Ismail Sarico is oprichter en voorzitter van de Turkse studentenvereniging Academia, die twee weken geleden werd opgericht. Delft telt ongeveer 150 Turkse studenten.
Delen
Academia wil hun persoonlijke ontwikkeling stimuleren. ,,Politieke overtuigingen of culterele motivaties spelen verder helemaal geen rol”, zegt Ismail Sarico.
In andere studentensteden, zoals Utrecht en Leiden, bestonden al verenigingen voor Turkse studenten. Sarico vond dat het tijd werd dat ook Delft over een dergelijke vereniging zou beschikken. ,,Ik ben trots dat ik aan de TU Delft studeer. Het is toch een oude universiteit met een grote naam. Als er in andere studentensteden al lang Turkse verenigingen bestaan, mag Delft niet achterlopen.”
Sarico behoort tot de zogenaamde tweede generatie Turken in Nederland. Tijdens de vakantie van ouders in Turkije werd hij geboren. ,,In eerste instantie wilden mijn ouders mij daar bij familie achterlaten, maar gelukkig hebben ze dat niet gedaan. Waarschijnlijk zijn mijn kansen en mogelijkheden hier in Nederland veel groter.” Hij groeide op in een ‘goede’ buurt in Den Haag.
Later in 1988 begon hij met zijn studie informatica aan de TU. ,,Omdat een vriendje van mij op de mavo zat, heb ik me daar ook opgegeven. Kennissen van mijn ouders wisten gelukkig wat het advies ‘havo-plus’ betekende, dat ik zeker naar de brugklas kon.” Sarico spreekt vrijwel accentloos Nederlands. Zijn Diesel-trui en ruitjesblouse benadrukken de Nederlandse invloed. ,,Mijn ouders waren heel geïnteresseerd en altijd aanwezig op ouder-avonden, maar ze begrepen niet zoveel van het Nederlands onderwijssysteem.”
Inmiddels is Sarico tiendejaars. Gedurende vijf jaar werkte hij in de horeca. Eerst als bijbaantje, maar dat nam hij al snel ‘veel te serieus’. ,,Stresswerk is echt iets voor mij. Het sleurt me mee, en ik presteer optimaal.” Als assistent-bedrijfsleider kreeg hij heel wat verantwoordelijkheid. ,,Ik heb de neiging dingen naar me toe te trekken en probeer altijd het overzicht te behouden. Als ik iets doe, moet het perfect zijn. Vandaar dat ik me te veel op mijn baan richtte en te weinig op de studie.”
Wilde gedachten
Al in zijn eerste studiejaar had Sarico wilde gedachten over een vereniging voor Turkse studenten. ,,Ik ben bij meerdere oprichtingspogingen betrokken geweest. We bleven helaas steeds op hetzelfde punt steken. We waren telkens met een grote groep, acht of negen mensen. Er waren teveel stemmen en teveel ideeën. Daardoor lukte het niet een paar duidelijke doelstellingen op te stellen.” Afgelopen juni werd de vereniging dan eindelijk officieel via de notaris. ,,Dat gaf een enorm overwinningsgevoel.”
Het valt Sarico op dat studenten met een Turkse achtergronderg naar elkaar toe trekken. Daarnaast worden ze niet vaak lid van de reguliere verenigingen. ,,De drempel die er blijkbaar is, willen we met Academia verlagen. Door samen te werken met andere studenten- en studieverenigingen, willen we het isolement van Turkse studenten verlagen. Daarnaast biedt een vereniging de mogelijkheid jezelf te ontwikkelen naast je studie: sociale contacten leggen, samenwerken en dingen organiseren. We willen dat ook Turkse studenten zich ontwikkelen tot volwaardige academici. Op die gedachte, naast het feit dat we zochten naar iets universeels, is de verenigingsnaam gebaseerd.”
Een verenigingsgebouw ontbreekt en er zijn nog niet zoveel leden. Jaarclubs of disputen worden niet gevormd. ,,Tijdens de opening hebben we elf nieuwe leden geworven. Aan ontgroenen doen we niet en iedereen is in principe welkom.” Ook niet-Turken dus, hoewel Sarico zich afvraagt of het voor hen interessant is lid te worden.
Belangstelling
Met computers werken is Sarico’s grote hobby. Dat komt de vereniging waarschijnlijk wel van pas, want die raakte pas nog het Academia-logo kwijt nadat de harde schijf was gecrasht. ,,Ach”, zegt de nieuwe voorzitter, ,,dat is niet zo erg. We moeten eerst een vaste stek zien te regelen. Verder willen we dit jaar zeker dertig nieuwe leden werven en twee of drie grote activiteiten organiseren. Ik denk aan een feest en een lezingencyclus, liefst in samenwerking met andere verenigingen. We willen graag dat er meer gaat gebeuren. Maar de overige initiatieven moeten niet vanuit het bestuur komen, maar door onze leden worden aangedragen.”
Blij reageert hij op de belangstelling van andere verenigingen en het college van bestuur: ,,Bij de opening waren meer mensen aanwezig dan ik had verwacht. Maar met concrete voorstellen is nog niemand gekomen. Niet dat we daar op rekenden. Natuurlijk zullen we met eigen initiatieven moeten komen. Het zou overigens wel handig zijn als er vanuit het college wat materiële of financiële ondersteuning zou komen.”
