Undercover

Zit je rustig in de trein te lezen, begint me een stelletje daar toch ruzie te maken. Hij is ‘achterbaks’ omdat hij vreemdgaat met haar beste vriendin. Zij is een ‘achterdochtig wicht’ dat spoken ziet.
Je kunt je boek wel vergeten. Sappige details vliegen om je oren. De hele coupé kan meegenieten. Een treinreiziger zegt wat van de herrie, maar de buurman van de bedrogen vrouw neemt het voor haar op. Nu krijgen die twee buitenstaanders ook ruzie met elkaar. Een vrouw pakt haar mobieltje en filmt het hele tafereel. Dan pakt de bedrogen vrouw het mobieltje af en gooit het uit de trein.
Wie binnenkort zoiets meemaakt, zit misschien wel in een scène van TU-studenten of –medewerkers die de workshop undercover acting hebben gevolgd. Jawel: verborgen theater. Op straat, in een restaurant, voor een winkel of in de trein.
Op dinsdagavond 10 maart kunnen deelnemers aan de workshop bij het cultuurcentrum zelf bedenken welke act ze waar willen opvoeren. Het gaat er volgens spelregisseur Guido Bosua om herkenbare situaties uit te vergroten. “Het theatrale zit hem in de vervreemding van de werkelijkheid.”
Als voorbeeld geeft Bosua een scène van een ambtenaar in een grijs pak met een koffertje. Op straat doet de hij het koffertje open en haalt papieren bootjes tevoorschijn die hij in het water duwt. “Het gaat om het vervreemdende beeld. Je verwacht zoiets niet van een man in een grijs pak. Je laat mensen heel verbaasd achter.”
Wel kan het raadzaam zijn sommigen toch op de hoogte te stellen. “Ik speelde ooit een halve zwerver op een feestje in een hotel, maar werd door de beveiliging verwijderd. Ik keek iets te lang naar bepaalde handtasjes.”

Workshop undercover acting: 10, 17 en 22 maart bij het
cultuurcentrum, deelname 20 euro.

”Ik ga eindelijk iets doen wat ik echt leuk vind. Ik heb pas een paar colleges gehad, maar ze waren nu al interessant. Vooral analyse vond ik leuk. We begonnen meteen met een project. Delft vind ik een mooie stad, ik kom namelijk uit Rotterdam. Ik heb de kmt bij ‘de zaak’ gedaan. Voor meisjes viel het allemaal wel mee. Er zitten bij werktuigbouwkunde wel weinig meisjes, maar daar maak ik me geen zorgen over. Ik kan het sowieso meestal goed vinden met jongens.”