Tien man op een podium, inclusief blazerssectie. Allemaal aan de studie, vaste baan of kids en met een band in hun vrije tijd. Zie dat maar eens te stroomlijnen.
Delen
Toch spelen de meeste leden van de DAS Band al zo’n acht jaar in de groep. Volgende week zet de coverband de Delftsche Studenten Bond (DSB) op stelten. Een gesprek met de twee jongstgedienden van het stel.
Maandagmorgen, op een zonnig terras in de Delftse binnenstad. Zangeres Marte Peeters (25) en manager/geluidstechnicus Bas van Straaten (24) proberen wakker te worden met behulp van een kop koffie en knijpen met hun ogen tegen het zonlicht. Niemand anders van de DAS Band kan de weekendroes met de twee uitzitten. ,,Alleen Bas en Mark Mulder, tenorsaxofonist van de band, studeren nog”, verzucht Peeters, zelf amper een jaar afgestudeerd civieler. ,,De rest van de groep heeft een vaste relatie, baan of kinderen. We zijn ouwe lullen aan het worden.”
Een tikkeltje overdreven, met een gemiddelde leeftijd van 28 jaar, maar eerlijk is eerlijk: het gros van de bandleden is lang geleden afgestudeerd. De DAS Band, in 1993 ontstaan uit een gelegenheidsbandje ter gelegenheid van het lustrum van de basketbalvereniging Delft All Stars, houdt vast aan het studentenleven door zo veel mogelijk op te treden op studentenfeesten. ,,De beste feestjes om te staan”, vindt de zangeres, die al weer reikhalzend uitkijkt naar het DSB-feestje van volgende week, ter afsluiting van het Groot Sporttoernooi in het kader van het TU-lustrum. ,,Daar moet alles groot en gaaf en goed, dus daar passen wij perfect.”
Studenten zijn bovendien een makkelijk publiek, geeft het tweetal toe. Van Straaten: ,,Ze geven een enorme feedback, zingen alle nummers mee.” Peeters: ,,We worden door studenten zelden op onze fouten afgerekend.”
Kick
Echt uitdagend is dat natuurlijk niet. ,,Nee, mijn grootste kick kreeg ik dan ook tijdens Koninginnedag vorig jaar, toen we optraden op de Beestenmarkt”, vertelt de zangeres. ,,Dat publiek is een stuk kritischer. Het komt niet speciaal voor ons, en blijft alleen luisteren als wij goed spelen.”
Het repertoire van de DAS Band strekt zich uit van soul- tot rockcovers en van funk tot disco-klassiekers. Een weloverwogen keus, want met elf man is een compromis wat muziekstijl betreft niet zo snel bereikt. ,,Vroeger hielden we instemavonden om ons repertoire samen te stellen”, vertelt Van Straaten. ,,Dan nam iedereen drie cd’s mee met zijn favoriete nummers, maakten we een krat bier soldaat en dan werd er op een Engelse-parlementmanier vreselijk veel geschreeuwd.” Nu loopt dat allemaal een stuk gesmeerder. Een zogeheten Commissie Krachtvoer zorgt dat er van elk genre een bepaald aantal nummers wordt gespeeld en het repertoire is ingedamd van honderd naar zestig nummers. Heel wat overzichtelijker dan pakweg vier jaar geleden. ,,Want zie al die honderd nummers maar eens te oefenen, op die ene repetitiezondag per week”, lacht Peeters.
De vergelijking met de Rotterdamse Hermes House Band is snel gemaakt, maar daar wil Van Straaten niets van horen. ,,Voor hen geldt dat de naam de band is. Er is een constante doorstroom van bandleden. Bij de DAS Band vormen de artiesten echt de band. Bovendien is het repertoire van de Hermes House Band honderd procent op het publiek gericht, terwijl wij voornamelijk spelen wat we zelf leuk vinden.”
,,We zijn wel een beetje arrogant”, zegt de zangeres. ,,Soms vinden we gewoon dat het publiek wel wat opgevoed mag worden. Dan spelen we toch een funknummer, terwijl we weten dat het publiek het niet wil horen.” ,,We zijn nu eenmaal geen jukebox waar je zomaar een kwartje ingooit en die vervolgens speelt wat je wilt horen”, vult Van Straaten aan. ,,Nummers als ‘De Vlieger’ of ‘You never walk alone‘ zul je ons echt nooit horen spelen.”
Aspiraties
Natuurlijk leven er met zo veel muzikanten in een groep schrijfambities. Toch is de DAS Band niet van plan ooit eigen nummers te spelen. De bandleden worden geacht hun literaire aspiraties elders te botvieren, want bijna iedereen binnen de groep speelt in een tweede bandje. Van Straaten: ,,Als je met eigen nummers zo’n feest wilt bereiken als we nu doen met covers, moet je muzikaal een stuk verder zijn. Wel geven we een eigen draai aan nummers. We voegen blaaspartijen toe, en ‘Iedereen is van de wereld’, van The Scene, laten we bijvoorbeeld overgaan in ‘Discotheque’ van U2.
Ach, het is wel prima zo, vinden de twee. ,,De DAS Band is eigenlijk niet meer dan een club vrienden met een hoop lol”, zegt Van Straaten. ,,Een leuke hobby, waarvan het gaaf is dat het – zoals vorig jaar met oud en nieuw % kan leiden tot een optreden in Speakers.”
De DAS Band treedt op donderdag 23 mei op bij DSB.
