Huiswerkhuis

Tijdens een bijeenkomst van onderwijsinstellingen, studenten, de gemeente Delft en de TU zal hij het startsein geven voor een ‘huiswerkhuis’ in Delft.

Alvorens de zaal waarin de ‘bouw’ wordt geregeld, binnen te mogen, moeten alle aanwezigen een presentielijst tekenen. Ook naar het adres en telefoonnummer wordt gevraagd, zodat de organisatie alle aanwezigen achteraf nog kan bereiken. Pas dan krijg je de informatiemap en mag je naar binnen.

Deze efficiënte aanpak maakt het direct duidelijk. Het organiserende comité, de initiatiefgroep Huiswerkhuis die bestaat uit raadsleden van PvdA en STIP, Marokkaanse studenten, de TU, het Bureau Nieuwkomers, OVG-Delft en de gemeente, wil deze middag spijkers met koppen slaan. In de map zit daartoe een vel met de tekst: ‘Ik draag ook een steentje bij voor de realisatie van het ‘huiswerkhuis’ voor 10 tot 15 jarigen in Delft. Mijn bijdrage bestaat uit: …..’, waarbij gekozen kan worden tussen de ‘bouwstenen’: accommodatie, organisatie, leerlingen, ouders, scholen, middelen en vrijwilligers.

Er worden ook vijf korte toespraken gehouden om het nut van het huiswerkhuis te onderstrepen. Vooral de vierde spreker krijgt veel bijval: het hoofd onderwijszaken van de gemeente Delft, Wim Boskeljon, schenkt vijfduizend gulden voor voorlichting en tienduizend gulden om de onkosten te bestrijden. Een spreker die de lofuitingen aan het adres van de bijlesgevende studenten, die het initiatief namen, omzet in harde pecunia. Ritzen lukt dat niet. Hij is nog steeds niet over zijn verbazing heen hoe dit iniatief al jaren onder zijn neus heeft kunnen plaatsvinden zonder dat hij ervan wist.

Na de toespraken ontpoppen de twee dagvoorzitters zich als veilingmeesters die het publiek tot nog hogere aanbiedingen proberen aan te sporen.

Achteraf is mede-organisator raadslid Gino Scalzo positief over de ‘opbrengst’ van de dag: ,,Ik verwacht dat we na de vakantie kunnen beginnen met de bredere opvang van de scholieren zoals die voor ogen staat. Een daadwerkelijk huis zal er niet gebouwd worden, dat zou veel te lang duren, maar er zijn nu wel ruimtes beschikbaar gesteld op onderwijsgrond. Ook zijn er meer studenten gevonden en meer leerlingen. Maar hoe precies, weten we nog niet, we hebben door de drukte nog niet alles op een rijtje kunnen zetten.”

Alvorens de zaal waarin de ‘bouw’ wordt geregeld, binnen te mogen, moeten alle aanwezigen een presentielijst tekenen. Ook naar het adres en telefoonnummer wordt gevraagd, zodat de organisatie alle aanwezigen achteraf nog kan bereiken. Pas dan krijg je de informatiemap en mag je naar binnen.

Deze efficiënte aanpak maakt het direct duidelijk. Het organiserende comité, de initiatiefgroep Huiswerkhuis die bestaat uit raadsleden van PvdA en STIP, Marokkaanse studenten, de TU, het Bureau Nieuwkomers, OVG-Delft en de gemeente, wil deze middag spijkers met koppen slaan. In de map zit daartoe een vel met de tekst: ‘Ik draag ook een steentje bij voor de realisatie van het ‘huiswerkhuis’ voor 10 tot 15 jarigen in Delft. Mijn bijdrage bestaat uit: …..’, waarbij gekozen kan worden tussen de ‘bouwstenen’: accommodatie, organisatie, leerlingen, ouders, scholen, middelen en vrijwilligers.

Er worden ook vijf korte toespraken gehouden om het nut van het huiswerkhuis te onderstrepen. Vooral de vierde spreker krijgt veel bijval: het hoofd onderwijszaken van de gemeente Delft, Wim Boskeljon, schenkt vijfduizend gulden voor voorlichting en tienduizend gulden om de onkosten te bestrijden. Een spreker die de lofuitingen aan het adres van de bijlesgevende studenten, die het initiatief namen, omzet in harde pecunia. Ritzen lukt dat niet. Hij is nog steeds niet over zijn verbazing heen hoe dit iniatief al jaren onder zijn neus heeft kunnen plaatsvinden zonder dat hij ervan wist.

Na de toespraken ontpoppen de twee dagvoorzitters zich als veilingmeesters die het publiek tot nog hogere aanbiedingen proberen aan te sporen.

Achteraf is mede-organisator raadslid Gino Scalzo positief over de ‘opbrengst’ van de dag: ,,Ik verwacht dat we na de vakantie kunnen beginnen met de bredere opvang van de scholieren zoals die voor ogen staat. Een daadwerkelijk huis zal er niet gebouwd worden, dat zou veel te lang duren, maar er zijn nu wel ruimtes beschikbaar gesteld op onderwijsgrond. Ook zijn er meer studenten gevonden en meer leerlingen. Maar hoe precies, weten we nog niet, we hebben door de drukte nog niet alles op een rijtje kunnen zetten.”