Vechten tegen water

Het nieuwe jaar was nog maar een paar dagen oud toen de loopbaandroom van Hessel Voortman wel heel dichtbij kwam. Arcadis sleepte een order van 150 miljoen dollar in de wacht om de waterkering van New Orleans te bouwen. Een opdracht die waterbouwers doet watertanden. “De kans is heel klein voor een waterbouwkundige, dat je de hele waterkering mag bedenken en ontwerpen”, zegt Voortman. “Nu mogen wij een stormvloedkering ontwerpen voor New Orlans. Een heel spectaculaire opdracht.” Arcadis is een van de grootste Nederlandse bedrijven, met vestigingen over hele wereld. Het is gespecialiseerd in milieu, infrastructuur en waterbouwkunde.

De gevolgen van de falende waterkering van The Big Easy staan bij miljoenen mensen nog op het netvlies gegrifd. Door orkaan Katrina kwam de hele stad onder water te staan. Mensen werden door wind en water meegesleurd, huizen vielen uiteen en auto’s werden getorpedeerd. De zware taak een volgende ramp te voorkomen, rust op de schouders van Arcadis.

Hoe het bedrijf dat aanpakt, is nog niet duidelijk. Arcadis laat alle opties, van een duinenrij in zee tot schotten die uit de grond komen bij hoogwater, open. “We hebben de opdracht net binnen; een contract voor vijf jaar”, zegt Voortman. “Binnenkort bekijken we wat onze aanpak zal zijn.”

Het is nog niet duidelijk of Voortman onderdeel zal uitmaken van het New Orleans-team. “Maar ik verwacht ingezet te worden”, zegt hij. Dat is geen overmoedige reactie, want Voortman werkte sinds 2002, toen hij bij Arcadis in dienst trad, aan veel waterbouwkundige projecten mee.

Zo rekent hij op dit moment aan de Tweede Maasvlakte, de uitbreiding van de haven van Rotterdam. “Het gaat om een indrukwekkende uitbreiding van tweeduizend hectare, dat is echt enorm. Je kunt natuurlijk niet zomaar een pannenkoek zand in de zee gooien, de uitwerking is moeilijk en daarom zo interessant.”
Bergriviertjes

Voortman werkte de afgelopen jaren ook aan kleinere projecten, maar altijd stond de Nederlandse strijd met het water voorop. Hij maakte ontwerpen en berekeningen voor het verstevigen van Nederlandse dijken. In Stavoren wekte hij aan de Johan Friso-sluis. Plezierboten moeten daar nu regelmatig aansluiten in een lange rij en uren wachten. Voortman rekende daarom aan een nieuwe sluis, zodat de 45 duizend bootjes die de sluis per jaar passeren, sneller kunnen doorvaren. “Die kleine opdrachten hebben ook hun charmes”, zegt Voortman. “Je ziet direct resultaat en je lost een probleem op.”

Voortman is al van jongs af aan gefascineerd door het water. “Op de lagere school bewaarde ik plaatjes van de Oosterscheldewerken. In de zandbak maakte ik al dijkjes en grachten. Nu wandel ik graag door de bergen als ik op vakantie ben. Ik blijf dan altijd even stilstaan bij bergriviertjes. Dan realiseer ik me dat hoe klein het stroompje water ook maar is, het waarschijnlijk al tienduizenden jaren bestaat en ervoor zorgt dat ik door het dal kan lopen.”

In 2002 maakte Voortman een belangrijke overstap in zijn loopbaan. Na zijn studie civiele techniek en aansluitende promotie aan de TU, stapte hij over naar het bedrijfsleven. Hij snakte ernaar dat zijn ontwerpen en ideeën niet alleen in de computer zouden bestaan, maar daadwerkelijk werden uitgevoerd.

