“Peace and Quiet. Kent u die uitdrukking, dames en heren? Peace and Quiet. Ik moest daaraan denken toen ik vanmorgen al om half acht achter mijn bureau zat. Lekker vroeg, als alle collega’s nog onder de douche staan of aan het ontbijt zitten. Die eerste paar uur van de dag zijn mij het dierbaarst.” Het zouden de wijze woorden van Dominee Gremdaat kunnen zijn.
Elke dag ga ik vroeg aan het werk. Soms sta ik zelfs voor een gesloten deur, want de faculteit gaat pas om half acht open. Zo groot is mijn enthousiasme om heerlijk rustig en ongestoord aan het werk te kunnen gaan. Zo ook deze ochtend, helaas.
Ik ga aan mijn bureau zitten en zet mijn computer aan. Zo, eens even kijken wat…HÉ, wat is DÁT?!? Het geronk van een dieselaggregaat verstoort mijn rust. Naast de faculteit TBM zijn de Gebroeders van Leeuwen bezig met grondboringen. Er brullen maar liefst drie dieselaggregaten.
Zoiets gaat natuurlijk in goed overleg met de universiteit. Over wanneer het schikt en hoe de overlast zo veel mogelijk beperkt kan worden. We hebben zelfs een afdeling Parkmanagement & Veiligheid met een heuse coördinator BLVC (Bereikbaarheid, Leefbaarheid, Veiligheid en Communicatie). Dit lijkt me typisch een kwestie van Leefbaarheid. Op de website lees ik: “Parkmanagement & Veiligheid [maakt] afspraken met de gemeente, politie en andere partijen, wanneer zij werkzaamheden uitvoeren die aan de campus grenzen.” Dat is mooi. Maar die afspraak was in dit geval blijkbaar: “Kom op maandagochtend gezellig met drie grote dieselgeneratoren voor de deur staan, en boor maar net zo lang tot alle diesel op is!” Misschien beloofden de Gebroeders van Leeuwen de overlast te beperken met uiterst professionele Siderise Noise Control Barriers. Jammer genoeg hadden ze er maar één, en die was ook nog een tikkie klein uitgevallen.
Dan wordt de serene onrust van het tot in je botten voelbare dieselgeronk wreed verstoord door een drilboor. Jawel, een man met een drilboor staat 20 meter onder mijn raam het beton weg te hakken van de ingang naar de fietsenkelder van IO. Zomaar tijdens kantooruren, gewoon omdat het kan, midden op de campus van een universiteit van wereldklasse.
In het primaire proces van de TU Delft werken mensen met hun hoofd. Het indringende geronk van een dieselmotor en het genadeloos ratelen van een boorhamer zorgen daarbij voor de broodnodige afwisseling. Hoe ging dat overleg met BLVC in zijn werk? “Dus u wilt vanaf maandagochtend half acht een paar dagen lang met een drilboor vlak onder de ramen van onze wetenschappers beton weghakken? Prima. Wij zorgen dat er om tien uur een bakkie koffie is!”
Vier jaar geleden schreef ik al eens een column over geluidsoverlast, en hoe wetenschappers door FMVG worden behandeld als goudvissen die geen zeggenschap hebben over wanneer hun kom wordt schoongemaakt.
Er is in de tussentijd veel veranderd. Het is namelijk veel erger geworden. Iedere dag wordt mijn broodnodige rust ernstig verstoord terwijl dat in de meeste gevallen volstrekt onnodig is. Misschien kan Parkmanagement & Veiligheid eens serieus nadenken over de praktische invulling van de portefeuille Leefbaarheid binnen de BLVC. Ik heb nog wel wat tips.
Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?
l.hartmann@tudelft.nl
Comments are closed.