,,Waarom zou je als student lid worden van een studentenvakbond, je bent toch geen werknemer?”. Een vraag die de VSSD, de Vereniging voor studie- en studentenbelangen in Delft, veel hoort.
Delen
De VSSD staat in de Nederlandse studentenwereld bekend als een effectieve dienstverlener en lobbygroep, maar maakt zich toch zorgen over haar ledental. Diederik Samsom poneert daarom de volgende stelling: studenten hebben een vakbond nog veel harder nodig dan werknemers, omdat zij als groep elke economische macht ontberen.
De student die zegt ‘je bent toch geen werknemer’ heeft van het begrip vakbond een te eng idee. Wellicht ziet hij alleen maar een soort arbeidersorganisatie – een ‘linkse klup’- die zich bezighoudt met loonsverhoging en stakingen. Vakbonden worden weliswaar altijd bekend door hun acties en stakingen, maar in feite houden vakbonden, ook studentenvakbonden, zich met veel meer dingen bezig en richten zij hun aandacht op een veel breder scala van activiteiten.
De belangenbehartiging van een (studenten-)vakbond heeft grofweg twee kanten. De eerste betreft het opkomen voor de rechten van de groep: hier horen stakingen en acties bij, maar ook inspraak in bestuursorganen enzovoort.
De tweede kant houdt de dienstverlening voor de individuele leden van de groep in. Het fungeren als vraagbaak voor allerlei problemen, het aanbieden van diensten en materialen tegen gereduceerde tarieven zijn activiteiten die onder deze noemer zijn in te delen. De twee disciplines van de vakbond zijn, hoewel zij een verschillend soort inspanning vergen, en hoewel op het ene gebied meer direct resultaat wordt geboekt dan op het andere, onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Beide zijn een essentieel onderdeel van de activiteiten van de vakbond als geheel. Het vinden van het juiste evenwicht tussen deze twee disciplines van belangenbehartiging is in deze tijd een uitdaging voor alle vakbonden in het algemeen, en voor studentenvakbonden in het bijzonder.
Zwakke positie
De VSSD heeft een weloverwogen plaats ingenomen tussen belangenbehartiging voor de studenten als groep en dienstverlening voor de individuele TU-student. Zij beseft terdege dat het strijden voor een beter onderwijs en betere omstandigheden voor studenten één van haar belangrijke taken is, maar dat een studentenvakbond sterker nog dan andere vakorganisaties zich dient toe te leggen op het ondersteunen van haar individuele leden. De zwakke positie die studenten (nog steeds) in hun strijd voor een ‘studeerbare samenleving’ innemen vanwege hun geringe economische macht, kan immers niet wordenafgedaan met ‘het zij zo’. Dit moet worden opgevangen door op andere terreinen zoals de dienstverlening uit te blinken. Een goede dienstverlening geeft het goede voorbeeld en brengt de wensen van de studenten een stap dichterbij.
Het doet pijn te constateren dat deze opstelling van de vakbond in het ver doorgevoerde ik-tijdperk geen afdoende garantie biedt voor een stijgend ledental. Veel studenten voelen zich blijkbaar slechts aangesproken door harde (financiële) prikkels. Het feit dat een groot deel de individuele dienstverlening zich niet onmiddellijk laat vertalen in de portemonnaie, en dat bovendien deze service ook voor niet-leden beschikbaar is (denk aan spreekuren, rechtsbijstand), betekent dat voor veel studenten de reden om lid te worden niet direct genoeg aanwezig is. Een misvatting
Iedereen die aan de TU studeert en direct of indirect gebruik maakt van activiteiten van de VSSD, moet zich realiseren dat de VSSD deze activiteiten voor een gedeelte financiert met het geld uit de lidmaatschappen. De VSSD kan alleen blijven bestaan en haar activiteiten voortzetten wanneer studenten lid worden van de VSSD. Alleen dan is ook een uitbreiding van de activiteiten denkbaar.
Iedere student aan de TU is gebaat bij een sterke dienstverlening en een krachtige studenteninspraak binnen de TU, de gemeente en de landelijke politiek.
Lid worden van een studentenvakbond betekent de eigen belangenverdediging en die van de medestudenten blijven steunen en op die manier een bijdrage leveren aan een beter onderwijsklimaat in Nederland.
