Van kleine pesterijtjes tot grote ruzies

De strakke bureaus in tent vier op BK City steken af tegen de rommelige tafels achter in de tent. ’s Ochtends vroeg wordt al hard gewerkt aan het decorontwerp voor de voorstelling ‘Troilus en Cressida’. Dit is het stuk van Shakespeare over de klassieke oorlog tussen de Grieken en Trojanen, die al zeven jaar voortduurt wanneer een romance ontstaat tussen de twee titelrollen.

Woensdag presenteren de studenten de maquettes in Theater De Veste, waar zij de afgelopen weken aan hun ontwerp gewerkt hebben. Ze zijn begeleid door Floris van Delft, regisseur bij het Noord Nederlands Toneel (NNT) en Niek Kortekaas, vormgever van het decor voor de voorstelling.

Van Delft opende maandag 19 mei de workshop: “Ik ga doen alsof dit het eerste gesprek is tussen mij als regisseur en jullie als vormgevers”, sprak Van Delft de studenten toe. “Daarbij leg ik altijd uit wat de reden is waarom ik dit stuk wil spelen, wat ik ongeveer voor me zie en aan welke basisvoorwaarden het decor moet voldoen.”

Vooral het waarom van het stuk maakt veel indruk op de studenten. Van Delft: “Een stuk over de liefde interesseert me niet, het gaat erom waarom dit stuk n interessant is.” ‘Troilus en Cressida’ gaat vooral over het voeren van oorlog. “Het loopt altijd uit op het gevecht tussen grote ego’s. Een goede reden voor oorlog bestaat niet. Al zeven jaar gaan er elke dag meer mensen dood. Alle helden zijn eigenlijk alleen maar bezig met de vraag: wat win ik erbij?”

Van Delft begon twee jaar geleden met dit stuk begonnen. Hij trekt een parallel tussen Troje en Irak. “De zogenaamd goede reden om met grof geweld Irak binnen te vallen omdat daar vreselijke wapens te vinden waren, is er nu allang niet meer. De oorlog loopt uit in machtsspelletjes. Nog steeds is het er elke dag teringzooi.”

Vierdejaars bouwkunde studenten Alexandra de Jong en Joep Kuys willen de parallel naar Irak ook laten zien in hun ontwerp. Hun maquette symboliseert de tweedeling tussen de Trojanen en Grieken door het suggereren van luxe aan de ene kant en een camping aan de andere kant.

De Jong: “We proberen het uitzichtloze voortduren van de oorlog in het decor terug laten komen.” Makkelijk is dat niet, het is iets heel anders dan een gebouw ontwerpen. Bij het ontwerpen van een decor krijg je geen programma van eisen over de duurzaamheid van het gebouw of de toegankelijkheid voor invaliden. “Je moet wel eerst het script lezen om te kijken wat je nodig hebt en wat mogelijk is”, aldus De Jong.

“Een decor heeft veel meer een symbolische waarde, je hoeft er maar van één kant naar te kijken”, aldus Kuys. “Je kunt er niet doorheen lopen, maar het moet wel een gevoel of emotie opwekken. Het decor overlapt de regie.”

Bouko’s Pim Schachtschabel en Marloes van der Pols pakken het anders aan. Hoewel er nog geen maquette staat, hebben ze grootse plannen. “We willen een speeltuin bouwen als verbeelding van de oorlog. We zijn getriggerd doordat de regisseur het over grote ego’s had van de helden. Kinderen zijn eigenlijk ook rondlopende ego’tjes, die alles al in zich hebben. Van kleine pesterijtjes tot grote ruzies.” In hun speeltuin is ook de tweedeling duidelijk. De Trojanen krijgen een mooi speeltoestel en de Grieken moeten het met een zandbak stellen.

De maquettes zijn nog tot zaterdag in Theater de Veste te bezichtigen, de voorstelling speelt donderdag, vrijdag en zaterdag om 20.15 uur.

