Na twee jaar hard werken is afgelopen vrijdag het nieuwe Stylos-paviljoen geopend. Na vijf zaal zal het weer worden gedemonteerd. ,,Steigers stralen tijdelijkheid uit.’
‘
,,En dan mag ik nu aan het touw trekken.” Onder luid applaus van honderden studenten trekt de Delftse burgemeester van Oorschot met Thijs Paardekooper, commissaris activiteiten van studievereniging Stylos, een zwart doek naar beneden. Nu is ook het laatste stukje van het gebouw zichtbaar. Het Stylos-paviljoen is officieel geopend.
Op het eerste gezicht lijkt het alsof het paviljoen nog niet af is: het gebouw staat nog steeds helemaal in de steigers! Maar die steigers maken een belangrijk deel uit van het gebouw, zo blijkt tijdens het symposium %Architectuur en Tijdelijkheid%, dat ter gelegenheid van de opening is georganiseerd.
Als opwarmertje geven architecten die ook aan tijdelijke- architectuur projecten werken, enkele korte presentaties.
Als vervolgens de twee studenten bouwkunde die het paviljoen hebben ontworpen, het podium betreden, barst er een groot applaus los. Johan van Lierop en David Philipsen vertellen over de tijdelijkheid van hun ontwerp: het paviljoen blijft maar vijf jaar staan.
Armoede
,,Noodwoningen zijn een vorm van tijdelijkheid”, probeert Henk Westra, directeur van de onafhankelijke stichting Stuurgroep Experimenten Volkshuisvesting (SEV), vervolgens het debat op gang te brengen. Daan ter Avest van XX architecten is het hier niet mee eens:,,Noodwoningen zijn een teken van armoede, niet van tijdelijkheid. Je hoeft niet te laten zien dat een gebouw maar tien of twintig jaar blijft staan. Het budget voor een tijdelijk gebouw is natuurlijk beperkt, maar het hoeft daarom nog geen armoede uit te stralen.”
Aan het Stylos-paviljoen is duidelijk te zien dat het er niet voor altijd zal blijven staan, maar van architectonische armoede is geen sprake. ,,We hebben voor een steigerontwerp gekozen, omdat steigers tijdelijkheid uitstralen”, vertelt vindt David Philipsen. ,,Het gebouw bestaat bijna volledig uit steigers en steigerplanken. Toch is het daarnaast ook een mooi ontwerp. Dat kan dus wel samengaan.”
,,Bij een tijdelijk gebouw is het niet mogelijk om talrijke ingewikkelde details uit te werken”, zegt Thijs Verburg van Verburg Hoogendijk Architekten. ,,Voor tijdelijkheid is snelle architectuur nodig. Je kunt niet eindeloos doorgaan totdat het mooi is. De opdrachtgever wil ook door. Demontabiliteit is veel belangrijker.”
Demontabel is het Stylos-paviljoen zeker. Johan van Lierop geeft uitleg: ,,Na vijf jaar is het gebouw snel en gemakkelijk uit elkaar te halen. Steigers zijn eenvoudig te hanteren en te assembleren. De bouw had eigenlijk ook snel moeten gaan.” Instemmend gelach vanuit de zaal. Velen van de aanwezigen hebben zelf meegeholpen aan debouw van het paviljoen.
Kritiek
Het paviljoen is uitgekozen door de Stuurgroep Experimenten Volkshuisvesting als demonstratieproject IFD-bouwen (Industrieel Flexibel en Demontabel bouwen). Van Lierop: ,,In 2000 hebben we een aanvraag ingediend voor IFD. Wat wij deden paste precies in hun straatje. De enige kritiek van de jury was dat er te veel architectuur in zit. Maar we hebben juist gedemonstreerd dat tijdelijkheid wel degelijk architectuur kan zijn.”
Na twee jaar hard werken is afgelopen vrijdag het nieuwe Stylos-paviljoen geopend. Na vijf zaal zal het weer worden gedemonteerd. ,,Steigers stralen tijdelijkheid uit.”
,,En dan mag ik nu aan het touw trekken.” Onder luid applaus van honderden studenten trekt de Delftse burgemeester van Oorschot met Thijs Paardekooper, commissaris activiteiten van studievereniging Stylos, een zwart doek naar beneden. Nu is ook het laatste stukje van het gebouw zichtbaar. Het Stylos-paviljoen is officieel geopend.
Op het eerste gezicht lijkt het alsof het paviljoen nog niet af is: het gebouw staat nog steeds helemaal in de steigers! Maar die steigers maken een belangrijk deel uit van het gebouw, zo blijkt tijdens het symposium %Architectuur en Tijdelijkheid%, dat ter gelegenheid van de opening is georganiseerd.
Als opwarmertje geven architecten die ook aan tijdelijke- architectuur projecten werken, enkele korte presentaties.
Als vervolgens de twee studenten bouwkunde die het paviljoen hebben ontworpen, het podium betreden, barst er een groot applaus los. Johan van Lierop en David Philipsen vertellen over de tijdelijkheid van hun ontwerp: het paviljoen blijft maar vijf jaar staan.
Armoede
,,Noodwoningen zijn een vorm van tijdelijkheid”, probeert Henk Westra, directeur van de onafhankelijke stichting Stuurgroep Experimenten Volkshuisvesting (SEV), vervolgens het debat op gang te brengen. Daan ter Avest van XX architecten is het hier niet mee eens:,,Noodwoningen zijn een teken van armoede, niet van tijdelijkheid. Je hoeft niet te laten zien dat een gebouw maar tien of twintig jaar blijft staan. Het budget voor een tijdelijk gebouw is natuurlijk beperkt, maar het hoeft daarom nog geen armoede uit te stralen.”
Aan het Stylos-paviljoen is duidelijk te zien dat het er niet voor altijd zal blijven staan, maar van architectonische armoede is geen sprake. ,,We hebben voor een steigerontwerp gekozen, omdat steigers tijdelijkheid uitstralen”, vertelt vindt David Philipsen. ,,Het gebouw bestaat bijna volledig uit steigers en steigerplanken. Toch is het daarnaast ook een mooi ontwerp. Dat kan dus wel samengaan.”
,,Bij een tijdelijk gebouw is het niet mogelijk om talrijke ingewikkelde details uit te werken”, zegt Thijs Verburg van Verburg Hoogendijk Architekten. ,,Voor tijdelijkheid is snelle architectuur nodig. Je kunt niet eindeloos doorgaan totdat het mooi is. De opdrachtgever wil ook door. Demontabiliteit is veel belangrijker.”
Demontabel is het Stylos-paviljoen zeker. Johan van Lierop geeft uitleg: ,,Na vijf jaar is het gebouw snel en gemakkelijk uit elkaar te halen. Steigers zijn eenvoudig te hanteren en te assembleren. De bouw had eigenlijk ook snel moeten gaan.” Instemmend gelach vanuit de zaal. Velen van de aanwezigen hebben zelf meegeholpen aan debouw van het paviljoen.
Kritiek
Het paviljoen is uitgekozen door de Stuurgroep Experimenten Volkshuisvesting als demonstratieproject IFD-bouwen (Industrieel Flexibel en Demontabel bouwen). Van Lierop: ,,In 2000 hebben we een aanvraag ingediend voor IFD. Wat wij deden paste precies in hun straatje. De enige kritiek van de jury was dat er te veel architectuur in zit. Maar we hebben juist gedemonstreerd dat tijdelijkheid wel degelijk architectuur kan zijn.”

Comments are closed.