Uitgecheckt

Iedereen was vrolijk, oranje en opgelucht, dus ik mocht gelijk naar binnen. Eens kijken wat voor vrouwen er volgend jaar zullen rondlopen in ons mooie stadje.

Het feest begon rond elf uur op de sociëteit van de Bond. Om elf uur waren er alleen nog maar mannen. Eigenlijk waren de mannen ook de rest van de avond in de meerderheid en de aankomende studentes in de minderheid. De verhouding was ongeveer 70 procent man, 30 procent vrouw.

Gelukkig hadden de aankomende sjaarzen daar geen last van. Die keken vooral met grote ogen naar al die zingende en schreeuwende mannen. Welkom in Delft.

Zelf ben ik nog nooit zoveel ‘uitgecheckt’ in mijn Delftse carrière als op de Ladies Intro. De mannen zaten kennelijk door de 3-0-stand van Oranje in een overwinningsstemming en hadden al een aardige dronk over zich. ‘Wat de gasten van Van Basten kunnen, kunnen wij ook: scoren’, leken ze te denken. Het testosteron vloeide rijkelijk, maar jammer genoeg voor de mannen het bier ook. Het geblaat van de mannen kon de nieuwe ladies nog niet echt imponeren.

Ik vroeg me af wat de jonge meiden van deze mannenmassa vonden. Dus op zoek naar aankomende studentes. Gelukkig was het niet heel moeilijk om die ertussen uit te pikken, zodat ik genante conversaties als: ‘Hoi, ben je aankomende studente? … ‘Nee, ik ben vierdejaars’… ‘O….sorry….doei’, niet mee hoefde te maken. Twee meiden die aan de bar zaten, werden zichtbaar overdonderd door de mooie verhalen van twee DSC-vrouwen. Stiekem bekenden ze achteraf dat ze de helft niet hadden verstaan. Ze werden nog niet gek van de mannen. Ze hadden niet eens heel veel aanspraak van de mannen gehad, zoals de meeste meiden die ik die avond sprak. De meiden vonden het vooral warm en ze kregen een biertje over zich heen. Twee aspecten waar ze maar aan zullen moeten wennen, want gelukkig wilden ze nog wel in Delft studeren volgend jaar. Natuurlijk was iedereen ook zo vriendelijk en lief geweest de hele dag.

In de voorzaal trad 015 op. Het publiek mocht bepalen welke nummers de band speelde, door nummers aan te vragen op bierviltjes. Dat concept werkte goed, want de hele zaal danste en zong mee met de zelf aangevraagde feestnummers. De band zorgde voor een goede studentikoze sfeer, de verenigingsmannen stonden prominent vooraan en de ladies mochten de heerlijke roze en turkoois ruggen en gezang aanschouwen. Een tip voor de Delftse mannen: besteed volgend jaar iets meer aandacht voor de aankomende studentes in plaats van aan de band. (CG)

Weet je een feest? Mail carineghazzi@gmail.com

In euforische stemming door de 3-0-overwinning van ‘onze mannen’, ging ik op weg naar de Delftse Studenten Bond (de Bond), waar het eindfeest van de Ladies Intro zich afspeelde. Iedereen was vrolijk, oranje en opgelucht, dus ik mocht gelijk naar binnen. Eens kijken wat voor vrouwen er volgend jaar zullen rondlopen in ons mooie stadje.

Het feest begon rond elf uur op de sociëteit van de Bond. Om elf uur waren er alleen nog maar mannen. Eigenlijk waren de mannen ook de rest van de avond in de meerderheid en de aankomende studentes in de minderheid. De verhouding was ongeveer 70 procent man, 30 procent vrouw.

Gelukkig hadden de aankomende sjaarzen daar geen last van. Die keken vooral met grote ogen naar al die zingende en schreeuwende mannen. Welkom in Delft.

Zelf ben ik nog nooit zoveel ‘uitgecheckt’ in mijn Delftse carrière als op de Ladies Intro. De mannen zaten kennelijk door de 3-0-stand van Oranje in een overwinningsstemming en hadden al een aardige dronk over zich. ‘Wat de gasten van Van Basten kunnen, kunnen wij ook: scoren’, leken ze te denken. Het testosteron vloeide rijkelijk, maar jammer genoeg voor de mannen het bier ook. Het geblaat van de mannen kon de nieuwe ladies nog niet echt imponeren.

Ik vroeg me af wat de jonge meiden van deze mannenmassa vonden. Dus op zoek naar aankomende studentes. Gelukkig was het niet heel moeilijk om die ertussen uit te pikken, zodat ik genante conversaties als: ‘Hoi, ben je aankomende studente? … ‘Nee, ik ben vierdejaars’… ‘O….sorry….doei’, niet mee hoefde te maken. Twee meiden die aan de bar zaten, werden zichtbaar overdonderd door de mooie verhalen van twee DSC-vrouwen. Stiekem bekenden ze achteraf dat ze de helft niet hadden verstaan. Ze werden nog niet gek van de mannen. Ze hadden niet eens heel veel aanspraak van de mannen gehad, zoals de meeste meiden die ik die avond sprak. De meiden vonden het vooral warm en ze kregen een biertje over zich heen. Twee aspecten waar ze maar aan zullen moeten wennen, want gelukkig wilden ze nog wel in Delft studeren volgend jaar. Natuurlijk was iedereen ook zo vriendelijk en lief geweest de hele dag.

In de voorzaal trad 015 op. Het publiek mocht bepalen welke nummers de band speelde, door nummers aan te vragen op bierviltjes. Dat concept werkte goed, want de hele zaal danste en zong mee met de zelf aangevraagde feestnummers. De band zorgde voor een goede studentikoze sfeer, de verenigingsmannen stonden prominent vooraan en de ladies mochten de heerlijke roze en turkoois ruggen en gezang aanschouwen. Een tip voor de Delftse mannen: besteed volgend jaar iets meer aandacht voor de aankomende studentes in plaats van aan de band. (CG)

Weet je een feest? Mail carineghazzi@gmail.com