Column: Dap Hartmann

Boekenasiel

Dap Hartmann houdt van boeken. Hij pleit voor een grootschalige bibliotheek op de campus waar studenten en medewerkers boeken kunnen doneren of meenemen, in plaats van het kabouterbiebje dat laatst is omgezaagd.

(Foto: Sam Rentmeester)

Ik heb altijd gedacht dat het paradijs een soort bibliotheek zal zijn.

– Jorge Luis Borges

Ik hou van gedrukte tekst in de vorm van boeken, tijdschriften en kranten. Het gaat natuurlijk in de eerste plaats om de inhoud en het literaire vakmanschap waarmee het is verwoord, maar de manier waarop de woorden zich visueel manifesteren, heeft grote meerwaarde. Kijk naar het enorme verschil tussen een prachtig gedrukt boek en een saaie e-reader. Het is dezelfde informatie in dezelfde schrijfstijl, maar het is volstrekt niet dezelfde beleving.

Het genot van de schoonheid van de vormgeving wordt nog versterkt door de textuur en de geur van het papier. Bij tijdschriften en kranten speelt dat nauwelijks een rol, en niet zelden stinkt daarvan de drukinkt. Maar de vormgeving blijft een belangrijke toegevoegde waarde op de inhoud. Daarom lees ik kranten en tijdschriften op papier, of als PDF in de opmaak van het gedrukte origineel.

Boeken zijn voor mij bijna heilig. Daarom krijg ik een rolberoerte als ik zie dat iemand boeken weggooit. Natuurlijk zijn er boeken die van generlei waarde meer zijn, zoals de Windows 95 Bible van Alan Simpson uit 1997. Maar zelfs het weggooien daarvan zou me moeilijk vallen, want een boek over een dertig jaar oud besturingssysteem is toch een curiositeit.

Onlangs gooide een collega die met pensioen ging een aantal boeken in de papiercontainer. Aaahhhrrrggg!!! Kan dat nou niet anders? Waarom is er niet een centrale plek, bijvoorbeeld in de bibliotheek, waar medewerkers overtollige boeken kunnen doneren en anderen ze mogen meenemen? Iedereen heeft de mond vol over circulariteit en duurzaamheid, maar boeken worden op grote schaal weggegooid. Navraag bij de bibliotheek leerde me dat er op de campus een Free Library is. Na een korte zoektocht vond ik hem, maar hij bleek te zijn omgezaagd. Op de website van ontwerpbureau Edsway is nog te zien hoe hij eruitzag.

Het is eigenlijk een Little Free Library, een geweldig concept dat is bedacht door Todd Boll. Zijn organisatie heeft sinds 2009 naar schatting 175 duizend van zulke kleine bibliotheekjes opgezet in meer dan tweehonderd landen. Het bordje op de geamputeerde boom belooft dat ons kabouterbibliotheekje in september weer terug komt. Maar dat zet natuurlijk geen zoden aan de dijk voor de ruim zevenduizend medewerkers en 26 duizend studenten van de TU Delft.

Richt een flinke ruimte in met plaats voor duizenden boeken waar studenten en medewerkers hun overtollige boeken kwijt kunnen, en naar hartenlust andere boeken mogen meenemen. Niet alleen boeken over Nonlinear Continuum Mechanics for Finite Element Analysis of Spherical Harmonics and Approximations on the Unit Sphere, maar vooral juist boeken van George Orwell, Franz Kafka, Philip Roth, Charles Dickens, Bill Bryson, Ayn Rand, Paul Auster, Lionel Shriver, Jorge Luis Borges en al die andere geweldige schrijvers. Ook boeken van Michael Crichton, Dan Brown, Stephen King, Michael Connelly, J.R.R. Tolkien en J.K. Rowling zijn van harte welkom. Want zoals de Amerikaanse schrijver, historicus en journalist Shelby Foote zei: ‘Een universiteit is niets meer dan een verzameling gebouwen rondom een bibliotheek.’

Dap Hartmann is universitair hoofddocent innovatie en ondernemerschap bij het Delft Centre for Entrepreneurship (DCE) aan de faculteit Techniek, Bestuur en Management. In een vorig leven was hij astronoom en werkte onder andere bij het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics. Samen met dirigent en componist Reinbert de Leeuw schreef hij een boek over moderne (klassieke) muziek.

Columnist Dap Hartmann

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

l.hartmann@tudelft.nl

Comments are closed.