Yammer

Als je meer contacten hebt, kun je beter ‘ontvrienden’, want echt veel aandacht kun je volgens Britse onderzoekers dan niet meer aan deze vriendschappen besteden.
Het aantal ‘digitale’ vrienden schijnt hierbij overigens gelijk op te gaan met het aantal vrienden in de werkelijke wereld. Nu heb ik er niet zoveel, maar ik verwacht dit jaar wel de honderdvijftig te kunnen halen met mijn werkgerelateerde contacten op Linkedin. Een nieuwe werkgever wil daar ook wel bij helpen: sinds mijn vertrek van de TU naar Stichting Kennisnet vorige maand heb ik er al zo’n tien ‘volgers’ bij gekregen. En eigenlijk verwacht ik wel dat alle honderdvijftig (!) werknemers van Kennisnet op de diverse netwerksites te vinden zijn; het is namelijk een organisatie die het gebruik van ict in het onderwijs ondersteunt. Waar het een en ander wordt uitgeprobeerd in de onderlinge communicatie.
Soms mislukt dat. De dienst Yammer, waarmee collega’s informatie kunnen delen, bleek toch niet te doen wat er van werd verwacht. En een vergadering waarbij je tegen laptops en iPhones aankijkt is best irritant. Maar er wordt wel naar middelen gezocht om het communicatieproces te versterken.
En het moet gezegd; het digitale communicatieproces ondersteunt de persoonlijke interactie. Ik heb in de maand die ik bij Kennisnet rondloop sterker het gevoel dat ik bij een gemeenschap hoor dan in de twee jaar dat ik op de TU Delft rondliep. Natuurlijk is het makkelijker om een corporate community te onderhouden met honderdvijftig werknemers, dan een met ruim vijftienduizend studenten en 4500 werknemers wiens loyaliteit meer bij hun vakgenoten ligt dan bij de universiteit. En toch, zeker in deze lastige tijden met minder prettige maatregelen kan een persoonlijke en goed geplaatste weblog wonderen doen.
Waar blijft ‘The World according to Dirk Jan’, of Luyben? Eet de rector eigenlijk nog met buitenlandse studenten? En waarom staan die buitenlandse recepten (en die van Fokkema) nog niet in het Delft Digital Cookbook? Het web wordt nu vooral gebruikt om te zenden, niet om te bloggen of voor de menselijke interactie. En dat is Yammer.

Dit is de laatste column van Kasja Weenink.

Universiteiten zouden na invoering van het bachelor-mastersysteem geld ontvangen per bachelor en master, terwijl ze voorheen alleen doctorandussen afleverden.

De TU meende er met de nieuwe verdeelsleutel te veel op achteruit te gaan. “De terugval in inkomsten vanuit de overheid is een onbedoeld neveneffect van het huidige bekostigingssysteem, maar wel eentje die de TU Delft uitermate hard treft”, zegt bestuursvoorzitter Dirk Jan van den Berg.

De TU zette zich er voor in om dat bij het ministerie duidelijk te maken. “Niet in de laatste plaats omdat we aan de vooravond van een nieuw bekostigingssysteem staan en deze systeemfout niet moet doorwerken in de nieuwe systematiek”, zegt Van den Berg.

Onderzoeksbureau Deloitte stelde onlangs vast dat sommige universiteiten er inderdaad te veel op achteruit waren gegaan. Het ministerie is nu bereid de fout te herstellen, door het tekort in veertien jaar terug te betalen.

De TU vindt dat te lang duren en heeft daarom bij wijze van compromis voorgesteld er maximaal acht jaar van te maken. “De TU heeft in een paar jaar tijd een groot nadeel opgelopen, dan mag het niet veertien jaar duren voordat dit gerepareerd is”, aldus Van den Berg.

“Wij hebben het dan nog niet eens over de gecumuleerde interest, die aanzienlijk is. De TU Delft heeft het geld op dit moment hard nodig om haar toppositie verder uit te bouwen en om de grote toeloop van studenten op te vangen”.”

Overigens mogen universiteiten die te veel geld kregen, dat houden. De Volkskrant meldt dat D66 opheldering wil van onderwijsminister Plasterk. Fractieleider Alexander Pechtold wil weten waarom universiteiten zo lang moeten wachten op hun geld. Ook vraagt hij zich af waar de bewindsman de miljoenen vandaan denkt te halen.