Campus

Sporten alsof je in een videogame zit

Pokémon Go voor gevorderden. De Identity Day van de master integrated product design (Industrieel Ontwerpen) stond 6 september in het teken van het fenomeen superhuman sports.

Dr. Kai Kunze van de Keio University in Japan kwam praten over technologisch gedreven sporten, ofwel combinaties tussen gaming en sport.

Sporten alsof je in een videogame zit. Spelers in een strijdperk die, met een futuristische kijkdoos voor de ogen, met hun handen in de lucht maaien. Jagend op virtuele monsters. Pokémon Go voor gevorderden. Het was een van de intrigerende filmpjes die dr. Kai Kunze de masterstudenten voorschotelde. De specialist in onder meer eyewear computing is medewerker van de Superhuman Sports Society (S3), een comité dat in 2014 in Japan werd opgestart door professor Masahiko Inami van Keio University’s Graduate School of Media Design en bestaat uit onderzoekers, sportpsychologen en ontwikkelaars van videogames. Zij beogen de ontwikkeling van geïntegreerde systemen van mens en machine, die de menselijke capaciteiten moeten verhogen en de sportbeleving van atleten, trainers én publiek transformeren. Virtual reality-technologieën moeten het gebruik van de zintuigen op een hoger niveau brengen. En de mogelijkheid scheppen om fysiek gehandicapten en ouderen op gelijkwaardig niveau de competitie aan te laten gaan met jonge sterke atleten.

Met het oog op de in Japan te houden Olympische Spelen van 2020 wil de society middels wedstrijden de functionaliteit, kracht en entertainmentwaarde testen van diverse te ontwikkelen nieuwe demonstratiesporten, waarin technologie een grote rol speelt en Japanse stripvarianten als manga en anime grote inspiratiebronnen vormen.

Kunze toonde verbazingwekkende beelden van bubble-sumoworstelaars en een bubble-voetbalvariant waarbij de spelers op de onderbenen na zijn verpakt in een grote transparante bumperbal. Maar ook van een hardloopwedstrijd in een exoskelet, waarbij veilig tot stilstand komen een groter probleem is dan snelheid maken, en van een potje blind voetbal, waarbij de spelers volledig van hun sensoren afhankelijk zijn. Je hebt wel twee jaar nodig om die laatste sport een beetje onder de knie te krijgen, volgens Kunze.

Uit beelden van de S3-expo Hackaton bleek de creativiteit van de deelnemende studenten geen grenzen te kennen bij het verzinnen van allerhande nieuwe superhuman sporten. Voor de thuisblijvers is er dankzij de drones, sensoren en camera’s een sharing experience mogelijk: kruip voor het scherm in de ogen van een tennisser of voel hoe het is om als tennisbal met een vaartje van 200 km/u over het net te scheren. Kruip in het hoofd van een schansspringer of bokser of waan je een Epke Zonderland, terwijl je als een volleerd turner virtueel rondzwiert aan de rekstok. Want behalve bloedserieus is de (top)sport van de toekomst ook pure fun in de ogen van de S3, dat een samenwerkingsverband heeft met het TU Delft Sports Engineering Institute.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.