Vergoeding ziektekosten vormt dilemma

Menig werknemer in het bedrijfsleven valt onder de ziekenfondsverzekering. Het is een ‘goed gebruik’ dat de werkgever een deel van de ziekenfondspremie voor deze medewerkers betaalt. Ambtenaren zijn uitgesloten van de ziekenfondsregeling en moeten zich allemaal particulier verzekeren. Dat houdt in dat een medewerker zelf de volledige ziektekostenpremie moet betalen. Om haar ambtenaren niet teveel achter te stellen bij werknemers in het bedrijfsleven, vergoedt de overheid een deel van de ziektekostenpremie.

Voor de sector onderwijs (ambtenaren zijn ingedeeld in verschillende sectoren) is dit vastgelegd in het Besluit Ziektekosten Onderwijs- en Onderzoekspersoneel (ZKOO). Twee keer per jaar wordt een vergoeding voor de premie uitgekeerd.

De hoogte van het uitgekeerde bedrag is afhankelijk van het aantal gewerkte uren. Iemand die voltijds werkt, krijgt meer dan een deeltijdwerker. Dit geldt zo in alle overheidssectoren.

Een medewerker van de sector rechterlijke macht heeft hierover een procedure aangespannen bij de Centrale Raad voor Beroep. De gedeeltelijke vergoeding van de ziektekostenpremie zou in strijd zijn met de Wet verbod op Onderscheid op grond van Arbeidsduur (WOA). Op grond van deze wet, betoogt hij, zouden parttimers ook recht hebben op de maximale vergoeding van de premie.
Principe

Frans Kok, beleidsmedewerker arbeidsvoorwaarden en overlegzaken van de stafeenheid personeel en organisatie ziet de discussie over de ZKOO als een principiële kwestie: ,,Bij het vaststellen van een salaris wordt uitgegaan van het aantal gewerkte uren. Beschouw je de tegemoetkoming in de ziektekostenpremie als een onderdeel van het salaris dan is het terecht dat deeltijdwerkers een lager bedrag krijgen. Ze werken minder, dus is de vergoeding lager. Enige jaren geleden heeft de Commissie Gelijke Behandeling (CGB) zich op het standpunt gesteld dat de ziektekostenpremie onderdeel uitmaakt van het loon. Volgens de commissie was de gedeeltelijke vergoeding niet in strijd met de wet gelijke behandeling. Onlangs heeft de commissie haar standpunt echter gewijzigd; ze vindt nu dat de ZKOO wél in strijd is met de wet.”

Dat was aanleiding voor de bewuste medewerker uit de sector rechterlijke macht om een procedure bij de raad te starten.

De uiteindelijke uitspraak in deze procedure is ook van belang voor TU-medewerkers, volgens rechtspositie-medewerker Pierre van der Have. ,,De overheid is weliswaar onderverdeeld in sectoren met ieder een eigen cao, maar een uitspraak van de raad geldt voor alle sectoren. Wanneer de medewerker van de rechterlijke macht gelijk krijgt, dan moet ook deonderwijssector deeltijd- en fulltime medewerkers een gelijke vergoeding van de ziektekostenpremie geven. Voor het onderwijs – een sector met veel deeltijdwerkers – betekent dat een grote financiële tegenvaller.”
Merkwaardig

Het is nog onduidelijk wanneer de Raad een uitspraak zal doen. Zowel Kok als Van der Have komt er niet uit wat de beste uitspraak zou zijn. ,,Het is een lastige zaak. Als je in deeltijd werkt, krijg je bij werkloosheid ook alleen de uren vergoed die je hebt gewerkt. Aan de andere kant ben je bij een ziektekostenverzekering altijd verplicht je volledig te verzekeren. Je betaalt derhalve evenveel als iemand met een volledige baan, maar je krijgt maar een deel van die kosten terug. Het is een lastige en principiële kwestie en het is koffiedik kijken wat de uitkomst zal zijn.”

Van der Have zou het niet verbazen als de hele ZKOO nog eens onder de loep genomen wordt. Terecht, is zijn mening, want de regeling leidt soms tot merkwaardige situaties. ,,Stel dat beide partners aan de TU werken; de ene twee dagen per week en de andere vijf. De deeltijdwerker krijgt maar een gedeeltelijke vergoeding. Zou hij of zij helemaal niet werken, dan zou de partner een dubbele vergoeding van de ziektekosten ontvangen. Dat is raar. In feite word je gestraft als je werkt en dat klopt natuurlijk niet.”

