Een hele dag Afrikaanse muziek, Braziliaanse dans, Irakese poëzie en Indiase verhalenvertellers. Zaterdag verandert het Doelenplein in Delft in een ‘werelddorp’. Dan wordt voor de tweede keer het Nyama Wereldculturen Festival gehouden.
Delen
Begonnen met een legendarisch optreden op het dak van een woonboot in Delft, is de band Mala Vita zaterdag weer terug in de stad voor een optreden op het Nyama Wereldculturen Festival op het Doelenplein.
Vier jaar geleden was het, toen een punkzanger en een reggaegitarist besloten iets nieuws te gaan doen. Geïnspireerd door ska uit de jaren vijftig, mediterrane volksmuziek en patchankabands richtten zij de band Mala Vita op, die een mix moest gaan spelen van ska, punk, dub, rumba en reggae.
Sindsdien gaat het hard met de band, die een bezetting heeft van bas, drums, percussie, toetsen, trompet, accordeon en gitaar. Mala Vita wint prijzen, wordt gevraagd voor festivals als Lowlands en nu dus Nyama, en brengt een cd uit met nummers in het Italiaans, Spaans, Frans en Russisch. De boodschap: alles is mogelijk.
Mala Vita is slechts één van de vele acts zaterdag op het Doelenplein. Tussen elf uur ’s ochtends en negen uur ’s avonds geven artiesten uit de hele wereld op twee podia doorlopend muziek- en dansvoorstellingen.
Zoals de Indiër Ashok Pathak. Hij staat bekend als een van ’s werelds beste sitarspelers, geeft les op een muziekschool in Den Haag en reist nog vaak terug naar India om ook daar op te treden.
In 1991 won hij de international man of the year award van de universiteit van Cambridge voor zijn werk. De president van India gaf hem een lintje voor zijn bijdrage aan de verspreiding van de Indiase cultuur buiten India.
Op het kleine podium is vooral aandacht voor dans en percussie. Want daar is het Nyama-festival om ontstaan.
Jan Droog, oprichter van de stichting Nyama, was zeven jaar geleden op zoek naar een cursus percussie. Hij merkte al snel dat Delft weinig te bieden had. Samen met een vriend, Steven de Laet, besloot hij daarom zelf cursussen en workshops te organiseren, ondergebracht in de stichting Nyama. Die organiseert momenteel cursussen Afrikaanse en Braziliaanse percussie, Afrikaanse dans, tango, salsa, didgeridoo en drumtheater
Met het Nyama-festival wil Droog laten zien ‘wat culturen uit andere delen van de wereld te bieden hebben’. Want die diversiteit was er volgens hem in Delft voorheen niet. “Delft organiseert verschillende festivals op het gebied van muziek, zoals het Jazzfestival, maar er was geen aandacht voor wereldmuziek.” Vorig jaar was het festival een groot succes en ook dit jaar hoopt Droog op veel belangstellenden. “Het is gratis en voor iedereen toegankelijk.”
Naast muziek en dans zijn er ook gedichten op het festival. Filmhuis Lumen heeft een dichterspodium, met dichters uit onder meer Iran en Irak. ’s Avonds draait het filmhuis in de speciale openluchtbioscoop de Argentijnse film Familia Rodante. In dit familiedrama laat een 84-jarige vrouw zich vergezellen door haar familie op weg naar een bruiloft, vijftienhonderd kilometer verderop. Onderweg komen alle warmte en woede die zich in vier generaties hebben opgehoopt, naar boven.
Wie na dit alles nog steeds niet genoeg kan krijgen van het festival kan tot in de kleine uurtjes dansen op de
afterparty’s in Speakers en De Koornbeurs.
Mala Vita: alles is mogelijk.
Begonnen met een legendarisch optreden op het dak van een woonboot in Delft, is de band Mala Vita zaterdag weer terug in de stad voor een optreden op het Nyama Wereldculturen Festival op het Doelenplein.
Vier jaar geleden was het, toen een punkzanger en een reggaegitarist besloten iets nieuws te gaan doen. Geïnspireerd door ska uit de jaren vijftig, mediterrane volksmuziek en patchankabands richtten zij de band Mala Vita op, die een mix moest gaan spelen van ska, punk, dub, rumba en reggae.
Sindsdien gaat het hard met de band, die een bezetting heeft van bas, drums, percussie, toetsen, trompet, accordeon en gitaar. Mala Vita wint prijzen, wordt gevraagd voor festivals als Lowlands en nu dus Nyama, en brengt een cd uit met nummers in het Italiaans, Spaans, Frans en Russisch. De boodschap: alles is mogelijk.
Mala Vita is slechts één van de vele acts zaterdag op het Doelenplein. Tussen elf uur ’s ochtends en negen uur ’s avonds geven artiesten uit de hele wereld op twee podia doorlopend muziek- en dansvoorstellingen.
Zoals de Indiër Ashok Pathak. Hij staat bekend als een van ’s werelds beste sitarspelers, geeft les op een muziekschool in Den Haag en reist nog vaak terug naar India om ook daar op te treden.
In 1991 won hij de international man of the year award van de universiteit van Cambridge voor zijn werk. De president van India gaf hem een lintje voor zijn bijdrage aan de verspreiding van de Indiase cultuur buiten India.
Op het kleine podium is vooral aandacht voor dans en percussie. Want daar is het Nyama-festival om ontstaan.
Jan Droog, oprichter van de stichting Nyama, was zeven jaar geleden op zoek naar een cursus percussie. Hij merkte al snel dat Delft weinig te bieden had. Samen met een vriend, Steven de Laet, besloot hij daarom zelf cursussen en workshops te organiseren, ondergebracht in de stichting Nyama. Die organiseert momenteel cursussen Afrikaanse en Braziliaanse percussie, Afrikaanse dans, tango, salsa, didgeridoo en drumtheater
Met het Nyama-festival wil Droog laten zien ‘wat culturen uit andere delen van de wereld te bieden hebben’. Want die diversiteit was er volgens hem in Delft voorheen niet. “Delft organiseert verschillende festivals op het gebied van muziek, zoals het Jazzfestival, maar er was geen aandacht voor wereldmuziek.” Vorig jaar was het festival een groot succes en ook dit jaar hoopt Droog op veel belangstellenden. “Het is gratis en voor iedereen toegankelijk.”
Naast muziek en dans zijn er ook gedichten op het festival. Filmhuis Lumen heeft een dichterspodium, met dichters uit onder meer Iran en Irak. ’s Avonds draait het filmhuis in de speciale openluchtbioscoop de Argentijnse film Familia Rodante. In dit familiedrama laat een 84-jarige vrouw zich vergezellen door haar familie op weg naar een bruiloft, vijftienhonderd kilometer verderop. Onderweg komen alle warmte en woede die zich in vier generaties hebben opgehoopt, naar boven.
Wie na dit alles nog steeds niet genoeg kan krijgen van het festival kan tot in de kleine uurtjes dansen op de
afterparty’s in Speakers en De Koornbeurs.
Mala Vita: alles is mogelijk.
Comments are closed.