Valsspelers

Ik verwijder altijd een paar stukjes uit de doos. Geestig, nietwaar?

Toen ik zondag een e-mail kreeg van een student, die hulp vroeg bij een speciale berekening die ook voorkwam op het kansrekeningtentamen van maandag, wist ik niet of hij een grap maakte. Gevoel voor humor is heel persoonlijk. Misschien was het een grap. Misschien was het toeval. Maar toeval bestaat niet, zoals ik studenten altijd toebijt onder mijn kansrekeningcolleges. Ik heb het tentamen daarom op de laatste minuut drastisch veranderd, waardoor het slagingspercentage weer keurig netjes rond de dertig procent uitkwam.

Zouden studenten tentamens stelen door in te breken via het intranet? Zouden blanco tentamenbriefjes worden weggehaald uit secretariaten en verhandeld op marktplaats.nl? Spieken ze wel eens? Natuurlijk niet. Delftse studenten zijn brandschoon. Dit in tegenstelling tot Amsterdamse studenten. Mijn broer, die werkzaam is in ons nationale Sodom en Gomorra, heeft wel eens studenten gehad die zijn practicumuitwerking digitaal onderschepten, toen hij deze naar de printer stuurde. Maar dat waren dus Amsterdamse informaticastudenten, bij wie it-fraude net zo is ingebakken als zelfdrogering bij Raborenners. Wij in het Westland zijn allen nette mensen.

De schuldbekentenis van Lance Armstrong kwam natuurlijk niet uit de lucht vallen. Wielrennerij is een sport voor valsspelers. Ook matchfixing in de voetballerij is nauwelijks een verrassing. Maar wie had er gerekend op spierversterkende middelen bij golf? Wat staat ons nog meer te wachten? Anabole steroïden bij jeu de boules, amfetaminegebruik bij de bingo? Het Oprah-interview met Lance was voor mij trouwens een teleurstelling. Ik had gedacht dat Lance, geconfronteerd met zijn stelselmatige ontkenning en zijn gerechtelijke procedures tegen oud-collega’s, in Texaans lachen zou uitbarsten: “I fooled ya good, didn’t I?” Gevoel voor humor is heel persoonlijk.