Agressiealarm

Leon Rothkrantz (Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica, sectie mens-machine interactie)

Tussenstand: Op driekwart

“In de internationale treinen naar Brussel hangen, boven de ingang van de coupés, camera’s. Via een draadloos netwerk zijn die verbonden met de centrale in Utrecht. In elke trein bevinden zich acht camera’s. In Utrecht is een controlepost waar experts de beelden in de gaten houden. Maar er gebeurt zelden iets. En als er iets gebeurt is het de vraag of het gezien wordt, omdat er zo veel beelden binnenkomen. Ik ontwikkel daarom een slimme camera met microfoon die bij agressief gedrag alarm slaat bij de centrale.

Als iemand agressief doet, licht een rood balkje op onder de beelden in Utrecht. Dan kan de expert kijken wat er aan de hand is en direct actie nemen. Nu worden de camera’s vaak alleen achteraf bekeken, als het al mis is gegaan in de trein.

Ik heb verschillende experts geïnterviewd. Zij vertelden onder meer hoe zakkenrollers zich vaak gedragen. Ze cirkelen vaak eerst om iemand heen, om te kijken wat er te halen valt. Wij stellen de camera’s zo in, dat als iemand zich op die manier gedraagt, er alarm wordt geslagen. Als iemand om iemand heen loopt, zonder oogcontact te maken, de coupé uitloopt en na twee minuten weer terugkeert, is de kans groot dat het een zakkenroller is. Iemand kan natuurlijk ook gewoon naar de wc zijn gegaan. Dat weet je niet. Daarom is het goed dat dit systeem alleen alarm slaat bij de expert in Utrecht. Deze kan vervolgens kijken of er echt wat aan de hand is.

We hebben een aantal tests gedaan. De Nederlandse Spoorwegen, een van onze partners, stelde een trein ter beschikking voor ons onderzoek. Acteurs hebben voor onze camera’s een vrouw met kind lastiggevallen. Hun gedrag slaan we op in de database en die gegevens gebruiken we om het systeem te bouwen. We hebben ook opnames gemaakt van zogenaamde hooligans. De acteurs zwaaiden met vlaggen, droegen voetbalshirtjes en zongen clubliederen. Veel hooligans in een trein kan problemen opleveren, daarom is het verstandig als de camera’s en microfoons ze detecteren.

Het systeem is helaas niet waterdicht. Als ouderen op weg naar de Huishoudbeurs een lied zingen, denkt de computer dat het hooligans zijn. Gelukkig kun je dit misverstand verhelpen, door in te voeren wanneer er voetbalwedstrijden zijn. Maar het blijft lastig voor de computer om agressie goed te herkennen. Als iemand bijvoorbeeld hard in een mobiele telefoon schreeuwt, denkt de computer dat hij met iemand in de coupé ruzie maakt. Baarden, snorren en petjes maken het voor de computer ook lastig om emoties te lezen. Die problemen probeer ik het komende jaar uit het systeem te halen, zodat mensen hopelijk straks met een gerust hart de trein in stappen.” (RV)

Naam: ir. Zhenke Yang

Leeftijd: 30 jaar

Nationaliteit: Surinaamse

Onderwerp: Agressiedetectie in treinen

Promotor: Dr. Leon Rothkrantz (Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica, sectie mens-machine interactie)

Tussenstand: Op driekwart

“In de internationale treinen naar Brussel hangen, boven de ingang van de coupés, camera’s. Via een draadloos netwerk zijn die verbonden met de centrale in Utrecht. In elke trein bevinden zich acht camera’s. In Utrecht is een controlepost waar experts de beelden in de gaten houden. Maar er gebeurt zelden iets. En als er iets gebeurt is het de vraag of het gezien wordt, omdat er zo veel beelden binnenkomen. Ik ontwikkel daarom een slimme camera met microfoon die bij agressief gedrag alarm slaat bij de centrale.

Als iemand agressief doet, licht een rood balkje op onder de beelden in Utrecht. Dan kan de expert kijken wat er aan de hand is en direct actie nemen. Nu worden de camera’s vaak alleen achteraf bekeken, als het al mis is gegaan in de trein.

Ik heb verschillende experts geïnterviewd. Zij vertelden onder meer hoe zakkenrollers zich vaak gedragen. Ze cirkelen vaak eerst om iemand heen, om te kijken wat er te halen valt. Wij stellen de camera’s zo in, dat als iemand zich op die manier gedraagt, er alarm wordt geslagen. Als iemand om iemand heen loopt, zonder oogcontact te maken, de coupé uitloopt en na twee minuten weer terugkeert, is de kans groot dat het een zakkenroller is. Iemand kan natuurlijk ook gewoon naar de wc zijn gegaan. Dat weet je niet. Daarom is het goed dat dit systeem alleen alarm slaat bij de expert in Utrecht. Deze kan vervolgens kijken of er echt wat aan de hand is.

We hebben een aantal tests gedaan. De Nederlandse Spoorwegen, een van onze partners, stelde een trein ter beschikking voor ons onderzoek. Acteurs hebben voor onze camera’s een vrouw met kind lastiggevallen. Hun gedrag slaan we op in de database en die gegevens gebruiken we om het systeem te bouwen. We hebben ook opnames gemaakt van zogenaamde hooligans. De acteurs zwaaiden met vlaggen, droegen voetbalshirtjes en zongen clubliederen. Veel hooligans in een trein kan problemen opleveren, daarom is het verstandig als de camera’s en microfoons ze detecteren.

Het systeem is helaas niet waterdicht. Als ouderen op weg naar de Huishoudbeurs een lied zingen, denkt de computer dat het hooligans zijn. Gelukkig kun je dit misverstand verhelpen, door in te voeren wanneer er voetbalwedstrijden zijn. Maar het blijft lastig voor de computer om agressie goed te herkennen. Als iemand bijvoorbeeld hard in een mobiele telefoon schreeuwt, denkt de computer dat hij met iemand in de coupé ruzie maakt. Baarden, snorren en petjes maken het voor de computer ook lastig om emoties te lezen. Die problemen probeer ik het komende jaar uit het systeem te halen, zodat mensen hopelijk straks met een gerust hart de trein in stappen.” (RV)