Uit de kunst: Lieke Lohin

Ik speelde erg veel, zat in een klezmerensemble en in het Twents Jeugd Symfonie Orkest. Ik twijfelde over het conservatorium, maar koos toch voor techniek. In Delft verstopte ik mijn instrument onder mijn bed, maar na een paar jaar ben ik weer begonnen. Als stok achter de deur ben ik op les gegaan.”

Viel dat mee of tegen?
“Als je weinig hebt gespeeld krijg je eelt op je vingers en kan je niet zo lang meer achter elkaar spelen.”

Wat wil je er nu mee?
“Het is een hobby, fijn even spelen. Ontspanning, net als hardlopen en hockeyen. Ik wil bijblijven en feedback krijgen op wat ik speel.

Twee jaar geleden deed ik met een theaterproductie van Virgiel mee.
Ik heb overwogen om bij Krashna of Apollo te gaan, maar die repeteren op onze huisavond, dus dat kwam slecht uit.”

Leer je veel?
“Ik leer bij. Marina heeft mij een lastig concert gegeven, dat is een uitdaging. De techniek die ik al heb, kan ik daarmee mooi finetunen.”

Repertoire?
“Bach, Dvorák, Mendelsohn.”

Favorieten?
“Nacht op de kale berg van Moessorgski vond ik heel
indrukwekkend. Dat was ons allereerste stuk bij het jeugdorkest. Pittig, maar leuk om te doen.”

Raad je deze cursus aan?
“Zeker, überhaupt om les te nemen. Marina kijkt waarin je je kunt verbeteren, op welk niveau je ook speelt. Ik vind het wel bijzonder dat je hier vioolles kunt volgen, het is niet zo’n populair instrument.”

Ga je iets doen op de presentatieavond in januari?
“Misschien, maar eigenlijk sta ik niet zo graag op een podium in mijn eentje.”