Tien man op een podium, inclusief blazerssectie. Allemaal aan de studie, vaste baan of kids en met een band in hun vrije tijd. Zie dat maar eens te stroomlijnen. Toch spelen de meeste leden van de DAS Band al zo’n acht jaar in de groep. Volgende week zet de coverband de Delftsche Studenten Bond (DSB) op stelten. Een gesprek met de twee jongstgedienden van het stel.
Maandagmorgen, op een zonnig terras in de Delftse binnenstad. Zangeres Marte Peeters (25) en manager/geluidstechnicus Bas van Straaten (24) proberen wakker te worden met behulp van een kop koffie en knijpen met hun ogen tegen het zonlicht. Niemand anders van de DAS Band kan de weekendroes met de twee uitzitten. ,,Alleen Bas en Mark Mulder, tenorsaxofonist van de band, studeren nog”, verzucht Peeters, zelf amper een jaar afgestudeerd civieler. ,,De rest van de groep heeft een vaste relatie, baan of kinderen. We zijn ouwe lullen aan het worden.”
Een tikkeltje overdreven, met een gemiddelde leeftijd van 28 jaar, maar eerlijk is eerlijk: het gros van de bandleden is lang geleden afgestudeerd. De DAS Band, in 1993 ontstaan uit een gelegenheidsbandje ter gelegenheid van het lustrum van de basketbalvereniging Delft All Stars, houdt vast aan het studentenleven door zo veel mogelijk op te treden op studentenfeesten. ,,De beste feestjes om te staan”, vindt de zangeres, die al weer reikhalzend uitkijkt naar het DSB-feestje van volgende week, ter afsluiting van het Groot Sporttoernooi in het kader van het TU-lustrum. ,,Daar moet alles groot en gaaf en goed, dus daar passen wij perfect.”
Studenten zijn bovendien een makkelijk publiek, geeft het tweetal toe. Van Straaten: ,,Ze geven een enorme feedback, zingen alle nummers mee.” Peeters: ,,We worden door studenten zelden op onze fouten afgerekend.”
Kick
Echt uitdagend is dat natuurlijk niet. ,,Nee, mijn grootste kick kreeg ik dan ook tijdens Koninginnedag vorig jaar, toen we optraden op de Beestenmarkt”, vertelt de zangeres. ,,Dat publiek is een stuk kritischer. Het komt niet speciaal voor ons, en blijft alleen luisteren als wij goed spelen.”
Het repertoire van de DAS Band strekt zich uit van soul- tot rockcovers en van funk tot disco-klassiekers. Een weloverwogen keus, want met elf man is een compromis wat muziekstijl betreft niet zo snel bereikt. ,,Vroeger hielden we instemavonden om ons repertoire samen te stellen”, vertelt Van Straaten. ,,Dan nam iedereen drie cd’s mee met zijn favoriete nummers, maakten we een krat bier soldaat en dan werd er op een Engelse-parlementmanier vreselijk veel geschreeuwd.” Nu loopt dat allemaal een stuk gesmeerder. Een zogeheten Commissie Krachtvoer zorgt dat er van elk genre een bepaald aantal nummers wordt gespeeld en het repertoire is ingedamd van honderd naar zestig nummers. Heel wat overzichtelijker dan pakweg vier jaar geleden. ,,Want zie al die honderd nummers maar eens te oefenen, op die ene repetitiezondag per week”, lacht Peeters.
De vergelijking met de Rotterdamse Hermes House Band is snel gemaakt, maar daar wil Van Straaten niets van horen. ,,Voor hen geldt dat de naam de band is. Er is een constante doorstroom van bandleden. Bij de DAS Band vormen de artiesten echt de band. Bovendien is het repertoire van de Hermes House Band honderd procent op het publiek gericht, terwijl wij voornamelijk spelen wat we zelf leuk vinden.”
,,We zijn wel een beetje arrogant”, zegt de zangeres. ,,Soms vinden we gewoon dat het publiek wel wat opgevoed mag worden. Dan spelen we toch een funknummer, terwijl we weten dat het publiek het niet wil horen.” ,,We zijn nu eenmaal geen jukebox waar je zomaar een kwartje ingooit en die vervolgens speelt wat je wilt horen”, vult Van Straaten aan. ,,Nummers als ‘De Vlieger’ of ‘You never walk alone‘ zul je ons echt nooit horen spelen.”
Aspiraties
Natuurlijk leven er met zo veel muzikanten in een groep schrijfambities. Toch is de DAS Band niet van plan ooit eigen nummers te spelen. De bandleden worden geacht hun literaire aspiraties elders te botvieren, want bijna iedereen binnen de groep speelt in een tweede bandje. Van Straaten: ,,Als je met eigen nummers zo’n feest wilt bereiken als we nu doen met covers, moet je muzikaal een stuk verder zijn. Wel geven we een eigen draai aan nummers. We voegen blaaspartijen toe, en ‘Iedereen is van de wereld’, van The Scene, laten we bijvoorbeeld overgaan in ‘Discotheque’ van U2.
Ach, het is wel prima zo, vinden de twee. ,,De DAS Band is eigenlijk niet meer dan een club vrienden met een hoop lol”, zegt Van Straaten. ,,Een leuke hobby, waarvan het gaaf is dat het – zoals vorig jaar met oud en nieuw % kan leiden tot een optreden in Speakers.”
De DAS Band treedt op donderdag 23 mei op bij DSB.
Comments are closed.