Tussenstand – Bruggen breken

Daarmee bepaalt de overheid straks welke bruggen in Nederland aan vervanging toe zijn en welke nog wat jaren mee kunnen. Veel betonnen bruggen in Nederland dateren uit de jaren zestig en zeventig. Van die bruggen is het maar de vraag of ze bestand zijn tegen het zware vrachtverkeer van tegenwoordig.
Hier in het laboratorium liggen brugdelen van ruim zes meter lang. Ze zijn afkomstig van een gesloopte brug in de ring om Eindhoven. Met een hydraulische vijzel drukken we op een gecontroleerde manier op die balken totdat er grote scheuren in ontstaan. Hetzelfde doen we met nieuwe balken. Op die manier onderzoeken we of het scheurgedrag van nieuw en oud beton hetzelfde is.
Beton kan goed tegen druk- maar slecht tegen trekkracht. Als een brug doorbuigt dan is het beton onderhevig aan trekkrachten. Met een computermodel proberen we te voorspellen bij welke kracht het beton gaat scheuren en op welke plekken.
Vanaf een afstandje kijken we toe hoe eerst kleine scheuren ontstaan en hoe vervolgens plotseling een enorme barst ontstaat in het beton. Erg mooi is dat om te zien.
Na het experiment brengen we alle scheuren in kaart met een stift. Een foto van die lijntjes voeren we in de computer in. Daarna vergelijken we de resultaten met ons model. De locaties van de scheuren kunnen we al goed voorspellen. Maar de kracht die het beton kan weerstaan, hebben we overschat.
Om de staat van bruggen te onderzoeken, worden vaak monsters genomen. Dat zijn boorkernen met een diameter van ongeveer tien centimeter. Ik heb er hier tientallen van liggen afkomstig uit de brug bij Eindhoven. Ik druk er net zo lang op totdat ze kapot gaan. Vervolgens probeer ik een correlatie te vinden tussen de krachten die de boorkernen kunnen weerstaan en de kracht die de balk kan hebben voordat hij begint te scheuren. Het is namelijk de bedoeling dat Rijkswaterstaat aan de hand van boorkernen voorspelt hoe lang een brug nog meekan.
Het werk is spannend. Soms gaan er dingen mis. Een tijdje terug wilden we de hydraulische vijzel testen. Een technicus drukte op de knop en voor we het wisten had de vijzel de balk kapot gedrukt.
Bijna vier jaar geleden ben ik naar Delft gekomen voor mijn master. Ik deed mee aan een uitwisseling tussen de Shanghai Jiao Tong Universiteit en de TU. Als ik klaar ben, wil ik misschien wel in China gaan werken. Daar zijn veel grotere bouwprojecten dan hier, dus dat maakt het erg interessant. Aan de andere kant: ze bouwen die enorme wolkenkrabbers wel erg snel. Er komt nauwelijks onderzoek aan te pas.” 

Studievereniging William Froude viert deze week haar lustrum. Reden voor een feest in Speakers, donderdag 20 november. Vanaf 22.00 uur zijn er optredens van The Excitors (britpop met invloeden uit diverse genres) en Benny Rodrigues (bekend van zijn funky techno).
Wilko Terwijn is een stand-up comedian pur sang, waardoor geen enkele show gelijk is aan de vorige voorstelling. Door dit improvisatietalent is hij dan ook al enkele jaren bekend in de top van de Nederlandse comedy scene. Met zijn derde show, ‘Superantiheld’, staat Terwijn zaterdagavond in het Haagse Theater Diligentia.
’s Werelds snelste ‘gitaarpicker’, Grammy-winnaar en bluesheld Albert Lee, heeft met zo’n beetje alle bekende muzikanten gespeeld. Onder hen beroemdheden als Eric Clapton en Joe Cocker. Morgen speelt hij in het Paard van Troje, met zijn band Hogan’s Heroes.
Niet de minste artiesten staan geboekt voor het Rotterdamse poppodium Watt. Was er vorige week al een avond gereserveerd voor Gavin DeGraw, donderdag 20 en vrijdag 21 november staat Bløf op het programma.

www.froudelustrum.tudelft.nl
www.theater-diligentia.nl
www.paard.nl
www.watt-rotterdam.nl