Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Campus

Stalker in je hoofd

Het is een geliefd thema in de uit-het-leven-gegrepen Amerikaanse tv-film: een stalker maakt het leven van een vrouw tot een ware hel. Toneelgroep Amsterdam gaf er een eigen draai aan.

Huisgenoten Nicole Smits en Nadja Cramer zagen Stalker in de Rotterdamse Schouwburg.

Cramer: ,,Het verhaal is simpel. Een homofiel wordt verliefd op de mannelijke helft van een ingekakt stelletje en begint hem te stalken. Het leven van de twee wordt hierdoor verstoord, maar ook spannender gemaakt. Het verhaal heeft een open einde: je komt er niet achter of de man kiest voor zijn vriendin of voor de stalker.”

Smits: ,,Volgens mij zit er een diepere laag in. Bestond de stalker nu echt? Of zat hij alleen maar in het hoofd van de man?”

Cramer: ,,De uitwerking is in ieder geval bijzonder. Na elke scène verdwijnen de acteurs van het toneel en wordt de scène door dansers nagespeeld. Alleen de stalker is constant aanwezig. Daar is hij ook stalker voor, natuurlijk…”

,,De stalker is een erg sterke rol. Met scharen om zijn vingers en verschillende gezichtsuitdrukkingen beeldt de acteur de obsessie goed uit. Zijn hele lichaam spreekt mee als hij emotionele teksten heeft.”

Smits: ,,De bedoelingen achter moderne dansvoorstellingen blijven voor mij vaak wat duister, hoor. Zo begint dit stuk met een naakte man met vleugels die zwijgend op het podium staat. Leuk om naar te kijken natuurlijk, maar de functie is me niet duidelijk geworden. Maar dankzij de teksten kun je het verhaal voor het grootste gedeelte goed volgen. Ze zijn erg sterk en poëtisch. Een voorbeeld? Om aan te geven hoe suf de belaagde man leeft, noemt zijn moeder hem een ‘manager van zuchten’ en een ‘makelaar in lucht’.”

Cramer: ,,Van sommige theaterstukken zeg je na afloop: die voorstelling zou ik nog wel eens willen zien. Bij Stalker heb ik dat niet echt. Maar dat kan natuurlijk ook komen omdat elke scène twee keer gespeeld wordt.”

Het is een geliefd thema in de uit-het-leven-gegrepen Amerikaanse tv-film: een stalker maakt het leven van een vrouw tot een ware hel. Toneelgroep Amsterdam gaf er een eigen draai aan. Huisgenoten Nicole Smits en Nadja Cramer zagen Stalker in de Rotterdamse Schouwburg.

Cramer: ,,Het verhaal is simpel. Een homofiel wordt verliefd op de mannelijke helft van een ingekakt stelletje en begint hem te stalken. Het leven van de twee wordt hierdoor verstoord, maar ook spannender gemaakt. Het verhaal heeft een open einde: je komt er niet achter of de man kiest voor zijn vriendin of voor de stalker.”

Smits: ,,Volgens mij zit er een diepere laag in. Bestond de stalker nu echt? Of zat hij alleen maar in het hoofd van de man?”

Cramer: ,,De uitwerking is in ieder geval bijzonder. Na elke scène verdwijnen de acteurs van het toneel en wordt de scène door dansers nagespeeld. Alleen de stalker is constant aanwezig. Daar is hij ook stalker voor, natuurlijk…”

,,De stalker is een erg sterke rol. Met scharen om zijn vingers en verschillende gezichtsuitdrukkingen beeldt de acteur de obsessie goed uit. Zijn hele lichaam spreekt mee als hij emotionele teksten heeft.”

Smits: ,,De bedoelingen achter moderne dansvoorstellingen blijven voor mij vaak wat duister, hoor. Zo begint dit stuk met een naakte man met vleugels die zwijgend op het podium staat. Leuk om naar te kijken natuurlijk, maar de functie is me niet duidelijk geworden. Maar dankzij de teksten kun je het verhaal voor het grootste gedeelte goed volgen. Ze zijn erg sterk en poëtisch. Een voorbeeld? Om aan te geven hoe suf de belaagde man leeft, noemt zijn moeder hem een ‘manager van zuchten’ en een ‘makelaar in lucht’.”

Cramer: ,,Van sommige theaterstukken zeg je na afloop: die voorstelling zou ik nog wel eens willen zien. Bij Stalker heb ik dat niet echt. Maar dat kan natuurlijk ook komen omdat elke scène twee keer gespeeld wordt.”

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.