TU, steun dubbelstudenten

Dit collegejaar hebben negentig studenten aan de TU Delft een topsportstatus. Deze status is in het leven geroepen zodat studenten die studeren en sporten op hoog niveau extra hulp van de universiteit krijgen. Er wordt meegedacht over een studeerbare planning, financiële ondersteuning en zelfs huisvesting in Delft. Het combineren van topsport en studie lijkt mij lastig, ik ben dus blij dat deze steun er is.

Zelf heb ik zeker geen recht op een topsportstatus: met sporten val ik eerder in de middenmoot. Toch zijn veel van de problemen waar topsporters tegenaan lopen mij niet vreemd. Bij mij is de oorzaak een tweede studie. In het eerste jaar van mijn bachelor aan de TU Delft was ik vooral praktisch bezig. Hoewel ik dat erg leuk vond, miste ik het in de boeken zitten. Daarom ben ik een tweede studie gaan volgen. Beide opleidingen zijn onderling heel verschillend, juist daarom vullen ze elkaar goed aan.

Op haar website over topsport staat dat de TU Delft ‘investeert in het ontwikkelen van talent binnen en buiten de collegebanken’. Maar wat als de collegebanken deels niet in Delft staan?

In mijn ervaring veroorzaakt een dubbelstudent bij de TU Delft eerder zorg dan blijdschap. Ik merkte in ieder geval weinig enthousiasme over mijn plannen. Zo herinner ik me een gesprek met de studieadviseur- ik wilde sparren over mijn studieplanning – waarbij hij een halfuur lang bleef herhalen dat hij meerdere studies volgen een slecht idee vond. Op mijn praktische vragen kreeg ik geen antwoord. Inmiddels ben ik drie jaar verder en meer dan driehonderd studiepunten rijker, dus terugkijkend vind ik zijn houding vooral ironisch. Toentertijd was het eerder teleurstellend.

Kleine dingen kunnen vaak al een groot verschil maken

Dat het ook anders kan, merk ik bij mijn andere studie. De voorbeelden zijn eindeloos, van gelijktijdige tentamens toch kunnen maken naar overlappende colleges volgen tot het invullen van minorruimte; mijn andere universiteit zoekt altijd naar creatieve oplossingen zodat ik mijn studies kan combineren. Waarbij ik natuurlijk nog steeds voldoe aan dezelfde eisen en eindnormen als andere studenten.

Ik ontken niet dat het voor een universiteit uitdagend kan zijn om dubbelstudenten te steunen. Het vraagt maatwerk en flexibiliteit. Maar de steun die de TU aan topsporters geeft, bewijst dat de universiteit individuele steun aan ijverige studenten kan faciliteren. Bovendien kunnen kleine dingen vaak al een groot verschil maken, zoals de mogelijkheid om korte vergaderingen online te volgen, een paar dagen uitstel op een eindopdracht als tentamenweken samenvallen en studieadviseurs en begeleiders die in je geloven.

De complexe problemen van onze tijd gaan over vakgebieden heen. Denk bijvoorbeeld aan de ethische vraagstukken over auteursrecht die het trainen van generatieve AI-modellen oproept. Hiervoor heeft de samenleving informatici nodig die geschoold zijn in ethiek. Of kijk naar de telkens terugkerende maatschappelijke discussie over kerncentrales. Hiervoor heeft de samenleving natuurkundigen nodig die helder en duidelijk kunnen communiceren over de werking en voor- en nadelen van kernenergie. Of kijk naar het modelleren van pandemieën – waarvan Covid de noodzaak maar al te duidelijk maakte. Hiervoor heeft de samenleving wiskundigen nodig die kennis hebben van volksgezondheid.

Om een lang verhaal kort te maken, voor de complexe problemen van onze tijd heeft de maatschappij ingenieurs nodig die meer dan alleen techniek hebben geleerd. Steun dus studenten die een tweede studie willen doen, want ingenieurs op de grenzen tussen vakgebieden zijn van onschatbare waarde.