We moeten onze academische gemeenschap niet het zwijgen laten opleggen door juristen, bepleit professor Richard Goossens (faculteit Industrieel Ontwerpen) naar aanleiding van de juridische druk op Delta. Bestrijd angstcultuur en zelfcensuur door te leren van fouten en door juist het open debat weer op te starten.
Dit moet me even van het hart.
Ik werk al meer dan 25 jaar aan de TU en ben al die jaren onafgebroken trots op onze hele gemeenschap en de impact die we hebben op een betere samenleving. Met huiver kijk ik naar de ontwikkelingen van de afgelopen tijd, die tonen dat de impact op onze eigen gemeenschap allesbehalve een betere samenleving laten zien. Ik denk dat dat komt omdat we in een juridische wereld terechtgekomen zijn, in plaats van in een academische, waarin juist open discussie, transparantie en vrijheid van perspectief de leidende principes zijn.
En we weten maar al te goed dat deze principes (open discussie, transparantie en vrijheid van mening) essentieel zijn voor de vooruitgang. Onze net gepromoveerden worden daar met de bul in hun hand nog even aan herinnerd.
De onlangs overleden Nobelprijswinnaar Daniel Kahneman stond er zelfs om bekend dat hij juist graag samenwerkte met mensen die het niet eens met hem waren, hij noemde dit adversarial collaboration. Zijn eerste en grappigste poging was een samenwerking met zijn vrouw, de psychologe Anne Treisman. Overigens, hun meningsverschil (de rol van aandacht bij priming effecten) werd nooit opgelost.
Je maakt mij niet wijs dat meer dan zesduizend Delftenaren het zwijgen wordt opgelegd door een stelletje Amsterdamse Zuidas-juristen
Hoe kan het dan dat onze eigen medewerkers worden bedreigd met juridische stappen door onze eigen academische instelling zelf? Wat we zien is dat onze bestuurders met goedbedoelde overeenkomsten, afgesloten tijdens arbeidsconflicten, ongemerkt hun hoofd in de strop van dure advocatenkantoren hebben gestopt, die bij elke overtreding kunnen dreigen met juridische stappen.
En hoe zorg je dat in zo’n omgeving er geen sfeer van angst en zelfcensuur ontstaat? Sterker nog, nu duidelijk is geworden dat juridische bedreigingen deel van het proces zijn geworden, kunnen medewerkers worden ontmoedigd om zich te verdiepen in bepaalde controversiële of gevoelige onderwerpen.
En nog veel belangrijker daarin is de open discussie om lering te trekken uit zaken die zijn misgegaan om vervolgens gezamenlijk na te denken over verbeteringen. Dit wordt iedereen onmogelijk gemaakt als je ze niet mag bespreken en evalueren. Als je niet je mening kunt uiten of kritiek kunt leveren zonder je zorgen te maken over juridische gevolgen.
Hoe kunnen we hieruit komen, want TU Delft heeft veel te veel te bieden om zich door advocatenkantoren te laten intimideren. Allereerst moet het open debat weer geopend worden. Delta heeft fantastisch werk gedaan om de deur weer op een kier te krijgen en we moeten Saskia Bonger dankbaar zijn in plaats van bedreigen. Als een advocatenkantoor dreigt met stappen, dan moet onze tegenzet zijn dat we – in plaats van haar hoofdelijk aansprakelijk te stellen voor de kosten – alle kosten vergoeden, desnoods door een inzamelingsactie. Je maakt mij niet wijs dat meer dan zesduizend Delftenaren het zwijgen wordt opgelegd door een stelletje Amsterdamse Zuidas-juristen.
Richard Goossens is programmadirecteur Convergence Health & Technology en als hoogelaar physical ergonomics verbonden aan de faculteit Industrieel Ontwerpen.
Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?
opinie.delta@tudelft.nl
Comments are closed.