The thing is that I ended up with a totally purple bike, with a pink light in the front – a little bit girly, as most of my friends support – and as a result, I often feel other peoples’ eyes on me when biking! But after all that, I have been on my bike for the last 6 months now, and it has almost never let me down. This might come across as an exaggeration but I have developed a very close relationship with it and can say that I’m really proud of it.
I’d like to comment that I’ve never been tempted to buy a new bike, despite the fact that I have friends with more than three bikes each who often tease me by asking me to exchange bikes: my own for one of theirs! In the end, we all end up laughing because they do know how greatly I’m attached to it! In fact, I never go somewhere without taking it with me, even if I have to travel a distance of 10 meters. When I come back home, I always take it inside my apartment because I’m afraid someone might steal it. It’s purple and pink, so it can be easily spotted by a thief’s eyes. I’ve never traveled very long destinations with it, though, as it’s an old bike with tires in really bad shape, but I usually take it with me in the train. When I was still its new owner, I used to give rides to a friend who happened to have more bike problems; in that sense, after a while it was a common secret that nothing wrong ever happens to my bike, in contrast to most of the rest. Sometimes people make fun of the fact that it has bright colors, but it’s not all that bad.”
Griekenland, dat associeer je met zon, witte huisjes met blauwe daken en gyros. En met ‘Oh Oh Cherso’ natuurlijk – maar in elk geval niet met film. Toch is er op dat vlak heel wat gaande in het vakantieland, als we de programmabrochure van het Internationaal Filmfestival Rotterdam moeten geloven. Een waar ‘Grieks golfje’. ‘Er worden plotseling goede en interessante films gemaakt, door jonge mensen’, zo stelde het blad.
Ook de vierde editie van het Grieks Filmfestival in Filmhuis Lumen toont bijzondere speelfilms, en een gedramatiseerde documentaire. Het festival opent met het Scandinavisch aandoende ‘Plato’s Academy’ vol zwarte humor, over drie kortzichtige vrienden die zich ver verheven voelen boven de Albanezen in hun stad. Tot één van hen ontdekt dat hij zelf van Albanese afkomst is. Daar koppelt het Filmhuis maar meteen een feestje aan vast, met een opening door de Griekse ambassadeur en bladen vol Griekse hapjes en drankjes.
Sommige films worden tijdens het festival vooraf gegaan door een ‘voorfilm’. Zo vertoont het Filmhuis vóór de film ‘The building manager’, op zaterdag, de productie ‘Dead on time’. Regisseur Kostas Skiftas is er live bij aanwezig. Een avond om niet te missen, want ook de hoofdfilm is prachtig: daarin worstelt Pavlos met een stevige midlifecrisis. Niet zo vreemd als je een brave huisvader bent met een jarenlang huwelijk, twee zoons en een moeder die vergeet dat zij niet meer de belangrijkste in je leven is. Dan komt een romance met een jonge blom wel goed van pas; ook al ben je nóg zo’n lieve vader, echtgenoot, zoon én building manager.
Ook het liefdesrelaas ‘Three moments’ – door zijn bijzonder vormgegeven cinematografie een mooi voorbeeld van de nieuwe Griekse cinema – heeft een voorfilm: ‘Apograhi’. Net als alle andere films Grieks gesproken, maar alles is Engels ondertiteld. Wel zo fijn voor de Griekse sfeer. Op de temperatuur buiten na dan, maar daar voel je na een paar ouzo’s niets meer van.
Grieks Filmfestival, van donderdag 7 april tot en met zondag 10 april om 19.30 uur in Filmhuis Lumen. www.filmhuis-lumen.nl
Comments are closed.