een belangrijk aandeel gehad in de medaille-oogst van Atlanta. En wat nu, doortrainen of toch maar weer de studieboeken induiken? De sporters vrezen de post-Atlantadip in ieder geval niet.


Figuur 1 Niels van der Zwan: ,,Leuk dat het bestuur van Proteus op Schiphol stond”

Voor de zes Delftse topsporters hebben de afgelopen jaren geheel in het teken gestaan van de Olympische Spelen. Nu worden ze weer geconfronteerd met de werkelijkheid van alledag. Voor Proteus-roeier Niels van der Zwan betekent dat werken als applicatie-ontwerper. De reus uit de ‘gouden’ Holland Acht kwam door het roeien in contact met zijn huidige werkgever, IBM. Voor Van der Zwan is Atlanta zijn laatste wedstrijd geweest. ,,Het probleem is dat je nu geroeid hebt met het beste team wat er bestaat”, zegt hij. ,,Roeien kan hierna alleen maar tegenvallen. Natuurlijk ga ik wel aftrainen, maar voor wedstrijden wil ik geen verplichtingen meer aangaan.”

Van der Zwan zal het roeien niet missen: ,,Het roeien niet, maar misschien wel die spanning voor wedstrijden. Daarin zie ik een parallel met werken. Daar moet je ook functioneren in een team. En net als bij roeien moet ook dat team blijven draaien. Dat betekent dat je conflicten moet kunnen oplossen. En functioneren onder hoge druk.”

De topsportstudenten zijn niet bang om in een ‘gat’ te vallen na hun piek op de Spelen. Er is goed nagedacht over het vervolg. Een roeier als Sander van der Marck heeft zich voorgenomen om in september zijn studie chemische technologie weer op te pakken. ,,En ik ga door met trainen”, zegt de 23-jarige Lagaaier. ,,Volgend jaar wil ik de Varsity roeien. Om in vorm te blijven ga ik wat hardlopen, fietsen en zwemmen. En weer rustig beginnen met roeien.”

Formule

Voor clubgenoot Eeke van Nes ligt dat moeilijker. De 27-jarige Delftse veroverde met Irene Eijs het brons in de dubbeltwee. Omdat ze afgestudeerd is, kan Van Nes niet lid blijven van Laga: ,,Ik wil graag bij Laga blijven coachen, maar roeien zal ik bij een andere club moeten doen.” Een goede formule vinden tussen werken en sporten is niet gemakkelijk, volgens Van Nes. ,,Altijd heb ik de druk gevoeld om aan het werk te gaan. Maar bedrijven zijn niet genegen om je vrij te geven voor trainingen. Door het NOC zijn we toen als fictieve ‘promotiemedewerkers’ ingeschreven bij een uitzendbureau. Daarna had ik een eigen inkomen en kon ik onbezorgd trainen.”

Bekende sporters worden nogal eens benaderd door bedrijven. Van Nes: ,,Ik heb in de afgelopen tijd hier en daar contacten opgedaan via het roeien. Dat zijn dan bedrijven zoals KIWA of TNO. Daar ga ik deze week maar eens achter aan. Ik ben voorlopig weer beschikbaar voor de arbeidsmarkt.”

Betekent dat dat Van Nes niet verder gaat trainen voor Sidneyover vier jaar? ,,Integendeel. Ik heb Sidney wel degelijk in mijn hoofd. De damescoach ziet veel in de huidige roeitop, en hoewel ik dan 31 ben, zie ik mezelf nog wel de volgende Spelen roeien. Nico Rienks kan dat ook. Het roeien gaat voorlopig op een laag pitje, maar ik ga zeker door.”

De volgende Spelen liggen ook in het verschiet voor Proteus-roeier Gerritjan Eggenkamp. De informaticastudent was dit jaar reserve voor de dubbelvier en heeft veel kunnen studeren. ,,Studeren en roeien gaan prima samen”, zegt hij. ,,Roeien vereist zo’n enorme discipline; dat móet bijna wel positieve gevolgen hebben voor het studeren. Het is voor mij echt een goede stok achter de deur.”

De zeiler en student werktuigbouw Serge Kats eindigde als 13e, maar dat heeft hem er niet van weerhouden om door te gaan met zijn sport. ,,In de komende maanden vaar ik nog wat wedstrijden om me te kwalificeren voor de NK en EK, en dan begint de winterstop. Dan ga ik afstuderen en zal ik hooguit nog eens tennisen of golfen. En na de winter ga ik verder, maar wel veel minder intensief.”

Kapot

De roeiers hebben ervaren dat het van belang is om een vereniging achter zich te hebben. Niels van der Zwan: ,,Voor materiaal en faciliteiten kan een vereniging niet veel voor toproeiers betekenen. Maar het bestuur van Proteus doet altijd erg veel moeite om contact te houden. En dus staan ze op Schiphol als ik terugkom. Dat vind ik erg leuk.” Van Laga was het hele bestuur afgereisd naar Atlanta. Eeke van Nes zegt daarover: ,,Als je dan helemaal kapot over de finish komt, is het geweldig als je bestuur op de tribunes staat te zwaaien met de Laga-vlag. Je offert veel op voor het roeien, maar op zo’n manier krijg je er veel voor terug.”

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.