(De auteur is voorzitter van de VSSD)
,,Waarom zou je als student lid worden van een studentenvakbond, je bent toch geen werknemer?”. Een vraag die de VSSD, de Vereniging voor studie- en studentenbelangen in Delft, veel hoort. De VSSD staat in de Nederlandse studentenwereld bekend als een effectieve dienstverlener en lobbygroep, maar maakt zich toch zorgen over haar ledental. Diederik Samsom poneert daarom de volgende stelling: studenten hebben een vakbond nog veel harder nodig dan werknemers, omdat zij als groep elke economische macht ontberen.
De student die zegt ‘je bent toch geen werknemer’ heeft van het begrip vakbond een te eng idee. Wellicht ziet hij alleen maar een soort arbeidersorganisatie – een ‘linkse klup’- die zich bezighoudt met loonsverhoging en stakingen. Vakbonden worden weliswaar altijd bekend door hun acties en stakingen, maar in feite houden vakbonden, ook studentenvakbonden, zich met veel meer dingen bezig en richten zij hun aandacht op een veel breder scala van activiteiten.
De belangenbehartiging van een (studenten-)vakbond heeft grofweg twee kanten. De eerste betreft het opkomen voor de rechten van de groep: hier horen stakingen en acties bij, maar ook inspraak in bestuursorganen enzovoort.
De tweede kant houdt de dienstverlening voor de individuele leden van de groep in. Het fungeren als vraagbaak voor allerlei problemen, het aanbieden van diensten en materialen tegen gereduceerde tarieven zijn activiteiten die onder deze noemer zijn in te delen. De twee disciplines van de vakbond zijn, hoewel zij een verschillend soort inspanning vergen, en hoewel op het ene gebied meer direct resultaat wordt geboekt dan op het andere, onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Beide zijn een essentieel onderdeel van de activiteiten van de vakbond als geheel. Het vinden van het juiste evenwicht tussen deze twee disciplines van belangenbehartiging is in deze tijd een uitdaging voor alle vakbonden in het algemeen, en voor studentenvakbonden in het bijzonder.
Zwakke positie
De VSSD heeft een weloverwogen plaats ingenomen tussen belangenbehartiging voor de studenten als groep en dienstverlening voor de individuele TU-student. Zij beseft terdege dat het strijden voor een beter onderwijs en betere omstandigheden voor studenten één van haar belangrijke taken is, maar dat een studentenvakbond sterker nog dan andere vakorganisaties zich dient toe te leggen op het ondersteunen van haar individuele leden. De zwakke positie die studenten (nog steeds) in hun strijd voor een ‘studeerbare samenleving’ innemen vanwege hun geringe economische macht, kan immers niet wordenafgedaan met ‘het zij zo’. Dit moet worden opgevangen door op andere terreinen zoals de dienstverlening uit te blinken. Een goede dienstverlening geeft het goede voorbeeld en brengt de wensen van de studenten een stap dichterbij.
Het doet pijn te constateren dat deze opstelling van de vakbond in het ver doorgevoerde ik-tijdperk geen afdoende garantie biedt voor een stijgend ledental. Veel studenten voelen zich blijkbaar slechts aangesproken door harde (financiële) prikkels. Het feit dat een groot deel de individuele dienstverlening zich niet onmiddellijk laat vertalen in de portemonnaie, en dat bovendien deze service ook voor niet-leden beschikbaar is (denk aan spreekuren, rechtsbijstand), betekent dat voor veel studenten de reden om lid te worden niet direct genoeg aanwezig is. Een misvatting
Iedereen die aan de TU studeert en direct of indirect gebruik maakt van activiteiten van de VSSD, moet zich realiseren dat de VSSD deze activiteiten voor een gedeelte financiert met het geld uit de lidmaatschappen. De VSSD kan alleen blijven bestaan en haar activiteiten voortzetten wanneer studenten lid worden van de VSSD. Alleen dan is ook een uitbreiding van de activiteiten denkbaar.
Iedere student aan de TU is gebaat bij een sterke dienstverlening en een krachtige studenteninspraak binnen de TU, de gemeente en de landelijke politiek.
Lid worden van een studentenvakbond betekent de eigen belangenverdediging en die van de medestudenten blijven steunen en op die manier een bijdrage leveren aan een beter onderwijsklimaat in Nederland.
(De auteur is voorzitter van de VSSD)
Comments are closed.