Een symposium in november, volgend jaar mogelijk een televisieserie. Studentenpastor Hans van Drongelen praat vol vuur over de activiteiten van Motiv.
Delen
‘Heroic engineering‘ in 2001, ‘Engineering is magic‘ in 2002, en nu ‘The true engineer‘. Loopt er een rode draad door jullie symposia?
“Het gaat steeds om de diepere motieven van studenten om voor een studie te kiezen. Een civieler vertelde ons onlangs: beton is interessant, maar als ik de rivier zie stromen, het licht zie breken op het water, besef ik: de civiele techniek is mijn wereld.”
Na jarenlange aandacht voor de idealistische ingenieur hadden jullie ook een symposium aan de ingenieur zonder morele scrupules kunnen wijden.
“Ongewild ga je dan toch de angst voor technologie versterken waarvan onze maatschappij al doortrokken is. Dan kruipt de ingenieur nog dieper in zijn schulp. We willen juist een vonk laten overslaan. Ingenieurs moeten beseffen: wij hebben een visie, we hebben een rol te spelen in de maatschappij. Dat zelfbewustzijn heb je nodig om je staande te houden. Vernieuwers ontmoeten altijd tegenstand.”
De ware ingenieur, is dat geen onbereikbaar ideaal?
“Nee. Je komt ze in alle tijden tegen. Ingenieuze geesten, die beseffen dat de maatschappij vastloopt als we niet op zoek gaan naar nieuwe oplossingen.”
Hebben we anno 2004 genoeg van dat soort mensen?
“Wel onder de studenten. Die vertellen ons: ik ben niet in Delft gaan studeren om bestaande technologie te verfijnen, ik wil over vijf jaar met iets nieuws te komen. Prachtig. Maar onze huidige cultuur is gefixeerd op targets, doelmatigheid.
Er is een verlangen van mensen dat geen uitweg vindt. Dat zag je deze week bij de ceremonie voor André Hazes in de Arena. Als duizenden mensen zingen ‘Zij gelooft in mij’, wijst dat op een behoefte om deel uit te maken van een breder verband.”
Is zo’n collectieve roes niet heel vluchtig?
“Omdat de politiek het niet goed kan opvangen! Neem de Algemene Beschouwingen: de angst regeert. Natuurlijk, deze complexe maatschappij vraagt om regels, beleid. Maar laat de cijfers niet alles overheersen. Vergeet nooit het potentieel dat in mensen schuilt.”
Jullie hebben ook televisieplannen.
“Jan Douwe Kroeske kwam met het idee om een serie dubbelportretten te maken, waarin een student van de TU een bekende Nederlander ontmoet die het talent bezit om het beste uit mensen te halen. Zo komt ook de gedrevenheid van de studenten mooi uit.”
Het klinkt niet als een programma voor, zeg, Yorin.
“Waarom niet? We denken aan commerciële of regionale omroepen, omdat daar veel jongeren naar kijken. Maar het project is nog in een beginfase.”
Hans van Drongelen (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)
‘Heroic engineering‘ in 2001, ‘Engineering is magic‘ in 2002, en nu ‘The true engineer‘. Loopt er een rode draad door jullie symposia?
“Het gaat steeds om de diepere motieven van studenten om voor een studie te kiezen. Een civieler vertelde ons onlangs: beton is interessant, maar als ik de rivier zie stromen, het licht zie breken op het water, besef ik: de civiele techniek is mijn wereld.”
Na jarenlange aandacht voor de idealistische ingenieur hadden jullie ook een symposium aan de ingenieur zonder morele scrupules kunnen wijden.
“Ongewild ga je dan toch de angst voor technologie versterken waarvan onze maatschappij al doortrokken is. Dan kruipt de ingenieur nog dieper in zijn schulp. We willen juist een vonk laten overslaan. Ingenieurs moeten beseffen: wij hebben een visie, we hebben een rol te spelen in de maatschappij. Dat zelfbewustzijn heb je nodig om je staande te houden. Vernieuwers ontmoeten altijd tegenstand.”
De ware ingenieur, is dat geen onbereikbaar ideaal?
“Nee. Je komt ze in alle tijden tegen. Ingenieuze geesten, die beseffen dat de maatschappij vastloopt als we niet op zoek gaan naar nieuwe oplossingen.”
Hebben we anno 2004 genoeg van dat soort mensen?
“Wel onder de studenten. Die vertellen ons: ik ben niet in Delft gaan studeren om bestaande technologie te verfijnen, ik wil over vijf jaar met iets nieuws te komen. Prachtig. Maar onze huidige cultuur is gefixeerd op targets, doelmatigheid.
Er is een verlangen van mensen dat geen uitweg vindt. Dat zag je deze week bij de ceremonie voor André Hazes in de Arena. Als duizenden mensen zingen ‘Zij gelooft in mij’, wijst dat op een behoefte om deel uit te maken van een breder verband.”
Is zo’n collectieve roes niet heel vluchtig?
“Omdat de politiek het niet goed kan opvangen! Neem de Algemene Beschouwingen: de angst regeert. Natuurlijk, deze complexe maatschappij vraagt om regels, beleid. Maar laat de cijfers niet alles overheersen. Vergeet nooit het potentieel dat in mensen schuilt.”
Jullie hebben ook televisieplannen.
“Jan Douwe Kroeske kwam met het idee om een serie dubbelportretten te maken, waarin een student van de TU een bekende Nederlander ontmoet die het talent bezit om het beste uit mensen te halen. Zo komt ook de gedrevenheid van de studenten mooi uit.”
Het klinkt niet als een programma voor, zeg, Yorin.
“Waarom niet? We denken aan commerciële of regionale omroepen, omdat daar veel jongeren naar kijken. Maar het project is nog in een beginfase.”
Hans van Drongelen (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)
Comments are closed.