Wat God gescheiden heeft

Er gaat een zekere troost van uit: niet menselijk falen maar goddelijke beschikking bepaalt de loop der gebeurtenissen. Waarschijnlijk de reden dat zovelen geloven.

Onlangs ontdekte ik dat mijn vader op zijn best als onafhankelijk herontdekker van deze omkering-van-waarden te boek kan staan. De eminente fysicus Pauli heeft hetzelfde gezegd bij pogingen die andere eminente fysicus Einstein ervan te overtuigen zijn zoektocht naar de unificatie van gravitatie en elektromagnetisme te staken. Het is gegeven Pauli’s karakter niet onwaarschijnlijk dat dit een pesterige reactie was op Einsteins te pas en te onpas geciteerde uitspraak dat God niet dobbelt.

De Pauli-Lagendijk-senior uitspraak kwam onmiddellijk in mijn gedachten toen bekend werd dat de faculteiten der Technische Natuurkunde en der Scheikundige Technologie en Materiaalkunde op gezag van het College van Bestuur van de Technische Universiteit Delft verenigd zouden worden. Ik zie deze TN-STM vereniging als exemplarisch voor de volgende bestuurlijke wetmatigheid: bestuurders verenigen wat gescheiden is en scheiden wat verenigd is. Bestuurders die dat niet doen, doen namelijk helemaal niets, want voor al het andere hebben ze anderen aangesteld. Daar zijn het bestuurders voor. Het vergt een schier onmenselijke onbetamelijkheid om een bestuurlijk salaris te incasseren en niets te doen. Dus doen bestuurders het enige dat ze nog kunnen doen zonder het werk van anderen te doen die zij aangesteld hebben om dat werk te doen. Ergo: zij verenigen wat gescheiden is en scheiden wat verenigd is.

Helaas, bij geruchte ken ik een voorbeeld van bestuurlijke onbetamelijkheid, waarmee de wet empirisch gefalsificeerd is. Voormalig cvb-voorzitter Zeevalking deed naar verluidt weinig anders dan heen en weer reizen tussen Delft en Schiermonnikoog. Voor u is dit wellicht een bewijs van goddelijk ingrijpen in een bestaande wetmatigheid, zeg maar een wonder, voor mij echter eerder een aanwijzing dat er verborgen variabelen in het spel zijn, zij het mogelijk andere dan die waar Einstein naar op zoek was toen hij de natuur het dobbelen verbood. Zou het de lokroep van een aantrekkelijk woonoord zijn? In dat geval ben ik graag bereid een bijdrage naar draagkracht te geven voor de aanschaf van een ambtsresidentie ver van hier voor cvb-voorzitters, mits iedere vorm van telecommunicatie wordt uitgesloten. Ik verdubbel mijn bijdrage als ministers van onderwijs ook van deze faciliteit gebruik mogen maken.

De conclusie dat de verenigde faculteit der Technische Natuurwetenschappen in de toekomst gescheiden wordt, is dus niet onontkoombaar, maar een gokje daarop wil ik graag met u wagen. Als gokker bevind ik mij daarbij in goed gezelschap. Vele eminente fysici zijn er namelijk van overtuigd dat God wel degelijk dobbelt. In laatste instantie bepaalt geen fijnzinnigheid of boosaardigheid maar blind toeval wat gescheiden of verenigd wordt. Ook een troost, maar wel een schrale.

‘Wat God gescheiden heeft zal de mens niet verenigen’, zei mijn vader toen het huwelijk van mijn dochter stukliep. Hoewel mijn hoofd op dat moment niet naar spitsvondigheden stond, kon ik die opmerking achteraf toch wel waarderen. Er gaat een zekere troost van uit: niet menselijk falen maar goddelijke beschikking bepaalt de loop der gebeurtenissen. Waarschijnlijk de reden dat zovelen geloven.

Onlangs ontdekte ik dat mijn vader op zijn best als onafhankelijk herontdekker van deze omkering-van-waarden te boek kan staan. De eminente fysicus Pauli heeft hetzelfde gezegd bij pogingen die andere eminente fysicus Einstein ervan te overtuigen zijn zoektocht naar de unificatie van gravitatie en elektromagnetisme te staken. Het is gegeven Pauli’s karakter niet onwaarschijnlijk dat dit een pesterige reactie was op Einsteins te pas en te onpas geciteerde uitspraak dat God niet dobbelt.

De Pauli-Lagendijk-senior uitspraak kwam onmiddellijk in mijn gedachten toen bekend werd dat de faculteiten der Technische Natuurkunde en der Scheikundige Technologie en Materiaalkunde op gezag van het College van Bestuur van de Technische Universiteit Delft verenigd zouden worden. Ik zie deze TN-STM vereniging als exemplarisch voor de volgende bestuurlijke wetmatigheid: bestuurders verenigen wat gescheiden is en scheiden wat verenigd is. Bestuurders die dat niet doen, doen namelijk helemaal niets, want voor al het andere hebben ze anderen aangesteld. Daar zijn het bestuurders voor. Het vergt een schier onmenselijke onbetamelijkheid om een bestuurlijk salaris te incasseren en niets te doen. Dus doen bestuurders het enige dat ze nog kunnen doen zonder het werk van anderen te doen die zij aangesteld hebben om dat werk te doen. Ergo: zij verenigen wat gescheiden is en scheiden wat verenigd is.

Helaas, bij geruchte ken ik een voorbeeld van bestuurlijke onbetamelijkheid, waarmee de wet empirisch gefalsificeerd is. Voormalig cvb-voorzitter Zeevalking deed naar verluidt weinig anders dan heen en weer reizen tussen Delft en Schiermonnikoog. Voor u is dit wellicht een bewijs van goddelijk ingrijpen in een bestaande wetmatigheid, zeg maar een wonder, voor mij echter eerder een aanwijzing dat er verborgen variabelen in het spel zijn, zij het mogelijk andere dan die waar Einstein naar op zoek was toen hij de natuur het dobbelen verbood. Zou het de lokroep van een aantrekkelijk woonoord zijn? In dat geval ben ik graag bereid een bijdrage naar draagkracht te geven voor de aanschaf van een ambtsresidentie ver van hier voor cvb-voorzitters, mits iedere vorm van telecommunicatie wordt uitgesloten. Ik verdubbel mijn bijdrage als ministers van onderwijs ook van deze faciliteit gebruik mogen maken.

De conclusie dat de verenigde faculteit der Technische Natuurwetenschappen in de toekomst gescheiden wordt, is dus niet onontkoombaar, maar een gokje daarop wil ik graag met u wagen. Als gokker bevind ik mij daarbij in goed gezelschap. Vele eminente fysici zijn er namelijk van overtuigd dat God wel degelijk dobbelt. In laatste instantie bepaalt geen fijnzinnigheid of boosaardigheid maar blind toeval wat gescheiden of verenigd wordt. Ook een troost, maar wel een schrale.