De redactie ontvangt veel complimenten over hoe mooi de vernieuwde Delta is geworden. Helaas is mooi zijn niet de voornaamste taak van een universiteitsblad.
Delen
Het moet bovenal informatief, actueel en kritisch zijn. De oude Delta was dat. Tot mijn grote verdriet constateer ik dat de nieuwe Delta zijn doel volledig voorbij schiet. Het is een kruising geworden tussen Delft Integraal en de Libelle.
Iedere donderdag keek ik reikhalzend uit naar de Delta, een lekker handzaam krantje boordevol actuele artikelen over het wel en wee van de TU Delft. Er was een goede balans tussen gedegen achtergrondverhalen, kritische artikelen en wat lichtere kost zoals boekrecensies of recepten. Er zijn nu 12 nieuwe Delta’s verschenen in plaats van de gebruikelijke 21 oude Delta’s. Delta verschijnt tegenwoordig meestal op een maandag maar soms op dinsdag of donderdag. Onregelmatigheid is dodelijk. Een collega dacht zelfs dat Delta niet langer in papieren vorm bestond.
Delta publiceerde altijd veel kritische artikelen over een breed scala aan onderwerpen. Een greep uit de koppen van het laatste halfjaar Delta oude stijl: ‘TU’ers zijn massaal tegen fusie’, ‘Digitale borden in collegezalen werken niet goed’, ‘Verlies 2010 iets groter dan geraamd’, ‘Promovendi missen structuur’, ‘College van bestuur op het matje’, ‘SR kritisch over online behalen ir-titel’, ‘TU pot geld op’, ‘Bedrijfsleven wil studies inperken’, ‘Uitlatingen over ufo’s ondanks toezicht’, ‘Bonden kritiseren bestuur van de TU’, ‘L&R beperkt masterinstroom’. In Delta nieuwe stijl heeft tot nu toe niet één kritisch artikel gestaan. Alleen maar feel good-verhalen – het is al 384 pagina’s mooi weer in Delft. De sporter van de week, een interview met een medewerker, profiel van een bachelorstudent, een reportage over een onderzoek, een verhaal over een alumnus, en niet te vergeten de paginagrote rubriek waarin we alles te weten komen over de fiets van Krishna, Kaveri, Tong en Dieky. Alleen het ‘essay’ bevat soms enige kritische reflectie, maar steevast over een algemeen, niet TU Delft-specifiek onderwerp. De eerste pagina wordt volledig in beslag genomen door een citaat uit het essay. Heel stijlvol, met fraai gekleurde en zwarte 84-punts koeienletters in de stijl van een Albert Heijn-reclame, maar volstrekt nutteloze bladvulling in een universiteitskrant. De enige dissonant in de nieuwe Delta is een verdwaalde columnist die soms ergens tegenaan schopt.
De inhoud van de nieuwe Delta is ondergeschikt geworden aan de vormgeving. ‘Koken op Mars’, een artikel van vier pagina’s met een hoog KIJK-gehalte, is verlucht met vier kleurenfoto’s en een full-color spread over twee pagina’s van het roestbruine Marsoppervlak. Veel liever lees ik recente ontwikkelingen in de herijkingsoperatie of toekomstplannen voor het reactorcentrum. Dat soort saaie berichten laat zich echter lastig opleuken met puike kleurenfoto’s en olijke typografie.
Ik kan me levendig voorstellen dat een aantal bestuurders zeer content is met de nieuwe koers. Een mooi kleurig tijdschrift zonder een onvertogen woord, vol vrolijke verhalen, blije gezichten en grappige weetjes. Maar ik wil de oude Delta terug! Iedere week een krant met inhoud. Dat gaat natuurlijk niet gebeuren, want vooruitgang mag je niet stoppen.
Dap Hartmann werkt als onderzoeker bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management en is columnist bij Delta
Comments are closed.