In het kader van Coming Out Day vertellen twee TU-studenten en een docent over hun coming out en het belang om zichtbaar te zijn en in gesprek te gaan met elkaar.
(Foto: Jiroe / Unsplash)
Op Coming Out Day, jaarlijks op 11 oktober op meerdere plekken in de wereld gevierd, is er extra aandacht voor het moment dat lhbtiq+’ers openlijk uitkomen voor zijn, haar, hen of diens seksuele geaardheid of genderidentiteit.
In Delft organiseren Outsite, DWH en True U verschillende activiteiten. Met als thema ‘Coming Out: It’s not black and white’ is er deze editie extra aandacht voor acceptatie van lhbtiq+’ers in minderheidsgroepen. Om de zichtbaarheid en acceptatie op de TU Delft te vergroten, vertellen studenten Eva Pelk en Musy Ayoub en docent Cecile Kalis over hun coming out.
(Foto: Musy Ayoub)Musy Ayoub (23, computer science engineering)
“Ik ben half Perzisch, half Egyptisch. Mijn moeder komt uit een land waar op homoseksualiteit de doodstraf staat. Dus voordat ik aan iemand over mijn biseksualiteit vertelde, wilde ik me er zelf eerst honderd procent goed bij voelen. Toen ik op mijn achttiende bij mijn beste vriendinnen uit de kast kwam, was ik er ook echt klaar voor.
Op een gegeven moment kreeg ik een vriend en wilde ik dat ook met mijn familie delen. Dat deed ik eerst met mijn schoonzus, die net als ik in Nederland geboren is. Door haar positieve reactie durfde ik ook bij mijn broer uit de kast te komen. Hij reageerde enthousiast en was vooral nieuwsgierig naar mijn vriend.
Gek genoeg reageerde ook mijn moeder in eerste instantie niet negatief. Tot ik mijn toenmalige vriend een keer mee naar huis nam. Ze was heel fel en vroeg boos waarom ik hem had meegenomen. In haar cultuur is een andere geaardheid hebben illegaal en als mensen erachter komen, beïnvloedt het je leven gegarandeerd negatief.
Sindsdien heb ik weinig contact met haar. Ik wil geen mensen in mijn leven die mij niet accepteren zoals ik ben. Die keuze heb ik zelf gemaakt. Natuurlijk hoop ik dat we uiteindelijk weer normaal contact kunnen hebben, maar als ik haar nu spreek voel ik dat er een barrière is.
- “Ik denk dat het voor ons allemaal gezonder is als diversiteit meer wordt gevierd en gewaardeerd, ook voor de ‘gewone’ hetero… als die al bestaat.” Lees het verhaal van docent bouwkunde en voorzitter True U, Cécile Calis.
Binnen mijn studie ben ik altijd open geweest over mijn geaardheid. Ik heb zo ook veel gelijkgestemden ontmoet. Wat we me opvalt, is dat er op de universiteit en in de samenleving weinig lhbtiq+’ers zijn die op mij lijken. Er zijn weinig queers met een Perzische achtergrond. Daardoor besefte ik al snel dat als er voor mij geen rolmodellen zijn, ik een rolmodel voor anderen kan zijn.
Dat doe ik door me uit spreken en te laten zien: ik ben hier, mijn vriend en ik zijn hier. Ik hoop zo het bewustzijn te vergroten. Als ik samen met mijn vriend over straat loop, merk ik dat mensen ons soms aanstaren of zelfs wijzen en opmerkingen maken. Het is jammer dat ze ons niet met rust laten, maar bang ben ik niet. Ik ben het zat om stil te blijven, ik wil die angst juist achter me laten.
En wat is het ergste dat kan gebeuren? Dat ze ons in elkaar slaan? Ik ben vrij lang en heb van mezelf een norse blik, dat werkt denk ik intimiderend. Gelukkig heb ik nog nooit geweld meegemaakt.
Maar niet alleen ik, ook de TU kan een rolmodel zijn. Zelf ken ik bijvoorbeeld geen queer docenten en de discussies die ik op de universiteit voer, zijn vooral academisch. Een goed begin is als de universiteit claims met betrekking tot homofobie net zo serieus neemt als fraude, maar de universiteit is daarin nog te voorzichtig.”
- Lees meer over de activiteiten die Outsite, DWH en True U rondom Coming Out Day 2020 organiseren.
Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?
m.vanderveldt@tudelft.nl
Comments are closed.