Brand

Voor beide mannen is de ruimte onbekend. Eén voet vooruit gestoken en de rug van hun handen tegen de muur, wordt elke decimeter voorwaarts zorgvuldig afgetast. Hoe komen ze op een veilige én snelle manier bij het slachtoffer?

Geblinddoekt schuifelt Jan van Laren door de kelder van Bouwkunde. Hij draagt een groot, zwart brandweerpak met strepen op de zijkant. De zuurstoftank op zijn rug wordt door een collega, ook geblindoekt, stevig vastgehouden. Voor beide mannen is de ruimte onbekend. Eén voet vooruit gestoken en de rug van hun handen tegen de muur, wordt elke decimeter voorwaarts zorgvuldig afgetast. Hoe komen ze op een veilige én snelle manier bij het slachtoffer?

Het slachtoffer heeft vandaag de gedaante van een cassette-bandje dat luidt om hulp roept. Een professionele brandweerman kijkt hoe de mannen stand houden. Hij geeft af en toe commentaar: ,,Let op je gezicht Jan!” en ,,Weet je nog waar je bent?” Op het moment dat de redders het cassettebandje hebben gevonden, neemt de brandweerman de rol van het slachtoffer over. Hoestend en klagend wordt de grote man door het koppel in brandweerkledij mee naar buiten genomen.

Iedere maand oefent de bedrijfshulpverlening een ochtend. Er wordt dan een reddingsactie nagespeeld. Na het praktijkwerk geeft iedereen feedback. Ook is het de bedoeling dat de vrijwilligers theoretische kennis opdoen, bijvoorbeeld over welke gevaarlijke stoffen met welke blusapparaten behandeld moeten worden. In noodsituaties moet de bedrijfshulpverlening, die bestaat uit TU-personeel, binnen drie minuten hulp kunnen verlenen.

Jan van Laren is ontwerper telecommunicatiesystemen bij Elektrotechniek. Al bijna tien jaar is hij in het bezit van een EHBO-diploma. ,,Binnen de TU bestond de mogelijkheid zo%n diploma te halen. Dat leek me wel een goed idee. Overigens niet alleen in verband met veiligheid op het werk. Ik was destijds begeleider van een jeugd-voetbalteam en bij die mannen gebeurt wel eens wat hè.””

In zijn kantoor staat de EHBO-tas altijd klaar. Het meeste dat Van Laren gebruikt zijn pleisters. Collega%s met een kater wil hij ook graag helpen: ,,Vroeger kon je bij de conciërge voor een kwartje aspirines kopen. Sinds dat niet meer kan, deel ik ze uit. Eigenlijk mag dat niet en zijn ze alleen voor échte noodgevallen, maar ja.”

,,Ik heb erg veel plezier in de oefeningen. Drie jaar geleden heb ik mijn brandweerdiploma gehaald en deed mee met een oefening bij Gist Brocades. Dat was werkelijk een hoogtepunt. Bij GB is een speciale ruimte voor brandweeroefeningen. Er wordt gewerkt met echte vuurhaarden. Als je daar tussen loopt, blijkt de hoeveelheid warmte die de pakken tegenhouden ineens heel erg tegen te vallen. En de stralingswarmte door het gelaatsscherm is bijna ondraaglijk!”

Tot nu toe bleef het voor Van Laren bij oefenen. ,,Natuurlijk wens ik niemand iets ernstigs toe. Maar het lijkt me toch wel leuk écht een keer uit te moeten rukken.”

Geblinddoekt schuifelt Jan van Laren door de kelder van Bouwkunde. Hij draagt een groot, zwart brandweerpak met strepen op de zijkant. De zuurstoftank op zijn rug wordt door een collega, ook geblindoekt, stevig vastgehouden. Voor beide mannen is de ruimte onbekend. Eén voet vooruit gestoken en de rug van hun handen tegen de muur, wordt elke decimeter voorwaarts zorgvuldig afgetast. Hoe komen ze op een veilige én snelle manier bij het slachtoffer?

Het slachtoffer heeft vandaag de gedaante van een cassette-bandje dat luidt om hulp roept. Een professionele brandweerman kijkt hoe de mannen stand houden. Hij geeft af en toe commentaar: ,,Let op je gezicht Jan!” en ,,Weet je nog waar je bent?” Op het moment dat de redders het cassettebandje hebben gevonden, neemt de brandweerman de rol van het slachtoffer over. Hoestend en klagend wordt de grote man door het koppel in brandweerkledij mee naar buiten genomen.

Iedere maand oefent de bedrijfshulpverlening een ochtend. Er wordt dan een reddingsactie nagespeeld. Na het praktijkwerk geeft iedereen feedback. Ook is het de bedoeling dat de vrijwilligers theoretische kennis opdoen, bijvoorbeeld over welke gevaarlijke stoffen met welke blusapparaten behandeld moeten worden. In noodsituaties moet de bedrijfshulpverlening, die bestaat uit TU-personeel, binnen drie minuten hulp kunnen verlenen.

Jan van Laren is ontwerper telecommunicatiesystemen bij Elektrotechniek. Al bijna tien jaar is hij in het bezit van een EHBO-diploma. ,,Binnen de TU bestond de mogelijkheid zo%n diploma te halen. Dat leek me wel een goed idee. Overigens niet alleen in verband met veiligheid op het werk. Ik was destijds begeleider van een jeugd-voetbalteam en bij die mannen gebeurt wel eens wat hè.””

In zijn kantoor staat de EHBO-tas altijd klaar. Het meeste dat Van Laren gebruikt zijn pleisters. Collega%s met een kater wil hij ook graag helpen: ,,Vroeger kon je bij de conciërge voor een kwartje aspirines kopen. Sinds dat niet meer kan, deel ik ze uit. Eigenlijk mag dat niet en zijn ze alleen voor échte noodgevallen, maar ja.”

,,Ik heb erg veel plezier in de oefeningen. Drie jaar geleden heb ik mijn brandweerdiploma gehaald en deed mee met een oefening bij Gist Brocades. Dat was werkelijk een hoogtepunt. Bij GB is een speciale ruimte voor brandweeroefeningen. Er wordt gewerkt met echte vuurhaarden. Als je daar tussen loopt, blijkt de hoeveelheid warmte die de pakken tegenhouden ineens heel erg tegen te vallen. En de stralingswarmte door het gelaatsscherm is bijna ondraaglijk!”

Tot nu toe bleef het voor Van Laren bij oefenen. ,,Natuurlijk wens ik niemand iets ernstigs toe. Maar het lijkt me toch wel leuk écht een keer uit te moeten rukken.”