Wonderapparaat voor keukenprinsjes

Jaren geleden werd de magnetron gepresenteerd als dé nieuwe keukenrevolutie. Ideaal om snel en makkelijk mee te koken. Tegenwoordig is de magnetron doorgedrongen tot in elke studentenkeuken. Helaas wordt onze keukenprinses tegenwoordig door de meeste studenten alleen nog gebruikt voor een broodje gesmolten kaas of een kant-en-klaarmaaltijd.

Rond dit wonderapparaat heeft altijd een vreemd sfeertje gehangen. Pacemakers slaan op hol wanneer ze in de buurt komen, hij zou kankerverwerkend zijn, Amerikanen drogen hun huisdieren erin en er zijn de urban-myths over gloeiend heet niet-kokend water. Hoogste tijd om hier eens naar te kijken. Er zijn zelfs conspiracy-theorieën over de magnetron. Zo zou de magnetron langzaam ons eten vergiftigen en kanker veroorzaken. Dit wisten de gemene Russen natuurlijk allang en dit hielden ze voor ons geheim. Daarom was de magnetron ook verboden in Rusland tijdens de koude oorlog.

De magnetron is eigenlijk niets anders dan een elektronenbuis en kooi van Faraday. De elektronenbuis zendt elektromagnetische straling uit met een frequentie van 2,45 gigahertz. Door deze frequentie gaan watermoleculen als een kermisattractie om hun dipoolmoment draaien en worden ze warm. In tegenstelling tot wat veel mensen denken, resoneren watermoleculen niet. De kooi van Faraday is er om te zorgen dat alleen de watermoleculen in ons eten naar de kermis gaan en niet die uit ons lichaam.

Bij de echte computernerd gaat er een belletje rinkelen bij ‘2,45 gigahertz’. Dit is namelijk dezelfde frequentie die gebruikt wordt bij wifi (wireless fidelity)-netwerken. Dit komt doordat deze frequentie al gebruikt wordt door de magnetron en er dus geen zendvergunning voor deze frequentie bestaat.

Hoe zat het nu met gloeiend heet niet-kokend water? Je kunt water in de magnetron tot boven de honderd graden Celsius laten komen zonder dat het gaat borrelen. Normaal gesproken wordt de aanzet tot het borrelen gedaan door kalk en mineralen in het water of oneffenheden in het oppervlak waarin het water zich bevindt. Op deze manier ontsnappen de waterdampen. Met gedestilleerd water en een schoon, nieuw glas bestaat de kans dat dit proces niet op gang komt. Pas als je een voorwerp in het water gooit, zal het water gaan borrelen of zelfs uit de pan spatten.

Genoeg over onveiligheid. De magnetron is een geniaal apparaat om voor je hele huis een portie groenten of aardappels gaar te koken. Omdat de pannen vies zijn en het gasfornuis veel te vol met troep staat. Pak een grote zak aardappels en leg deze in de magnetron. Doe twee kopjes water bij de zak en stel de magnetron in op twintig minuten. Gemakkelijker kan echt niet.

Gloeilampen doen het ook prima in de magnetron, net als zeep. Zeep blaast zichzelf op tot ruim twintig keer zijn oorspronkelijke volume en je hele huis ruikt twee dagen naar frisse zeep. Gloeilampen gloeien harder dan ooit maar geven het helaas sneller op.

(Foto: Lars en HP)

Jaren geleden werd de magnetron gepresenteerd als dé nieuwe keukenrevolutie. Ideaal om snel en makkelijk mee te koken. Tegenwoordig is de magnetron doorgedrongen tot in elke studentenkeuken. Helaas wordt onze keukenprinses tegenwoordig door de meeste studenten alleen nog gebruikt voor een broodje gesmolten kaas of een kant-en-klaarmaaltijd.

Rond dit wonderapparaat heeft altijd een vreemd sfeertje gehangen. Pacemakers slaan op hol wanneer ze in de buurt komen, hij zou kankerverwerkend zijn, Amerikanen drogen hun huisdieren erin en er zijn de urban-myths over gloeiend heet niet-kokend water. Hoogste tijd om hier eens naar te kijken. Er zijn zelfs conspiracy-theorieën over de magnetron. Zo zou de magnetron langzaam ons eten vergiftigen en kanker veroorzaken. Dit wisten de gemene Russen natuurlijk allang en dit hielden ze voor ons geheim. Daarom was de magnetron ook verboden in Rusland tijdens de koude oorlog.

De magnetron is eigenlijk niets anders dan een elektronenbuis en kooi van Faraday. De elektronenbuis zendt elektromagnetische straling uit met een frequentie van 2,45 gigahertz. Door deze frequentie gaan watermoleculen als een kermisattractie om hun dipoolmoment draaien en worden ze warm. In tegenstelling tot wat veel mensen denken, resoneren watermoleculen niet. De kooi van Faraday is er om te zorgen dat alleen de watermoleculen in ons eten naar de kermis gaan en niet die uit ons lichaam.

Bij de echte computernerd gaat er een belletje rinkelen bij ‘2,45 gigahertz’. Dit is namelijk dezelfde frequentie die gebruikt wordt bij wifi (wireless fidelity)-netwerken. Dit komt doordat deze frequentie al gebruikt wordt door de magnetron en er dus geen zendvergunning voor deze frequentie bestaat.

Hoe zat het nu met gloeiend heet niet-kokend water? Je kunt water in de magnetron tot boven de honderd graden Celsius laten komen zonder dat het gaat borrelen. Normaal gesproken wordt de aanzet tot het borrelen gedaan door kalk en mineralen in het water of oneffenheden in het oppervlak waarin het water zich bevindt. Op deze manier ontsnappen de waterdampen. Met gedestilleerd water en een schoon, nieuw glas bestaat de kans dat dit proces niet op gang komt. Pas als je een voorwerp in het water gooit, zal het water gaan borrelen of zelfs uit de pan spatten.

Genoeg over onveiligheid. De magnetron is een geniaal apparaat om voor je hele huis een portie groenten of aardappels gaar te koken. Omdat de pannen vies zijn en het gasfornuis veel te vol met troep staat. Pak een grote zak aardappels en leg deze in de magnetron. Doe twee kopjes water bij de zak en stel de magnetron in op twintig minuten. Gemakkelijker kan echt niet.

Gloeilampen doen het ook prima in de magnetron, net als zeep. Zeep blaast zichzelf op tot ruim twintig keer zijn oorspronkelijke volume en je hele huis ruikt twee dagen naar frisse zeep. Gloeilampen gloeien harder dan ooit maar geven het helaas sneller op.

(Foto: Lars en HP)