Delft telt ongeveer 150 Turkse studenten. Academia wil hun persoonlijke ontwikkeling stimuleren. ,,Politieke overtuigingen of culterele motivaties spelen verder helemaal geen rol”, zegt Ismail Sarico.
In andere studentensteden, zoals Utrecht en Leiden, bestonden al verenigingen voor Turkse studenten. Sarico vond dat het tijd werd dat ook Delft over een dergelijke vereniging zou beschikken. ,,Ik ben trots dat ik aan de TU Delft studeer. Het is toch een oude universiteit met een grote naam. Als er in andere studentensteden al lang Turkse verenigingen bestaan, mag Delft niet achterlopen.”
Sarico behoort tot de zogenaamde tweede generatie Turken in Nederland. Tijdens de vakantie van ouders in Turkije werd hij geboren. ,,In eerste instantie wilden mijn ouders mij daar bij familie achterlaten, maar gelukkig hebben ze dat niet gedaan. Waarschijnlijk zijn mijn kansen en mogelijkheden hier in Nederland veel groter.” Hij groeide op in een ‘goede’ buurt in Den Haag.
Later in 1988 begon hij met zijn studie informatica aan de TU. ,,Omdat een vriendje van mij op de mavo zat, heb ik me daar ook opgegeven. Kennissen van mijn ouders wisten gelukkig wat het advies ‘havo-plus’ betekende, dat ik zeker naar de brugklas kon.” Sarico spreekt vrijwel accentloos Nederlands. Zijn Diesel-trui en ruitjesblouse benadrukken de Nederlandse invloed. ,,Mijn ouders waren heel geïnteresseerd en altijd aanwezig op ouder-avonden, maar ze begrepen niet zoveel van het Nederlands onderwijssysteem.”
Inmiddels is Sarico tiendejaars. Gedurende vijf jaar werkte hij in de horeca. Eerst als bijbaantje, maar dat nam hij al snel ‘veel te serieus’. ,,Stresswerk is echt iets voor mij. Het sleurt me mee, en ik presteer optimaal.” Als assistent-bedrijfsleider kreeg hij heel wat verantwoordelijkheid. ,,Ik heb de neiging dingen naar me toe te trekken en probeer altijd het overzicht te behouden. Als ik iets doe, moet het perfect zijn. Vandaar dat ik me te veel op mijn baan richtte en te weinig op de studie.”
Wilde gedachten
Al in zijn eerste studiejaar had Sarico wilde gedachten over een vereniging voor Turkse studenten. ,,Ik ben bij meerdere oprichtingspogingen betrokken geweest. We bleven helaas steeds op hetzelfde punt steken. We waren telkens met een grote groep, acht of negen mensen. Er waren teveel stemmen en teveel ideeën. Daardoor lukte het niet een paar duidelijke doelstellingen op te stellen.” Afgelopen juni werd de vereniging dan eindelijk officieel via de notaris. ,,Dat gaf een enorm overwinningsgevoel.”
Het valt Sarico op dat studenten met een Turkse achtergronderg naar elkaar toe trekken. Daarnaast worden ze niet vaak lid van de reguliere verenigingen. ,,De drempel die er blijkbaar is, willen we met Academia verlagen. Door samen te werken met andere studenten- en studieverenigingen, willen we het isolement van Turkse studenten verlagen. Daarnaast biedt een vereniging de mogelijkheid jezelf te ontwikkelen naast je studie: sociale contacten leggen, samenwerken en dingen organiseren. We willen dat ook Turkse studenten zich ontwikkelen tot volwaardige academici. Op die gedachte, naast het feit dat we zochten naar iets universeels, is de verenigingsnaam gebaseerd.”
Een verenigingsgebouw ontbreekt en er zijn nog niet zoveel leden. Jaarclubs of disputen worden niet gevormd. ,,Tijdens de opening hebben we elf nieuwe leden geworven. Aan ontgroenen doen we niet en iedereen is in principe welkom.” Ook niet-Turken dus, hoewel Sarico zich afvraagt of het voor hen interessant is lid te worden.
Belangstelling
Met computers werken is Sarico’s grote hobby. Dat komt de vereniging waarschijnlijk wel van pas, want die raakte pas nog het Academia-logo kwijt nadat de harde schijf was gecrasht. ,,Ach”, zegt de nieuwe voorzitter, ,,dat is niet zo erg. We moeten eerst een vaste stek zien te regelen. Verder willen we dit jaar zeker dertig nieuwe leden werven en twee of drie grote activiteiten organiseren. Ik denk aan een feest en een lezingencyclus, liefst in samenwerking met andere verenigingen. We willen graag dat er meer gaat gebeuren. Maar de overige initiatieven moeten niet vanuit het bestuur komen, maar door onze leden worden aangedragen.”
Blij reageert hij op de belangstelling van andere verenigingen en het college van bestuur: ,,Bij de opening waren meer mensen aanwezig dan ik had verwacht. Maar met concrete voorstellen is nog niemand gekomen. Niet dat we daar op rekenden. Natuurlijk zullen we met eigen initiatieven moeten komen. Het zou overigens wel handig zijn als er vanuit het college wat materiële of financiële ondersteuning zou komen.”
Comments are closed.