“Ik vond het heel interessant om te promoveren”, zegt de oud-student. “Omdat ik steeds meer kennis opdeed van de waterbouw. Steeds weer verlegde ik de grenzen van wat ik wist. Maar nadat ik klaar was met mijn onderzoek, wilde ik graag de handen uit de mouwen steken. Ik werkte tijdens mijn promotie aan ontwerpmethodes gebaseerd op risicoanalyse. Heel interessant, maar het is tot nu toe nauwelijks toegepast. Ik wilde dichter op de praktijk zitten. Daarom ging ik bij Arcadis werken. Dat was heel spannend en het zorgde voor extra druk, want mijn oplossingen moeten natuurlijk wel helemaal kloppen. Anders krijgen mensen natte voeten.”
Communicatie

Bij Arcadis merkte Voortman dat er inderdaad een groot verschil bestaat tussen een loopbaan in de theorie en de praktijk van de waterbouwkunde. Door zijn promotie en studie aan de TU zat het met zijn technische kennis wel snor. “Maar communicatie is ook heel belangrijk in dit vak. Je moet een technische oplossing vinden voor een moeilijk hydraulisch probleem, maar dat ook helder uit kunnen leggen aan klanten, die niets van de techniek weten. Als je in Nederland bij waterkeringen iets wilt aanpassen, moet je aan een heleboel vergunningsvoorschriften voldoen. Je moet bewijzen dat de dijk of sluis goed blijft werken, ondanks de veranderingen die je door wilt voeren. Daarvoor moet je veel overleggen met gemeentes en de opdrachtgever. Ik werkte bijvoorbeeld aan een oeververbinding, een spoorbrug over het water. Toen had ik steeds contact met Prorail.”

Aan het vele vergaderen en overleggen met anderen moest Voortman in het begin wennen. “Die communicatieve vaardigheden leren ze je niet verplicht in Delft. Maar dat vind ik niet erg. Delft staat bekend om het analytisch denken en dat moet zeker zo blijven. Studenten kunnen trouwens wel bijvakken volgen om beter uit hun woorden te komen. Ik heb tijdens mijn studie vakken gevolgd over mondeling presenteren bij de toenmalige faculteit Wijsbegeerte, Techniek en Management. Die verantwoordelijkheid kunnen studenten dus zelf nemen. Als ze het bedrijfsleven in willen, raad ik ze zeker aan die cursussen te volgen.”

Waterbouwers zullen in de nabije toekomst al hun communicatieve vaardigheden hard nodig hebben, meent Voortman. Want hij voorziet grote problemen voor de Nederlandse dijken als er niet snel wordt ingegrepen. “Uit een recent onderzoek is gebleken dat 20 procent van de waterkeringen niet aan de norm voldoet. Dat betekent dat er nog veel werk aan de winkel is voor ons. We kunnen in Nederland niet rustig achterover leunen. De laatste tien jaar neemt de aandacht af voor het verstevigen van dijken en dat is zorgwekkend. Omdat we lange tijd geen overstromingen hebben gehad in Nederland, betekent dat niet dat we minder aan onze dijken hoeven te doen. In Nederland moeten we altijd waakzaam blijven. Je hebt hier geen orkanen zoals in New Orleans, maar wel flinke stormen, zoals die van vorige week donderdag.”

Sinds 1 januari heeft Voortman een nieuwe functie bij Arcadis. Voorheen was hij specialist, iemand die vooral zijn technische kennis gebruikt om aan ontwerpen mee te rekenen. Nu is hij adviseur en stuurt mensen aan. “Als er bijvoorbeeld een probleem is met een dijkversterking, dan word ik projectleider. Ik kijk naar de technische mogelijkheden en krijg mensen tot mijn beschikking. En ik heb nu nog meer contact met klanten.”

Welke functies Voortman in de toekomst wil vervullen binnen Arcadis, weet hij nog niet. Maar stiekem hoopt hij nog op een vervlogen droom. “Eigenlijk had ik muzikant willen worden. Ik ben altijd jaloers geweest op mensen die hun geld verdienen met muziek maken. Maar dan had ik daar eerder mee moeten beginnen. Bovendien zou ik als podiumartiest de theorie van de waterbouwkunde wel heel erg missen. Nu speel ik thuis veel akoestische gitaar en daarmee maak ik die mislukte carrière toch nog een beetje goed.”

Naam: Hessel Voortman

Leeftijd: 34 jaar

Woonplaats: Nijkerk

Verliefd/verloofd/getrouwd: Getrouwd

Studie: Civiele techniek

Afgestudeerd: 1997

Afstudeeronderwerp: Optimalisatie van golfbrekers

Loopbaan: Na zijn studie ging Voortman aan de slag als promovendus bij de faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen. Hij onderzocht ontwerpmethodes gebaseerd op risicoanalyse. Na zijn promotie in 2002 ging hij werken bij Arcadis, eerst als specialist en sinds 1 januari 2007 als adviseur.

(Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

Het nieuwe jaar was nog maar een paar dagen oud toen de loopbaandroom van Hessel Voortman wel heel dichtbij kwam. Arcadis sleepte een order van 150 miljoen dollar in de wacht om de waterkering van New Orleans te bouwen. Een opdracht die waterbouwers doet watertanden. “De kans is heel klein voor een waterbouwkundige, dat je de hele waterkering mag bedenken en ontwerpen”, zegt Voortman. “Nu mogen wij een stormvloedkering ontwerpen voor New Orlans. Een heel spectaculaire opdracht.” Arcadis is een van de grootste Nederlandse bedrijven, met vestigingen over hele wereld. Het is gespecialiseerd in milieu, infrastructuur en waterbouwkunde.

De gevolgen van de falende waterkering van The Big Easy staan bij miljoenen mensen nog op het netvlies gegrifd. Door orkaan Katrina kwam de hele stad onder water te staan. Mensen werden door wind en water meegesleurd, huizen vielen uiteen en auto’s werden getorpedeerd. De zware taak een volgende ramp te voorkomen, rust op de schouders van Arcadis.

Hoe het bedrijf dat aanpakt, is nog niet duidelijk. Arcadis laat alle opties, van een duinenrij in zee tot schotten die uit de grond komen bij hoogwater, open. “We hebben de opdracht net binnen; een contract voor vijf jaar”, zegt Voortman. “Binnenkort bekijken we wat onze aanpak zal zijn.”

Het is nog niet duidelijk of Voortman onderdeel zal uitmaken van het New Orleans-team. “Maar ik verwacht ingezet te worden”, zegt hij. Dat is geen overmoedige reactie, want Voortman werkte sinds 2002, toen hij bij Arcadis in dienst trad, aan veel waterbouwkundige projecten mee.

Zo rekent hij op dit moment aan de Tweede Maasvlakte, de uitbreiding van de haven van Rotterdam. “Het gaat om een indrukwekkende uitbreiding van tweeduizend hectare, dat is echt enorm. Je kunt natuurlijk niet zomaar een pannenkoek zand in de zee gooien, de uitwerking is moeilijk en daarom zo interessant.”
Bergriviertjes

Voortman werkte de afgelopen jaren ook aan kleinere projecten, maar altijd stond de Nederlandse strijd met het water voorop. Hij maakte ontwerpen en berekeningen voor het verstevigen van Nederlandse dijken. In Stavoren wekte hij aan de Johan Friso-sluis. Plezierboten moeten daar nu regelmatig aansluiten in een lange rij en uren wachten. Voortman rekende daarom aan een nieuwe sluis, zodat de 45 duizend bootjes die de sluis per jaar passeren, sneller kunnen doorvaren. “Die kleine opdrachten hebben ook hun charmes”, zegt Voortman. “Je ziet direct resultaat en je lost een probleem op.”

Voortman is al van jongs af aan gefascineerd door het water. “Op de lagere school bewaarde ik plaatjes van de Oosterscheldewerken. In de zandbak maakte ik al dijkjes en grachten. Nu wandel ik graag door de bergen als ik op vakantie ben. Ik blijf dan altijd even stilstaan bij bergriviertjes. Dan realiseer ik me dat hoe klein het stroompje water ook maar is, het waarschijnlijk al tienduizenden jaren bestaat en ervoor zorgt dat ik door het dal kan lopen.”

In 2002 maakte Voortman een belangrijke overstap in zijn loopbaan. Na zijn studie civiele techniek en aansluitende promotie aan de TU, stapte hij over naar het bedrijfsleven. Hij snakte ernaar dat zijn ontwerpen en ideeën niet alleen in de computer zouden bestaan, maar daadwerkelijk werden uitgevoerd.

