Delft is te mooi om niet bezongen te worden, vindt Guus Westdorp. Daarom componeerde hij de ‘Hymne van Delft’. Hoogleraar in ruste Marcel Donze schreef mee aan de tekst. Krashna Musika brengt volgende week de wereldpremière.
‘Stad gedolven in de klei/Veilig in ’t moeras gelegen/Stad van Gilden en van vlijt/Middelpunt van waterwegen.’ Vrijdagavond 5 september zullen deze openingsregels over de Markt weerklinken. Naast werk van onder anderen Bizet, Verdi en Puccini maakt de Hymne van Delft deel uit van het gratis Proms-concert van het jubilerend studentenmuziekgezelschap Krashna Musika. “De hymne leek ons een mooie, feestelijke afsluiting”, zegt publiciteitscommissaris Irene van de Beld. Perfecte plek en gelegenheid, vindt geestelijk vader van de hymne, Guus Westdorp. De Delftse pianist/componist liep al langer rond met het plan een klassiek stuk te schrijven voor koor en orkest. Het was goed te combineren met zijn wens een muzikale ode aan zijn geliefde stad te schrijven.
Westdorp benaderde Marcel Donze, medestamgast van café De Klok, om samen aan de tekst te werken. De emeritus hoogleraar ecologie en milieubeheer (‘Ik heb Guus slechts met woordjes helpen klieren’) schreef naast talloze wetenschappelijke artikelen veel cabaretteksten en ‘komieke stukken’. In Westdorps atelier bestoven ze elkaar met ideeën. Donze: “Ik heb zo’n veertig pagina’s aantekeningen weggegooid. Halverwege veranderde Guus het ritme nog een keer. We ontdekten dat je regels met vijf lettergrepen bijna geen inhoud kunt geven. Nu hebben we er zeven, daarin kun je concrete informatie kwijt.”
In Delft kun je niet om de historie heen, wist het tweetal. Ze ondervroegen Delftenaren van allerlei pluimage wat zij belangrijk vonden aan hun stad. Westdorp: “Vooral de Oude Jan met zijn scheve toren werd heel veel genoemd. Veel vaker dan de Nieuwe kerk. Daarnaast Hugo de Groot, Vermeer, de TU.” Het eindresultaat bestaat uit een ouverture, twee coupletten met tussenspel, afgesloten door het refrein. De wil om het te laten uitvoeren door ‘Delftse mensen’ bracht hen bij Krashna Musika. Daar reageerde men enthousiast, vertelt Van de Beld. “We hebben bij Krashna veel met Delft. Ik ervaar het echt als mijn stad, ook al kom ik ergens anders vandaan.” De tekst vindt zij doordacht. “Bijvoorbeeld de refreinregels ‘Waar Delftse grachten stromen/Daar ligt mijn toekomstpad’. Ik studeer in Delft. Het is ook mijn toekomst.” In couplet twee krijgen de techniek en wetenschap hun plaats: ‘Stad van ’t recht op zee, van strijd/ Hugo heeft het hier geschreven/Stad van kennis, wereldwijd/Steeds bedoeld om door te geven.’
Het project deed het nodige stof opwaaien nadat de lokale politiek er lucht van kreeg. Westdorp: “De VVD-fractie had in haar begrotingsplan een post opgenomen voor een te maken nieuw stadslied van Delft. Daar ontstond verwarring over. Er kwam protest vanuit een aantal fracties omdat ik een compositieopdracht zou hebben gekregen van de gemeente. Ik had als autonoom kunstenaar gewoon een project bedacht en daarvoor subsidie aangevraagd. Ik werd benaderd door het AD en de Delftse Post schreef een wedstrijd uit om een alternatief nieuw lied over Delft te maken.” Donze: “Op de site van het AD kwamen een heleboel reacties in de trant van ‘wat denkt die Westdorp wel niet’. Zo’n misverstand is heel hardnekkig. Mensen konden zelfs stemmen of ze vóór of tegen waren dat wij iets deden voor de aardigheid.”
Een jaar geleden nam Krashna Musika het lied op. De cd-uitgave laat uit financiële overwegingen echter nog even op zich wachten. “Het zou leuk zijn als de TU het lied overneemt en bijvoorbeeld volgend jaar bij de Owee uitdeelt”, oppert Donze. “Dan kunnen de aankomende studenten het in hun fleurige rugzakjes overal mee naar toe nemen.”
Marcel Donze (links) en Guus Westdorp. “Guus heeft het project bedacht, ik heb alleen met woordjes helpen klieren.” (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
Comments are closed.