Menig werknemer in het bedrijfsleven valt onder de ziekenfondsverzekering. Het is een ‘goed gebruik’ dat de werkgever een deel van de ziekenfondspremie voor deze medewerkers betaalt. Ambtenaren zijn uitgesloten van de ziekenfondsregeling en moeten zich allemaal particulier verzekeren. Dat houdt in dat een medewerker zelf de volledige ziektekostenpremie moet betalen. Om haar ambtenaren niet teveel achter te stellen bij werknemers in het bedrijfsleven, vergoedt de overheid een deel van de ziektekostenpremie.

Voor de sector onderwijs (ambtenaren zijn ingedeeld in verschillende sectoren) is dit vastgelegd in het Besluit Ziektekosten Onderwijs- en Onderzoekspersoneel (ZKOO). Twee keer per jaar wordt een vergoeding voor de premie uitgekeerd.

De hoogte van het uitgekeerde bedrag is afhankelijk van het aantal gewerkte uren. Iemand die voltijds werkt, krijgt meer dan een deeltijdwerker. Dit geldt zo in alle overheidssectoren.

Een medewerker van de sector rechterlijke macht heeft hierover een procedure aangespannen bij de Centrale Raad voor Beroep. De gedeeltelijke vergoeding van de ziektekostenpremie zou in strijd zijn met de Wet verbod op Onderscheid op grond van Arbeidsduur (WOA). Op grond van deze wet, betoogt hij, zouden parttimers ook recht hebben op de maximale vergoeding van de premie.
Principe

Frans Kok, beleidsmedewerker arbeidsvoorwaarden en overlegzaken van de stafeenheid personeel en organisatie ziet de discussie over de ZKOO als een principiële kwestie: ,,Bij het vaststellen van een salaris wordt uitgegaan van het aantal gewerkte uren. Beschouw je de tegemoetkoming in de ziektekostenpremie als een onderdeel van het salaris dan is het terecht dat deeltijdwerkers een lager bedrag krijgen. Ze werken minder, dus is de vergoeding lager. Enige jaren geleden heeft de Commissie Gelijke Behandeling (CGB) zich op het standpunt gesteld dat de ziektekostenpremie onderdeel uitmaakt van het loon. Volgens de commissie was de gedeeltelijke vergoeding niet in strijd met de wet gelijke behandeling. Onlangs heeft de commissie haar standpunt echter gewijzigd; ze vindt nu dat de ZKOO wél in strijd is met de wet.”

Dat was aanleiding voor de bewuste medewerker uit de sector rechterlijke macht om een procedure bij de raad te starten.

De uiteindelijke uitspraak in deze procedure is ook van belang voor TU-medewerkers, volgens rechtspositie-medewerker Pierre van der Have. ,,De overheid is weliswaar onderverdeeld in sectoren met ieder een eigen cao, maar een uitspraak van de raad geldt voor alle sectoren. Wanneer de medewerker van de rechterlijke macht gelijk krijgt, dan moet ook deonderwijssector deeltijd- en fulltime medewerkers een gelijke vergoeding van de ziektekostenpremie geven. Voor het onderwijs – een sector met veel deeltijdwerkers – betekent dat een grote financiële tegenvaller.”
Merkwaardig

Het is nog onduidelijk wanneer de Raad een uitspraak zal doen. Zowel Kok als Van der Have komt er niet uit wat de beste uitspraak zou zijn. ,,Het is een lastige zaak. Als je in deeltijd werkt, krijg je bij werkloosheid ook alleen de uren vergoed die je hebt gewerkt. Aan de andere kant ben je bij een ziektekostenverzekering altijd verplicht je volledig te verzekeren. Je betaalt derhalve evenveel als iemand met een volledige baan, maar je krijgt maar een deel van die kosten terug. Het is een lastige en principiële kwestie en het is koffiedik kijken wat de uitkomst zal zijn.”

Van der Have zou het niet verbazen als de hele ZKOO nog eens onder de loep genomen wordt. Terecht, is zijn mening, want de regeling leidt soms tot merkwaardige situaties. ,,Stel dat beide partners aan de TU werken; de ene twee dagen per week en de andere vijf. De deeltijdwerker krijgt maar een gedeeltelijke vergoeding. Zou hij of zij helemaal niet werken, dan zou de partner een dubbele vergoeding van de ziektekosten ontvangen. Dat is raar. In feite word je gestraft als je werkt en dat klopt natuurlijk niet.”