functie: vakgroepbeheerder van de vakgroep veiligheidskunde bij Wijsbegeerte en Technische Maatschappijwetenschappenleeftijd: 48 jaarplaats: nummer 4 op de obp-lijst van Democratisch Beleid,,Ik heb er nu de tijd voor.
Delen
De kinderen zijn de deur uit, ik werk vier dagen in de week, als ik ooit vijf dagen in de week wil werken dan moet ik het nu doen. En thuis te gaan zitten macrameën of pottenbakken, daarvoor ben ik nog te jong. En te ongeduldig.”
Diep in haar hart vindt Bos besturen eigenlijk maar overbodig. Wij Nederlanders willen alles maar regelen, terwijl dingen zonder besturen vaak toch ook prima lopen. Maar ja, ik ben ook een Nederlander. Ik ben wel benieuwd of ik in de u-raad iets kan bereiken.”
Na zes jaar medezeggenschapscommissie (mc) van WTM werd Bos een jaar geleden lid van het Overlegorgaan Personeelszaken (OP) in de hoop daar meer voor elkaar te kunnen krijgen. ,,Nou is een jaar natuurlijk wel erg kort, dat weet ik wel, maar toch had ik het idee dat het OP binnen de TU beschouwd wordt als buitenstaander. Ik hoop op beter in de u-raad.”
Jaren geleden is ze voor DB geronseld door collega John Stoop. ,,Iedereen op de vakgroep die niet tegen was die deed het maar. Dan kreeg je ook een DB-beker en een agenda en dat was leuk. Als iemand er een beetje achterheen zit, dan doe je zoiets sneller dan uit jezelf. Maar ik was natuurlijk wel op de hoogte van hun programma.”
,,De interesse in besturen begon met het opzetten van de VOS-cursussen (Vrouwen Oriënteren zich op de Samenleving). Ook ben ik actief geweest in sportbesturen en in het op touw zetten van het project Centraal Wonen. Ik vond besturen wel leuk dus vandaar dat ik ook op de TU actief werd.”
,,In de raad zal ik me wel weer met personeelsaangelegenheden gaan bemoeien. Daar zit ik nu al zo lang in vastgebakken. De zorg voor het personeel zit me al jaren dwars.”
Bos maakt zich echt boos als ze haar relaas vervolgt. ,,Het wordt eens tijd dat mensen zich gaan beseffen dat de zorg voor het personeel niet ophoudt zodra er een financieel tabelletje op tafel gelegd wordt. En maar dapper roepen dat het personeel zo belangrijk is, dat daar alles vanaf hangt en dat die het moeten doen. Termen als human capital komen eraan te pas. Maar als het erop aan komt, draait alles om getallen.”
,,Je ziet het overal op de TU, op het Bureau, op faculteiten en bij het Facilitair Bedrijf. En dan komen ze met argumenten van ‘Ja maar tien jaar geleden toen kon alles nog dus toen hebben we die mensen aan gesteld’. Ik vind dat als je niet tien jaar vooruit kunt blikken dan hoor je niet te besturen. Geef ze eerlijke, verstandige contracten voor de tijd dat je werk kunt garanderen. Ik heb het gevoel dat de doelen van bestuurders te veel per dag gesteld worden en dat de visie ergens vaag in de verte blijft hangen.”
functie: vakgroepbeheerder van de vakgroep veiligheidskunde bij Wijsbegeerte en Technische Maatschappijwetenschappen
leeftijd: 48 jaar
plaats: nummer 4 op de obp-lijst van Democratisch Beleid
,,Ik heb er nu de tijd voor. De kinderen zijn de deur uit, ik werk vier dagen in de week, als ik ooit vijf dagen in de week wil werken dan moet ik het nu doen. En thuis te gaan zitten macrameën of pottenbakken, daarvoor ben ik nog te jong. En te ongeduldig.”
Diep in haar hart vindt Bos besturen eigenlijk maar overbodig. Wij Nederlanders willen alles maar regelen, terwijl dingen zonder besturen vaak toch ook prima lopen. Maar ja, ik ben ook een Nederlander. Ik ben wel benieuwd of ik in de u-raad iets kan bereiken.”
Na zes jaar medezeggenschapscommissie (mc) van WTM werd Bos een jaar geleden lid van het Overlegorgaan Personeelszaken (OP) in de hoop daar meer voor elkaar te kunnen krijgen. ,,Nou is een jaar natuurlijk wel erg kort, dat weet ik wel, maar toch had ik het idee dat het OP binnen de TU beschouwd wordt als buitenstaander. Ik hoop op beter in de u-raad.”
Jaren geleden is ze voor DB geronseld door collega John Stoop. ,,Iedereen op de vakgroep die niet tegen was die deed het maar. Dan kreeg je ook een DB-beker en een agenda en dat was leuk. Als iemand er een beetje achterheen zit, dan doe je zoiets sneller dan uit jezelf. Maar ik was natuurlijk wel op de hoogte van hun programma.”
,,De interesse in besturen begon met het opzetten van de VOS-cursussen (Vrouwen Oriënteren zich op de Samenleving). Ook ben ik actief geweest in sportbesturen en in het op touw zetten van het project Centraal Wonen. Ik vond besturen wel leuk dus vandaar dat ik ook op de TU actief werd.”
,,In de raad zal ik me wel weer met personeelsaangelegenheden gaan bemoeien. Daar zit ik nu al zo lang in vastgebakken. De zorg voor het personeel zit me al jaren dwars.”
Bos maakt zich echt boos als ze haar relaas vervolgt. ,,Het wordt eens tijd dat mensen zich gaan beseffen dat de zorg voor het personeel niet ophoudt zodra er een financieel tabelletje op tafel gelegd wordt. En maar dapper roepen dat het personeel zo belangrijk is, dat daar alles vanaf hangt en dat die het moeten doen. Termen als human capital komen eraan te pas. Maar als het erop aan komt, draait alles om getallen.”
,,Je ziet het overal op de TU, op het Bureau, op faculteiten en bij het Facilitair Bedrijf. En dan komen ze met argumenten van ‘Ja maar tien jaar geleden toen kon alles nog dus toen hebben we die mensen aan gesteld’. Ik vind dat als je niet tien jaar vooruit kunt blikken dan hoor je niet te besturen. Geef ze eerlijke, verstandige contracten voor de tijd dat je werk kunt garanderen. Ik heb het gevoel dat de doelen van bestuurders te veel per dag gesteld worden en dat de visie ergens vaag in de verte blijft hangen.”
Comments are closed.