Waarschuwing

In lijn daarvan moet u deze column beschouwen als een waarschuwing, maar dan voor aardse aangelegenheden.

Allereerst waarschuw ik u voor vaak gebruikte woorden en delen van zinnen die het tegenovergestelde bedoelen van wat ze letterlijk zeggen. Dus als iemand een zin begint met ‘Met alle respect’, dan kunt u er vergif op innemen dat u de volle laag krijgt en dat er een poging tot karaktermoord zal worden gedaan. Als iemand zegt dat hij of zij ‘In principe iets niet (wel) doet’, dan is het bijna zeker dat diegene dat altijd wel (niet) doet. Dat geldt ook voor het begrip ‘normaliter’ dat altijd verwijst naar een abnormale situatie. De bijna heilige twee-eenheid ‘Ja, maar’ moet vertaald worden als ‘Nee’. En tot slot, met de veelgehoorde opmerking ‘Emoties zijn goed’ wordt bedoeld dat iedereen die emoties heeft knettergek is en geen besluiten mag nemen.

Hoed u ook voor managers. U weet wel, die beroepsgroep die overschat wordt (daaraan doen ze vooral zelf) en zichzelf daarom overbetaalt. Over managers valt veel te zeggen maar hier voldoet een enkele zin uit het lied ‘Onze Jan is manager geworden’ van Joop Visser: ‘Werken lukte nooit zo goed, maar nu vertelt-ie hoe het moet, onze Jan is manager geworden’. Ook het begrip leiderschap en zijn beoefenaren moet in de gaten worden gehouden. Zij zijn meesters in een perverse vorm van reverse psychology’ als iedereen zegt dat A het juist antwoord is, dan is het volgens hen juist B. Denk aan de eurocrisis die de oorzaak is van het binnenhalen van landen die niet binnen Europa passen. Wat is de reactie van de leiders? Juist, meer Europa! Juist door een exotisch standpunt in te nemen hoopt men bewondering te kweken: ‘Kijk onze leider eens tegen de stroom inroeien! Nou als hij zo sterk in zijn opvattingen gelooft, dan moet ie wel gelijk hebben!’ De echte leider is ook te herkennen aan stellingen dat geen enkel individu belangrijker is dan de organisatie. Behalve hijzelf natuurlijk. Zij weten wat goed voor ons is, daar ben je immers leider voor. Wat managers en leiders delen is hun afgunst voor inhoud. Zij vinden het proces het allerbelangrijkste wat er is. Sterker nog, ik ken managers en leiders die vinden dat des te minder ze weten van de inhoud, des te beter ze op het proces kunnen sturen. Het zijn droevige tijden waarin onkunde een deugd is geworden. Nou vooruit, nog een keer Joop Visser: ‘Hij vergadert met plezier, en regelt op papier hele dagen halve zaken, waar ie geen verstand van heeft, onze Jan is manager geworden’. Maar pas ook op voor wetenschappers. Het zijn net dieven, met dat verschil dat ze elkaar vertellen waar ze de boel gestolen hebben. Hoewel er tegenwoordig ook wetenschappers opduiken die hun eigen data en citaten bij elkaar verzinnen. U bent dus gewaarschuwd.

Patrick van der Duin is toekomstonderzoeker bij de sectie technology, strategy and entrepeneurship van de faculteit Techniek, Bestuur en Management.

Tim Nai graduated from the faculty of Mechanical, Maritime and Materials Engineering in January of this year, after which he travelled to China to learn Mandarin Chinese (on top of the Cantonese that he had learnt at home). After China, Nai continued his travels through Asia. When he returned home to Holland, almost a year later, he was surprised when his thesis supervisor, Dr Just Herder, called, insisting that he should attend the annual conference of the Dutch Society for Precision Engineering, held earlier this month. At the conference, Nai was even more surprised when he was awarded the Wim van der Hoek Constructor’s Award for special achievement in the field of mechanical engineering.

Nai’s graduation project involved devising a flexible tool that allows surgeons performing knee operations to work ‘round the bend’ in the knee.
“Current surgical tools are not flexible,” explains Dr Gabriëlle Tuijthof, Nai’s co-supervisor. “Instead, a surgeon will use multiple punches from a set of 15 to 20, each with different angles to reach difficult corners in the knee joint.” Switching between tools costs time, bothers the patient and increases the risk of infection. The tweezers that Nai developed however have a flexible shaft, capable of bending 25 degrees to left and right.

Designing it was no easy feat. “It cost me a year and a half,” Nai says. “To convey large forces, the shaft had to be both stiff and flexible. That’s a difficult combination.”
Nai began his research by making an inventory of flexible mechanisms, eventually choosing a principle called ‘rolling link’. Nai: “A rolling link consists of two convex surfaces in contact with each other. It works like a knee joint and can convey large forces under different angles.” 
Nai won the Wim van der Hoek award in part for the elegant way in which he produced the tool’s joint from a single 3-millimetre wide steel bar. A single, very thin (0.028 millimetre) steel string holds the convex steel surfaces together, with a laser used to cut the surfaces and metal string from one metal bar.

The tweezers are not ready for market yet, says Dr Jules Scheltes, from Deam, who specialises in marketing innovative medical tools: “You must have a working prototype – not only the shaft, but a fully functional beak and a handle, so that surgeons can try it out.” Moreover, medical markets are difficult to penetrate: a new tool only has a chance of gaining acceptance if it shortens the operation time, allows for new operations to be performed, or substantially reduces the risk of complications. Another TU Delft student will now develop a beak for Nai’s award-winning tweezers.