Vijf vragen aan LSVb-voorzitter Tom Hoven

Toen de bezetting van het Bungehuis van de Universiteit van Amsterdam vorige week in volle gang was, liet de Landelijke Studentenvakbond weten dat het weliswaar begrip had voor de bezetters maar de actie toch niet kon steunen. Die houding is inmiddels omgeslagen: toen woensdagavond honderden boze actievoerders het Maagdenhuis binnenstormden, twitterde LSVb-voorzitter Tom Hoven verheugd “dat ik dit nog mag meemaken in mijn bestuursjaar.”

Wat is er in de tussentijd veranderd?

Hoven: “Een aantal belangrijke dingen. De eisen van de actievoerders zijn nu duidelijk geformuleerd en dat was in het Bungehuis niet het geval. Dat was voor ons een belangrijk punt. Bovendien is het Maagdenhuis geen onderwijsgebouw, maar een bestuursgebouw. De actie hindert het onderwijs en onderzoek dus niet.”

Wat betekent jullie steun voor de actievoerders?

“Ik probeer nu zo veel mogelijk in het Maagdenhuis te zijn. Dat lukt niet 24 uur per dag, want er zijn natuurlijk ook nog andere dingen die moeten gebeuren. Als je het hebt over financiële steun of rechtsbijstand; dat is nog niet ter sprake gekomen, dat is momenteel ook nog niet aan de orde. Maar er wordt hier tijdens vergaderingen bijvoorbeeld wel gebruik gemaakt van een geluidsinstallatie van één van onze lidbonden. En als ze iets nodig hebben, weten ze de LSVb te vinden.”

De LSVb heeft zelf ook drie eisen op tafel gelegd. Dat zijn andere eisen dat die van de actievoerders in het Maagdenhuis. Hoe zit dat?

“Wij richten ons natuurlijk op de dingen die in de wet moeten veranderen, terwijl de actievoerders ook een aantal zaken aansnijden die alleen in Amsterdam spelen. Maar in principe komen de eisen wel degelijk overeen. We willen bijvoorbeeld af van rendementsafspraken zoals het bindend studieadvies en de harde knip. Dan wordt het voor studenten makkelijker hun eigen studietempo te bepalen. Dit soort zaken leeft in het Maagdenhuis ook heel erg.”

Het bestuur van de UvA zegt: dit zijn landelijke problemen, het is eigenlijk toeval dat het nu in Amsterdam tot een uitbarsting komt.

“Nou, dat is geen toeval hoor. Er zijn hier de afgelopen tijd zo veel dingen misgegaan. Denk bijvoorbeeld aan de fusie van de twee Amsterdamse bètafaculteiten. Toen de medezeggenschap daar niet mee instemde, is dat via een omweg alsnog doorgedrukt. Ook bij de bezuinigingen op de geesteswetenschappen is de medezeggenschap keihard gepasseerd. Dit heeft het college van bestuur echt aan zichzelf te danken.”

Hoe groot acht je de kans dat de vlam ook in andere studentensteden in de pan slaat?

“Die kans is reëel, er is overal onvrede over de inspraak van studenten en docenten in het bestuur. In Groningen is bijvoorbeeld al een groep die zich net als de actievoerders hier ‘De Nieuwe Universiteit’ noemt. Of dat daadwerkelijk groot gaat worden is natuurlijk altijd de vraag. Maar actievoeren heeft duidelijk zin, blijkt. Er wordt nu wel naar de studenten geluisterd.”