Wandelen met een wildvreemde: ‘Helemaal niet onwennig’

Op donderdagmorgen om 09.55 uur loopt Matthijs Schrage naar binnen bij Neef Rob, het café waar alle aan elkaar gekoppelde studenten hun wandeling starten. Een paar minuten later komt Isabelle van Heijzen aanfietsen. Ze zet haar stalen ros op slot, kijkt even om zich heen en gaat dan ook naar binnen. Matthijs en Isabelle ‘spotten’ elkaar meteen. Of dat onwennig is, een eerste ontmoeting met iemand die je niet kent? Dat valt mee want ze raken meteen aan de praat: “Waar heb jij over de Walk and Talk gelezen?” klinkt de eerste vraag.

Deelenemers kunnen kiezen uit twee wandelroutes – een kort en een langere

Het idee van de Walk and Talk is simpel: je schrijft je in, neemt een koffie-to-go mee op kosten van de VSSD en loopt met de door de vakbond gekoppelde medestudent een vaste route. Alles volgens RIVM-maatregelen. Deelnemers kunnen kiezen uit twee wandelroutes – een korte van een half uur en een lange van een uur. Niet iedereen volgt die ook daadwerkelijk. Isabelle: “We hebben gewoon door de stad geslenterd”, vertelt ze.

Isabelle is eerstejaars civiele techniek en woont in een studentenhuis met twee andere vrouwen. De lockdown vindt ze niet zozeer zwaar, maar ze merkt wel dat ze veel behoefte heeft aan sociaal contact. Ze is close met haar huisgenoten, spreekt regelmatig af met commissie- of verenigingsgenoten en ziet een aantal studiegenoten één keer in de week tijdens een practicumvak op de campus. Ondanks al die contacten is zo’n wandeling ook welkom. “Ik vind het altijd leuk om nieuwe mensen te ontmoeten.”

Het is de tweede keer dat Isabelle zich aan een medestudent laat koppelen. “Met de vrouw die ik tijdens de eerste wandeling ontmoette, heb ik nog een keer afgesproken.”

Makkelijke prater
Deelnemers schrijven zich online in en worden aan elkaar gekoppeld aan de hand van hun taal-, tijds- en geslachtsvoorkeuren. Met het initiatief hoopt de VSSD eenzaamheid onder studenten wat te verminderen. Is derdejaars student werktuigbouwkunde Matthijs – die in zijn eentje in een studio woont – sinds de lockdown niet eenzaam? Niet echt, vertelt hij. “Als ik behoefte heb aan sociaal contact app ik iemand. En verder vind ik het eigenlijk prima om alleen te zijn. Het past bij mijn aard.”

Door zijn studie en zijn werkzaamheden voor Epoch – het eerste nieuwe dreamteam dat is toegelaten tot de dreamhall van de TU Delft – heeft hij het behoorlijk druk. Toch besloot hij zich op te geven Walk and Talk. “Het is een leuk initiatief en ik was gewoon erg benieuwd naar hoe het is om met een nieuw iemand af te spreken. Isabelle is een makkelijke prater, dus het was niet ongemakkelijk of onwennig.”

Matthijs en Isabelle denken niet dat deze wandeling een nieuwe vriendschap oplevert. “Maar we hebben wel nummers uitgewisseld.” Opgeven voor Walk and Talk kan nog steeds.

Marjolein van der Veldt en Annebelle de Bruijn