Collegegeld met 900 euro omhoog?

Een verhoging zou een besparing van 554 miljoen euro moeten opleveren, blijkt uit de lijst. Aan de Nederlandse universiteiten en hogescholen staan ruim zeshonderdduizend studenten ingeschreven. Dus die zouden allemaal ruim negenhonderd euro extra collegegeld moeten betalen.

Eerder hebben de grote partijen in de Tweede Kamer laten weten dat ze het collegegeld voor de masterfase niet willen verhogen, ook niet als onorthodoxe crisismaatregel. De vooruitzichten verslechteren snel, dus de standpunten kunnen verschuiven; toch lijken de partijen niet geneigd de eventuele opbrengst aan de staatsschuld te besteden. VVD’er Halbe Zijlstra: “Het onderwijs mag niet de rekening betalen die ergens anders op de balans staat.”

Om precies te zijn zou de verhoging van het collegegeld volgens de lijst 0,1 procent van het bruto binnenlands product moeten opleveren. In 2008 was het BBP 554 miljard euro. Volgens de HBO-raad en universtiteitenvereniging VSNU waren er 602.851 studenten. Dit zou neerkomen op 919 euro.

De komende weken onderhandelen de regeringspartijen over de maatregelen die het begrotingstekort beheersbaar moeten maken. Het CDA zou harder willen ingrijpen dan PvdA en ChristenUnie.

The Man Who wasn’t There. Langzame, donkere film van de makers van Fargo en O brother, where art thou. Met Billy Bob Thornton als kapper aan wie het leven voorbij dreigt te gaan en die daar iets aan probeert te doen. Met dramatische gevolgen.

Atanarjuat, the fast runner. Enuit-fabel. Op locatie opgenomen en in het Eskimo. Schitterende beelden: de digitale media blijken het poollicht recht te kunnen doen.

Shallow Hal. Goedbedoelde film die veel kwaad bloed zette in Amerika, en terecht, want hij slaat de plank mis. Moraal van het verhaal: lelijke, dikke mensen kunnen best wel goed zijn van binnen. Men had er beter aan gedaan dit onderwerp te laten rusten.

The Time Machine. Briljant wiskundige (nee, niet Russell Crowe, die speelt een briljant wiskundige in een andere film) vindt tijdmachine uit om dood van zijn geliefde terug te kunnen draaien. Helaas (voor hem) belandt hij 800.000 jaar in de toekomst.

Crossroads. Speelfilmdebuut van Britney Spears. Niet half zo slecht als Mariah Carey’s Glitter, maar nog steeds verre van goed.

E.T. Een must voor iedereen die in de jaren tachtig van de vorige eeuw opgroeide. Jonger publiek schijnt er niet zo veel aan te vinden. Sukkels.

The Mothman Prophecies. Type film waar sommige mensen (veelal vrouwen maar zeker ook mannen) zo bang van worden dat ze hem gewoon niet willen zien. Akelig gedoe met enge stemmen en telefoons die overgaan als ze helemaal niet ingeplugd zijn.

A Beautiful Mind. Russell The Gladiatior Crowe speelt een slimmerik: béng, daar gaat je geloofwaardigheid. Verschrikkelijke rotfilm die één grote verzamelbak van clichés blijkt te zijn. Wél een Oscar.

Sisters. Taiwanese film van Ming-Liang. Liefdesverhaal dat gelijktijdig grappig en droevig is. Veel stiltes, introspectie, isolement en eenzaamheid. In de verte lijkend op een Buster Keaton- of Jacques Tati-film.

The Shipping News. Kevin Spacey speelt sukkelige, apathische man die na de dood van echtgenote en ouders met zijn dochter terugkeert naar zijn ouderlijk huis in een vissersdorpje in New Foundland. Naar een boek van Annie Proulx.

We were Soldiers. Net als Black Hawk Down een oorlogsfilm die niet bol staat van het patriottisme. Dat is mooi meegenomen. Mel Gibson (een Australiër) speelt de Amerikaanse lt. col. Hal Moore.

Fat Girl. Levensecht verhaal over de eerste seksuele ervaringen van een op seks beluste vijftienjarige en haar dikkige, twaaalfjarige zusje.

Ice Age. Wederom een animatiefilm, wederom geslaagd. Comedy met serieuze ondertoon.

8 Femmes. Musicalachtige Franse film, met Catherine Deneuve (en zeven andere actrices), is ook ouderwets moordmysterie.

Panic Room. Verrassend goede thriller, met Jody Foster in de hoofdrol. Bij veel thrillers en horrorfilms doen de hoofdrolspelers (lees: slachtoffers) zó dom dat je de neiging voelt hen vanuit je stoel toe te schreeuwen. Hier zeker niet.