De strakke bureaus in tent vier op BK City steken af tegen de rommelige tafels achter in de tent. ’s Ochtends vroeg wordt al hard gewerkt aan het decorontwerp voor de voorstelling ‘Troilus en Cressida’. Dit is het stuk van Shakespeare over de klassieke oorlog tussen de Grieken en Trojanen, die al zeven jaar voortduurt wanneer een romance ontstaat tussen de twee titelrollen.

Woensdag presenteren de studenten de maquettes in Theater De Veste, waar zij de afgelopen weken aan hun ontwerp gewerkt hebben. Ze zijn begeleid door Floris van Delft, regisseur bij het Noord Nederlands Toneel (NNT) en Niek Kortekaas, vormgever van het decor voor de voorstelling.

Van Delft opende maandag 19 mei de workshop: “Ik ga doen alsof dit het eerste gesprek is tussen mij als regisseur en jullie als vormgevers”, sprak Van Delft de studenten toe. “Daarbij leg ik altijd uit wat de reden is waarom ik dit stuk wil spelen, wat ik ongeveer voor me zie en aan welke basisvoorwaarden het decor moet voldoen.”

Vooral het waarom van het stuk maakt veel indruk op de studenten. Van Delft: “Een stuk over de liefde interesseert me niet, het gaat erom waarom dit stuk n interessant is.” ‘Troilus en Cressida’ gaat vooral over het voeren van oorlog. “Het loopt altijd uit op het gevecht tussen grote ego’s. Een goede reden voor oorlog bestaat niet. Al zeven jaar gaan er elke dag meer mensen dood. Alle helden zijn eigenlijk alleen maar bezig met de vraag: wat win ik erbij?”

Van Delft begon twee jaar geleden met dit stuk begonnen. Hij trekt een parallel tussen Troje en Irak. “De zogenaamd goede reden om met grof geweld Irak binnen te vallen omdat daar vreselijke wapens te vinden waren, is er nu allang niet meer. De oorlog loopt uit in machtsspelletjes. Nog steeds is het er elke dag teringzooi.”

Vierdejaars bouwkunde studenten Alexandra de Jong en Joep Kuys willen de parallel naar Irak ook laten zien in hun ontwerp. Hun maquette symboliseert de tweedeling tussen de Trojanen en Grieken door het suggereren van luxe aan de ene kant en een camping aan de andere kant.

De Jong: “We proberen het uitzichtloze voortduren van de oorlog in het decor terug laten komen.” Makkelijk is dat niet, het is iets heel anders dan een gebouw ontwerpen. Bij het ontwerpen van een decor krijg je geen programma van eisen over de duurzaamheid van het gebouw of de toegankelijkheid voor invaliden. “Je moet wel eerst het script lezen om te kijken wat je nodig hebt en wat mogelijk is”, aldus De Jong.

“Een decor heeft veel meer een symbolische waarde, je hoeft er maar van één kant naar te kijken”, aldus Kuys. “Je kunt er niet doorheen lopen, maar het moet wel een gevoel of emotie opwekken. Het decor overlapt de regie.”

Bouko’s Pim Schachtschabel en Marloes van der Pols pakken het anders aan. Hoewel er nog geen maquette staat, hebben ze grootse plannen. “We willen een speeltuin bouwen als verbeelding van de oorlog. We zijn getriggerd doordat de regisseur het over grote ego’s had van de helden. Kinderen zijn eigenlijk ook rondlopende ego’tjes, die alles al in zich hebben. Van kleine pesterijtjes tot grote ruzies.” In hun speeltuin is ook de tweedeling duidelijk. De Trojanen krijgen een mooi speeltoestel en de Grieken moeten het met een zandbak stellen.

De maquettes zijn nog tot zaterdag in Theater de Veste te bezichtigen, de voorstelling speelt donderdag, vrijdag en zaterdag om 20.15 uur.