Alle Nederlandse opleidingen natuur- en sterrenkunde moeten, net als ingenieursopleidingen, weer officieel vijf jaar gaan duren. De wettelijk opgelegde vierjarige cursus bij de algemene universiteiten maakt de studie te zwaar en te smal; dat schrikt studenten af.
Delen
Tegelijk worden afgestudeerden in het buitenland vaak niet voor vol aangezien.
Dat zegt een commissie die de positie van de opleidingen in internationaal perspectief moest beoordelen, in opdracht van de vereniging van universiteiten (VSNU). Het gezelschap werd voorgezeten door de in Maryland (VS) werkzame natuurkundige prof.dr. J. Sengers.
Een volwaardige natuurkundestudie van vier jaar is volgens de commissie-Sengers in feite onbestaanbaar. Zowel in de VS als in Europa omvat het programma meestal vijf of zes jaar. In de weinige landen waar de lengte officieel vier jaar is, is de opleiding òf niet in die tijd te doen òf niet volwaardig. Voor Nederland geldt dit in zekere zin allebei: de drs-studie duurt in de praktijk ruim vijf jaar, en naar internationale maatstaven is hij toch nog smal. Een gevolg is dat doctorandi in de natuurkunde onder meer in Duitsland en Frankrijk niet voor vol worden aangezien.
Het verschil tussen langere ingenieursstudies en kortere programma’s voor gewone fysici vindt de commissie in dit verband achterhaald. Alom in de natuurkundewereld beseft men dat afgestudeerden zich ook buiten het lab moeten kunnen redden in ,,een brede waaier aan carrièremogelijkheden”. Dat vraagt om beroepsvaardigheden en kennis van economie en sociale vakken. Juist op die punten zijn de Nederlandse doctorandusopleidingen smal.
Een grotere ‘maatschappelijke relevantie’ van de studie versterkt volgens de commissie-Sengers niet alleen de positie van afgestudeerden. Ook het ‘saaie’ imago van de opleiding kan erdoor verbeterd worden. Dat is hard nodig om genoeg studenten te kunnen trekken. Vooral het aandeel vrouwen zou hoger dan de huidige tien procent moeten worden. (HOP/F.S.)
Alle Nederlandse opleidingen natuur- en sterrenkunde moeten, net als ingenieursopleidingen, weer officieel vijf jaar gaan duren. De wettelijk opgelegde vierjarige cursus bij de algemene universiteiten maakt de studie te zwaar en te smal; dat schrikt studenten af. Tegelijk worden afgestudeerden in het buitenland vaak niet voor vol aangezien.
Dat zegt een commissie die de positie van de opleidingen in internationaal perspectief moest beoordelen, in opdracht van de vereniging van universiteiten (VSNU). Het gezelschap werd voorgezeten door de in Maryland (VS) werkzame natuurkundige prof.dr. J. Sengers.
Een volwaardige natuurkundestudie van vier jaar is volgens de commissie-Sengers in feite onbestaanbaar. Zowel in de VS als in Europa omvat het programma meestal vijf of zes jaar. In de weinige landen waar de lengte officieel vier jaar is, is de opleiding òf niet in die tijd te doen òf niet volwaardig. Voor Nederland geldt dit in zekere zin allebei: de drs-studie duurt in de praktijk ruim vijf jaar, en naar internationale maatstaven is hij toch nog smal. Een gevolg is dat doctorandi in de natuurkunde onder meer in Duitsland en Frankrijk niet voor vol worden aangezien.
Het verschil tussen langere ingenieursstudies en kortere programma’s voor gewone fysici vindt de commissie in dit verband achterhaald. Alom in de natuurkundewereld beseft men dat afgestudeerden zich ook buiten het lab moeten kunnen redden in ,,een brede waaier aan carrièremogelijkheden”. Dat vraagt om beroepsvaardigheden en kennis van economie en sociale vakken. Juist op die punten zijn de Nederlandse doctorandusopleidingen smal.
Een grotere ‘maatschappelijke relevantie’ van de studie versterkt volgens de commissie-Sengers niet alleen de positie van afgestudeerden. Ook het ‘saaie’ imago van de opleiding kan erdoor verbeterd worden. Dat is hard nodig om genoeg studenten te kunnen trekken. Vooral het aandeel vrouwen zou hoger dan de huidige tien procent moeten worden. (HOP/F.S.)
Comments are closed.