Onderwijs

Civieler wordt kampioen dankzij pijl

Het was een rare manier om de wedstrijd te winnen, erkent Frank Schotman. Zondag werd de mountainbiker en civiel ingenieur Nederlands kampioen in de categorie marathon, op een parkoers van 90 kilometer. Zijn eindtijd: 3.04:33.

Schotman reed bij het ingaan van de laatste tien kilometer met vier andere kanshebbers, onder wie oud-olympisch kampioen Bart Brentjens, in de kopgroep. Op een kruising lag een pijl op de grond die door het vijftal werd genegeerd. “Ik had het parkoers in Groesbeek een paar dagen van tevoren verkend, maar op de wedstrijddag had de organisatie het laatste stuk iets gewijzigd. We zagen die pijl liggen, maar reden alle vijf door.”
Schotman schreeuwde naar de andere vier en reed zelf terug naar het kruispunt om alsnog de pijl te volgen. Daar voegden de achtervolgende Niels Wubben en Axel Bult zich bij hem. “Toen we even later een lint zagen, wisten we dat we goed zaten.” Schotman versloeg Wubben in de sprint, Bult werd kort daarachter derde.  Daarop kreeg Schotman de roodwitblauwe trui omgehangen. “Ik werd wel gefeliciteerd, maar het voorval leverde ook veel gezeur op van de vier gedupeerden. Ze zeiden mij niet gehoord te hebben, maar ik zag ze twijfelen toen ik riep. Normaal gesproken hangt zo’n pijl ergens aan. Het was twijfelachtig, maar zij hielden vast aan hun gevoel.” Schotman voelt zich niet schuldig. “Ik heb het gedaan zoals het moest.”
Behalve het WK is het NK de enige marathonwedstrijd die de Delftse mountainbiker dit jaar heeft gereden. “Ik richt mij meer op
crosscountrywedstrijden. Dat is een olympische sport, daarin valt meer te halen. Die marathontitel is natuurlijk wel een bevestiging dat je goed bezig bent.” Nu hij Nederlands kampioen is wil hij in zijn pas verworven kampioenstricot toch wat vaker aan marathons meedoen. “Kijken hoe dat voelt.”

Michael Poot schaatste afgelopen weekend op het NK afstanden in Heerenveen naar een twaalfde plaats op de 500 en een veertiende plaats op de 1000 meter. De masterstudent civiele techniek was er dik tevreden mee. “Je kunt natuurlijk kijken naar de cijfertjes. Vorig jaar was ik tiende op de 500 meter, nu twaalfde. Maar ik vergelijk mij liever met mijzelf. Qua tijden heb ik weer een stapje gemaakt ten opzichte van vorig jaar. Zeker op de 1000 meter heb ik een goede race gereden.”
Poot heeft een extra missie. Hij wil laten zien dat het mogelijk is om met diabetes aan topsport te doen. Tijdens de plaatsingswedstrijden in Groningen, een paar weken eerder, had hij moeite om zijn bloedsuiker op het juiste niveau te houden: “De spanning was te groot. Dit keer ging dat goed. Voor mij is dat een persoonlijke overwinning.”

Grote spanning zal er donderdag ook zijn bij een andere snelheidsduivel. De Delftse technische bestuurskundestudent Teun Dappers plaatste zich met 24 andere autocoureurs in spe voor de dan te houden finale van de Dunlop Drivers Cup op Circuit Park Zandvoort. Dappers werd als een van de honderd kandidaten geselecteerd voor de voorronde op 23 september. De deelnemers moesten tijdens vier proeven aantonen hun voertuig onder alle omstandigheden volledig onder controle te kunnen houden. Mocht hij vandaag winnen, dan krijgt hij onder meer een racecursus aangeboden onder begeleiding van de bekende coureur Jeroen Bleekemolen.

Dat Olle Overbosch zijn judokunsten nog niet is verleerd, bleek anderhalve week geleden tijdens het NK in Rotterdam. Mede door zijn drukke bouwkundestudie zette Overbosch anderhalf jaar geleden zijn carrière als topjudoka stop. In plaats daarvan ging hij sumoworstelen. Dat leverde hem in augustus zowaar de Europese titel op in de lichtgewichtklasse. Nu het sumoseizoen stilligt, nam hij de gelegenheid te baat om een ‘uitstapje’ te maken naar zijn oude sport. In de klasse tot 81 kilo won hij brons door Vincent Krijgsman met een ippon te verslaan.

De basketballers van Punch kunnen het ook nog steeds, maar zitten nog niet op het hen vertrouwde niveau. Lang ging zaterdag op het sportcentrum de strijd tegen de Groene Uilen gelijk op. Na de laatste toeter sloeg de balans met 68-72 niettemin door naar de Groningers. Met drie nederlagen en één zege staan de Delftenaren voorlopig laag genoteerd in de landelijke promotiedivisie. “De tegenstanders zijn de laatste tijd erg sterk”, probeerde center Tim Hilhorst de negatieve balans te verklaren. “Vooral op de guard-positie missen we de wat geroutineerdere spelers, vanwege blessures. Daarnaast is het een stukje alertheid dat erbij inschiet”, aldus Hilhorst, die er vertrouwen in heeft dat zijn ploeg zich net als vorig jaar gaandeweg zal opwerken op de ranglijst.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.