‘Achter ieder deurtje gebeurt een wondertje’, zei voormalig collegevoorzitter Dirk Jan van den Berg eens over de TU. Bezoekers van de eerste Backstage Tour over de campus leken hetzelfde te ervaren.
Vooral de ‘Dode Kamer’ bij technische natuurkunde sprak vrijdagmiddag tot de verbeelding. Vooraf kregen de drie volwassenen en drie tieners (‘geen idee of we hier willen studeren’) wel wat regels opgelegd. “Niet overal aanzitten”, zei hun gids en derdejaars student technische bestuurskunde Edien Rommens. “Het kan zijn dat studenten ergens mee bezig zijn, maar als jullie vragen hebben: stel ze aan ons. En als we woorden gebruiken die je niet kent, zeg het even.”
Dat laatste bleek niet echt nodig. Rommens en haar collega, derdejaars student technische natuurkunde Gijs Henstra, vroegen hun toehoorders uit zichzelf al of ze termen als bsa, minor, RAS-maanden en 3mE kenden.
De tour, die het Science Centre vanaf nu iedere woensdag- en vrijdagmiddag biedt, begon met een wandelingetje naar BK City. “Een stad op zích met een boekenwinkel, een printshop, espressobar en restaurant”, legde Rommens uit. “In het hele gebouw zijn tafels om aan te knutselen, maar hier in de maquettehal staan de machines.” Michelle Hellemans uit Roosendaal maakt nog snel even een kiekje van een student achter zijn maquette voordat de tour via uitzendbureau Stud naar de faculteit 3mE leidt.
Bij het 142 meter lange bassin van de sleeptank waarschuwt Rommens de drie tieners die meelopen. “Pas op dat je niet in het water valt.” Dat is eenmaal gebeurd met een medewerker. Sindsdien drijven er lenzen in de anderhalf miljoen liter water. Bij een gebruik van 120 liter per persoon per dag, zou één mens er ongeveer 34 jaar van kunnen leven, vertelt Rommens.
Hellemans (‘een dagje uit’) stelt haar camera weer op scherp. “Wordt het water ook wel eens vervangen?” vraagt de 14-jarige Hagenaar Constantijn Melse die met zijn moeder en een vriendje meeloopt. Nee, want er wordt tweemaal per jaar chloor in gedaan en een UV-filter op de ramen voorkomt algengroei, legt Rommens uit.
“Hoe vaak wordt hier iets getest?”, vraagt Melse mogelijk wat teleurgesteld omdat er niets in deze ruimte gebeurt. Hij krijgt te horen dat een golf in twintig seconden van links naar rechts is gerold en dat het daarna een half uur duurt voordat het water weer stil ligt. Er zijn dus maar weinig metingen per dag mogelijk. De bak wordt echter ook wel eens gebruikt om olympische zwemmers in te trainen. “O ja?”, klinkt het vanuit de groep. Grapje. 1 april.
Voor de faculteit Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica komen de klok, de kleur, de wind en de verplaatsingsplannen ter sprake. Daarna volgen de Stevinlabs bij Civiele Techniek en de Dreamhall waar de jongens volop foto’s maken van de Nuna.
“We staan nu voor mijn prachtige faculteit: pareltje van beton”, zegt Henstra bij Technische Natuurkunde. “We gaan nu de Dode Kamer in. Dat klinkt heel eng, maar dat is het niet.” Wel kun je maar beter je sleutels goed opbergen voordat je de geluidsdichte kamer met veertig centimeter dikke betonplaten betreedt. Als je ze laat vallen in de anderhalve meter diepe vloer onder het verende rooster, ben je ze kwijt. Schrale troost: “Als er een bom zou vallen, zit je hier veilig”, zegt Henstra die vertelt welke geluidsproeven hij hier zelf ooit deed.
Worden hier continu proeven gedaan? “Nu niet echt meer, ze gaan uitbreiden maar weten niet of dit gebouw in de plannen voorkomt”, zegt een van de organisatoren van de tour Bas Bolomey. Toch een beetje jammer. Wel is het leuk om even de doodse stilte tien seconden op je in te laten werken.
Tot slot wordt even stilgestaan bij het nieuwe beeld van Prometheus (“Thé-us of thuis?”, vraagt Rommens zich hardop af), het overhangende auditorium van de Aula en de vertragende trappen en lekkages van de bibliotheek.
De toeristen noemen de tour na afloop eensgezind ‘leuk’, vooral als de studenten vertellen over de proeven die ze zelf hebben gedaan. “Die bijzondere dingen maken het levendig”, zegt Marin van Ruremonde. De jongens kunnen de volgende keer dat Nuna een wedstrijd wint of een record heeft gehaald, zeggen dat ze hem hebben zien staan. Hellemans steekt Bolomey een hart onder de riem: “Ik hoop dat je beroemd wordt in de toekomst.”
Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?
delta@tudelft.nl
Comments are closed.