“Ik vond het heel interessant om te promoveren”, zegt de oud-student. “Omdat ik steeds meer kennis opdeed van de waterbouw. Steeds weer verlegde ik de grenzen van wat ik wist. Maar nadat ik klaar was met mijn onderzoek, wilde ik graag de handen uit de mouwen steken. Ik werkte tijdens mijn promotie aan ontwerpmethodes gebaseerd op risicoanalyse. Heel interessant, maar het is tot nu toe nauwelijks toegepast. Ik wilde dichter op de praktijk zitten. Daarom ging ik bij Arcadis werken. Dat was heel spannend en het zorgde voor extra druk, want mijn oplossingen moeten natuurlijk wel helemaal kloppen. Anders krijgen mensen natte voeten.”
Communicatie

Bij Arcadis merkte Voortman dat er inderdaad een groot verschil bestaat tussen een loopbaan in de theorie en de praktijk van de waterbouwkunde. Door zijn promotie en studie aan de TU zat het met zijn technische kennis wel snor. “Maar communicatie is ook heel belangrijk in dit vak. Je moet een technische oplossing vinden voor een moeilijk hydraulisch probleem, maar dat ook helder uit kunnen leggen aan klanten, die niets van de techniek weten. Als je in Nederland bij waterkeringen iets wilt aanpassen, moet je aan een heleboel vergunningsvoorschriften voldoen. Je moet bewijzen dat de dijk of sluis goed blijft werken, ondanks de veranderingen die je door wilt voeren. Daarvoor moet je veel overleggen met gemeentes en de opdrachtgever. Ik werkte bijvoorbeeld aan een oeververbinding, een spoorbrug over het water. Toen had ik steeds contact met Prorail.”

Aan het vele vergaderen en overleggen met anderen moest Voortman in het begin wennen. “Die communicatieve vaardigheden leren ze je niet verplicht in Delft. Maar dat vind ik niet erg. Delft staat bekend om het analytisch denken en dat moet zeker zo blijven. Studenten kunnen trouwens wel bijvakken volgen om beter uit hun woorden te komen. Ik heb tijdens mijn studie vakken gevolgd over mondeling presenteren bij de toenmalige faculteit Wijsbegeerte, Techniek en Management. Die verantwoordelijkheid kunnen studenten dus zelf nemen. Als ze het bedrijfsleven in willen, raad ik ze zeker aan die cursussen te volgen.”

Waterbouwers zullen in de nabije toekomst al hun communicatieve vaardigheden hard nodig hebben, meent Voortman. Want hij voorziet grote problemen voor de Nederlandse dijken als er niet snel wordt ingegrepen. “Uit een recent onderzoek is gebleken dat 20 procent van de waterkeringen niet aan de norm voldoet. Dat betekent dat er nog veel werk aan de winkel is voor ons. We kunnen in Nederland niet rustig achterover leunen. De laatste tien jaar neemt de aandacht af voor het verstevigen van dijken en dat is zorgwekkend. Omdat we lange tijd geen overstromingen hebben gehad in Nederland, betekent dat niet dat we minder aan onze dijken hoeven te doen. In Nederland moeten we altijd waakzaam blijven. Je hebt hier geen orkanen zoals in New Orleans, maar wel flinke stormen, zoals die van vorige week donderdag.”

Sinds 1 januari heeft Voortman een nieuwe functie bij Arcadis. Voorheen was hij specialist, iemand die vooral zijn technische kennis gebruikt om aan ontwerpen mee te rekenen. Nu is hij adviseur en stuurt mensen aan. “Als er bijvoorbeeld een probleem is met een dijkversterking, dan word ik projectleider. Ik kijk naar de technische mogelijkheden en krijg mensen tot mijn beschikking. En ik heb nu nog meer contact met klanten.”

Welke functies Voortman in de toekomst wil vervullen binnen Arcadis, weet hij nog niet. Maar stiekem hoopt hij nog op een vervlogen droom. “Eigenlijk had ik muzikant willen worden. Ik ben altijd jaloers geweest op mensen die hun geld verdienen met muziek maken. Maar dan had ik daar eerder mee moeten beginnen. Bovendien zou ik als podiumartiest de theorie van de waterbouwkunde wel heel erg missen. Nu speel ik thuis veel akoestische gitaar en daarmee maak ik die mislukte carrière toch nog een beetje goed.”

Naam: Hessel Voortman

Leeftijd: 34 jaar

Woonplaats: Nijkerk

Verliefd/verloofd/getrouwd: Getrouwd

Studie: Civiele techniek

Afgestudeerd: 1997

Afstudeeronderwerp: Optimalisatie van golfbrekers

Loopbaan: Na zijn studie ging Voortman aan de slag als promovendus bij de faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen. Hij onderzocht ontwerpmethodes gebaseerd op risicoanalyse. Na zijn promotie in 2002 ging hij werken bij Arcadis, eerst als specialist en sinds 1 januari 2007 als adviseur.

(Foto: Sam Rentmeester/FMAX)