Be part of it

Ik heb me altijd prettig gevoeld in Londen. De hectiek van een wereldstad, de dynamiek. Deze keer overviel zelfs een licht gelukzalig gevoel me, en ik besefte voor het eerst waarom. Ik zag mensen rennen voor de metro, en bankiers in dure auto`s. Forensen die al bellend tussen auto’s door een broodje op straat eten. Ik had het gevoel een bijdrage te leveren aan de samenleving door tussen al deze mensen op te gaan in de dagelijkse gang. Het gevoel van nuttig zijn geeft veel voldoening. Het gevoel ergens onderdeel van te zijn.

Ik moest denken aan een poster die ik eerder die week zag. Een personeelsadvertentie van bedrijf X. Op deze poster geen informatie over gevraagde profielen, over perspectieven of salarissen. Te zien was slechts een man, die, uiteraard in pak, een roltrap vanuit een marmeren hal besteeg. Er stond slechts een zinnetje bij: Be part of it. Bedrijf X had het dus al veel eerder door dan ik! Mensen willen eigenlijk maar een ding: ergens onderdeel van uit maken. Zelfs de aantrekkelijkheid van een baan zit ‘m in de exclusiviteit van het ‘erbij horen’. We willen onderdeel zijn van een groep, van een land, van een cultuur, van bedrijf X, van een studentenvereniging, van een gezin, van een religie. Mensen betrekken hun identiteit uit de groepen waarin ze zich bewegen.

Raar eigenlijk dat in de commercie zoveel dingen worden betrokken op het individu. Alles moet tegenwoordig helemaal in je eigen stijl. Je schijnt je te onderscheiden met de kleur van je telefoon. Als het maar helemaal bij jou past. Ik liep naar huis en voelde me helemaal geen individu. Ik was een radartje in het uurwerk. En ik was ook een beetje onderdeel van Londen.