Win 25 miljoen dollar

Exit achterhoedegevechten over ijstijden, zonne-activiteit en vulkaanuitbarstingen. Wij hebben het zelf gedaan en niemand anders. Dan nu de volgende vraag: wat gaan we eraan doen?

Zakelijk ridder Richard Branson en milieuridder Al Gore schreven een prijsvraag uit. 25 Miljoen dollar voor het beste idee om klimaatverandering tegen te gaan. De eerste kandidaten hebben zich al aangediend.

Zoals het plan om CO2 op te vangen en onder de grond op te slaan. Dat kan bijvoorbeeld in lege gas- of olievelden. Voor dit plan bestaat veel enthousiasme, onder meer in de hoogste regionen van Shell. Een ander mooi plan zijn de biobrandstoffen. Met een flinke scheut maïs- of palmolie houden we de Hummers en SUV’s CO2-neutraal aan de praat. Zelfs George W. Bush loopt warm voor deze klimaatvriendelijke technologie.

Waarom verdienen bovenstaande ideeën niet de hoofdprijs? Omdat ze niet meer zijn dan technologische symptoombestrijding. Ze beloven een pijnloze overgang naar een CO2-neutrale toekomst en dat is een illusie. Om klimaatverandering het hoofd te bieden, hebben we een radicale omslag nodig naar een ander systeem voor energieconsumptie en -productie.

Dat Shell enthousiast is over CO2-opslag is niet vreemd. Immers, als we CO2 onder de grond kunnen stoppen, dan hoeven we de olie- en kolenproductie niet op te geven en kan Shell, en wij met hen, nog even door op de ingeslagen weg. Echter, kolen en olie leveren veel fijnstof en zijn eindige bronnen: niet echt aantrekkelijk voor een duurzame toekomst.

Daarbij is CO2-opslag nu nog geen efficiënte technologie. Het is duur en kost zelf veel energie. Dat kan veranderen als het zich verder ontwikkelt. Maar iedere euro die naar de ontwikkeling van CO2-opslag gaat, is met het oog op het klimaat beter besteed aan besparingstechnieken en aan de ontwikkeling van windmolens en zonnepanelen.

Dat Bush enthousiast is over biobrandstoffen, is ook niet vreemd. De Verenigde Staten zijn nu al een van de belangrijkste producenten van maïs. Een extra afzetmarkt zal de maïseconomie geen kwaad doen. Bovendien kunnen de Amerikanen dan auto blijven rijden zonder dat vervelende gedoe over olie in het Midden-Oosten.

Om alle auto’s die nu rondrijden te voorzien van biobrandstoffen, moet de productie van maïs en palmolie flink omhoog. Dat betekent dat landbouwgronden die nu voedsel produceren, opgeofferd moeten worden. Ten bate van palmolieplantages worden momenteel grote stukken oerwoud gekapt. De vraag naar maïs als brandstof drijft de prijs op. Nu al kampt Mexico, waar maïs een belangrijke voedselbron is, met historisch hoge graanprijzen door de biobrandstoffenhype, waardoor de tortilla buiten het bereik van de minder bedeelde Mexicaan komt.

Balen is dat. Denk je een goed idee te hebben, krijg je weer van dat milieuactivistengezeik.

Het punt is: een overbelaste planeet blijft een overbelaste planeet, ongeacht welke technologie je erop los laat. We moeten zoeken naar manieren om de energieconsumptie te beperken, niet om ze in stand te houden. Deze universiteit zou de uitdaging van Branson en Gore aan moet nemen om een echt goed idee tegen klimaatverandering te bedenken.

Lotte Asveld

We zijn eruit. Klimaatverandering is ´zeer waarschijnlijk´ te wijten aan menselijk handelen, aldus het internationale klimaatpanel van de Verenigde Naties. Exit achterhoedegevechten over ijstijden, zonne-activiteit en vulkaanuitbarstingen. Wij hebben het zelf gedaan en niemand anders. Dan nu de volgende vraag: wat gaan we eraan doen?

Zakelijk ridder Richard Branson en milieuridder Al Gore schreven een prijsvraag uit. 25 Miljoen dollar voor het beste idee om klimaatverandering tegen te gaan. De eerste kandidaten hebben zich al aangediend.

Zoals het plan om CO2 op te vangen en onder de grond op te slaan. Dat kan bijvoorbeeld in lege gas- of olievelden. Voor dit plan bestaat veel enthousiasme, onder meer in de hoogste regionen van Shell. Een ander mooi plan zijn de biobrandstoffen. Met een flinke scheut maïs- of palmolie houden we de Hummers en SUV’s CO2-neutraal aan de praat. Zelfs George W. Bush loopt warm voor deze klimaatvriendelijke technologie.

Waarom verdienen bovenstaande ideeën niet de hoofdprijs? Omdat ze niet meer zijn dan technologische symptoombestrijding. Ze beloven een pijnloze overgang naar een CO2-neutrale toekomst en dat is een illusie. Om klimaatverandering het hoofd te bieden, hebben we een radicale omslag nodig naar een ander systeem voor energieconsumptie en -productie.

Dat Shell enthousiast is over CO2-opslag is niet vreemd. Immers, als we CO2 onder de grond kunnen stoppen, dan hoeven we de olie- en kolenproductie niet op te geven en kan Shell, en wij met hen, nog even door op de ingeslagen weg. Echter, kolen en olie leveren veel fijnstof en zijn eindige bronnen: niet echt aantrekkelijk voor een duurzame toekomst.

Daarbij is CO2-opslag nu nog geen efficiënte technologie. Het is duur en kost zelf veel energie. Dat kan veranderen als het zich verder ontwikkelt. Maar iedere euro die naar de ontwikkeling van CO2-opslag gaat, is met het oog op het klimaat beter besteed aan besparingstechnieken en aan de ontwikkeling van windmolens en zonnepanelen.

Dat Bush enthousiast is over biobrandstoffen, is ook niet vreemd. De Verenigde Staten zijn nu al een van de belangrijkste producenten van maïs. Een extra afzetmarkt zal de maïseconomie geen kwaad doen. Bovendien kunnen de Amerikanen dan auto blijven rijden zonder dat vervelende gedoe over olie in het Midden-Oosten.

Om alle auto’s die nu rondrijden te voorzien van biobrandstoffen, moet de productie van maïs en palmolie flink omhoog. Dat betekent dat landbouwgronden die nu voedsel produceren, opgeofferd moeten worden. Ten bate van palmolieplantages worden momenteel grote stukken oerwoud gekapt. De vraag naar maïs als brandstof drijft de prijs op. Nu al kampt Mexico, waar maïs een belangrijke voedselbron is, met historisch hoge graanprijzen door de biobrandstoffenhype, waardoor de tortilla buiten het bereik van de minder bedeelde Mexicaan komt.

Balen is dat. Denk je een goed idee te hebben, krijg je weer van dat milieuactivistengezeik.

Het punt is: een overbelaste planeet blijft een overbelaste planeet, ongeacht welke technologie je erop los laat. We moeten zoeken naar manieren om de energieconsumptie te beperken, niet om ze in stand te houden. Deze universiteit zou de uitdaging van Branson en Gore aan moet nemen om een echt goed idee tegen klimaatverandering te bedenken.

Lotte Asveld